Tom wierszy „Brzydkie zwierzęta” jest debiutem Magdaleny Bielskiej, młodej krakowskiej poetki (ur. w 1980). Jej pierwsza książka potwierdza, że autorka bardzo dobrze opanowała sztukę bezpośredniego, powściągliwego pisania skupionego na odtwarzaniu małych wydarzeń sprawiających wrażenie czegoś dobrze znanego. Jednocześnie zdarzenia, które można łatwo pominąć lub szybko o nich zapomnieć, nabierają w poezji Bielskiej ważności i blasku. W tytułowym wierszu poetka przywołuje postać Stanisława Grochowiaka, który miał słabość do brzydkich kobiet i brzydkich zwierząt, zestawiając to wspomnienie z pokazem modelek prezentujących na wybiegu doskonałość ludzkiego ciała. Gra kontrastów zawarta w pozornie zwykłych zbliżeniach rzeczywistości stanowi siłę poezji Magdaleny Bielskiej. Autorka „Brzydkich zwierząt” wprowadza do poezji sprawy bolesne, koncentruje uwagę na ludziach niepotrzebnych albo odrzuconych, opisuje brzydotę i chaotycznośc życia. Nie formułuje odpowiedzi ani nie szuka rozwiązań, zajmując się wrażliwym sondowaniem świata i człowieka.