Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Jest wiele okien, przez które możemy spoglądać na świat w poszukiwaniu zrozumienia. Są okna otwarte przez naukę, o szybach przetartych przez umysły dociekliwych badaczy, pozwalające sięgnąć w rejony do niedawna niedostępne ludzkiemu poznaniu. (...) Są także okna otwierane przez logikę filozofów, przez które mistycy wypatrują swojej wizji prawdy, i inne, przez które założyciele wielkich religii usiłowali znaleźć sens nie tylko w cudownym pięknie świata, lecz również w jego ciemnościach i brzydocie. Większość ludzi zastanawiając się nad misterium naszej egzystencji, spogląda na świat tylko przez jedno z tych okien. Ale nawet ono jest często zmatowiałe z powodu naszego ograniczonego człowieczeństwa. A więc szukamy dziurki od klucza i patrzymy przez nią, wprowadzeni w błąd fragmentarycznością tego, co zdołamy dojrzeć. Jakbyśmy obserwowali pustynię lub morze przez zwiniętą gazetę. Stałam cicho w bladym świetle słonecznym, będąc cząstką spłukanego deszczem lasu, tak jak inne stworzenia w nim żyjące, i przez moment spoglądałam w inne okno i miałam inną wizję. To jest doświadczenie spływające niespodziewanie na niektórych z nas, przebywających samotnie w świecie przyrody. Powietrze wypełnione było pierzastą symfonią ptasich pieśni. Słyszałam nowe tony w ich muzyce, także w dźwiękach owadów, zdumiewająco czyste i słodkie. Widziałam ostro kształty i kolory poszczególnych liści, ten nieskończenie różnorodny układ żyłek, dzięki któremu każdy liść jest wyjątkowy, niepowtarzalny. (...) Aromatyczny zapach miażdżonych liści oszołamiał. Poczułam obecność antylopy, jeszcze zanim ją zobaczyłam, spokojnie pasącą się, zwróconą pod wiatr, z kręconymi rogami czarnymi od deszczu. I byłam przepełniona spokojem, który >przekracza wszelkie zrozumienie<." Jane Goodall "Przez dziurkę od klucza"