Laura Griffin

Logiczna część jej umysłu wiedziała, że tak będzie lepiej. Ale nielogiczna czuła się zraniona.

Logiczna część jej umysłu wiedziała, że tak będzie lepiej. Ale nielogiczna czuła się zraniona.

Wiedziała. W jakiś sposób wiedziała, czego dokładnie w tej chwili potrzebował, i mówiła mu swoim skaleczonym językiem, ustami i rękami, że ona potrzebuje dokładnie tego samego.

Wiedziała. W jakiś sposób wiedziała, czego dokładnie w tej chwili potrzebował, i mówiła mu swoim skaleczonym językiem, ustami i rękami, że o...

- Dobra, co jeszcze, Clayton? Poza brązową farbą? Stosik torebek się rozpadł. Chłopak splótł ręce i popatrzył na nie, a potem podniósł wzrok. - Wyrzuciliśmy też podkładką pod wykładziną. Była całkowicie przesiąknięta krwią.

- Dobra, co jeszcze, Clayton? Poza brązową farbą? Stosik torebek się rozpadł. Chłopak splótł ręce i popatrzył na nie, a potem podniósł wzrok...