Polecam każdemu, w tych trudnych czasach pozycja obowiązkowa

Polecam każdemu, w tych trudnych czasach pozycja obowiązkowa

Nie potrafię do końca stwierdzić czy mi się ta książka spodobała, czy nie. Jane Goodall to jedna z moich idolek i źródeł inspiracji od czasów dzieciństwa, gdy widziałam różne jej materiały dla National Geographic. Przeczytałam o niej wiele i jestem pod ogromnym wrażeniem całej jej pracy i siły. Byłam ciekawa o czym będzie „Księga nadziei”, a nie jest to ani do końca biografia, ani wywiad, chociaż przyjmuje formę dialogu pomiędzy prymatolożką a dziennikarzem.

Celem tej publikacji, jak stwierdzają autorzy, jest chęć obudzenia w ludziach nadziei, aby nie pogrążyli się w apatii i rezygnacji, przytłoczeni skalą wyzwań, jakie stawia przed nami XXI wiek. I z pewnością lektura „Księgi” jest inspirująca, a Jane robi wszystko, aby przedstawić czytelnikowi jak najwięcej podnoszących na duchu historii. Działa to, bo pokazuje, że na świecie są ludzie, którzy nawet podczas pozornie beznadziejnej sytuacji, są w stanie wykrzesać z siebie zapał i zrobić coś dobrego.

Z drugiej strony, męczyła mnie momentami forma tej książki, bo tak naprawdę niewiele tu jest konkretów. To pozycja wpisująca się bardziej w nurt opowiadania historii, ale z niewielką ilością faktów. Nie znaczy to, że tu nie ma nauki, ale nie mamy statystyk, liczb, bo – skądinąd słusznie – autorzy, w tym Jane, zakładają, że ludzi liczby same w sobie nie interesują, tylko stojąca za nimi opowieść. I tu jest moment, w którym zauważam, że to nie do końca ja jestem targetem, ponieważ sądzę, że samo opowiadanie historii nie wystarcza.

Rozczarowało mnie to, jak koniec książki oddryfował za bardzo w stronę doznań pozazmysłowych i czegoś, co jednak niewiele ma wspólnego z faktami i naukową wiedzą. Intryguje mnie to, jak Jane Goodall – osoba o ogromnej wiedzy i doświadczeniu, twardo stąpająca po ziemi, jednocześnie znajduje podstawy do wiary w to, że istnieje jakaś forma mocy, wpływającej na życie na Ziemi. Nie jest to żaden bóg znany nam z powszechnych religii, ale jakaś inna forma mniej sprecyzowanej świadomej energii (?). Tak czy inaczej, dla mnie rzecz mocno dziwna i momentami zaskakiwał mnie fakt, że jednak ktoś taki jak Jane dopuszcza wiarę w podobne rzeczy, które nazwalibyśmy nadnaturalnymi.

Sadzę, że ta lektura może u wielu osób faktycznie wzbudzić pokłady nadziei, ale muszą to być ludzie o specyficznej, silnej wrażliwości. Nie żałuję przeczytania tej książki, ale nie do końca spełniła moje oczekiwania. Na pewno warto dać się wciągnąć w inspirujące historie Jane, bo nie da się zaprzeczyć, że badaczka ma w sobie coś takiego, co od razu jedna jej serca ludzi. To typ osobowości, który trafia się raz na milion.

Nie potrafię do końca stwierdzić czy mi się ta książka spodobała, czy nie. Jane Goodall to jedna z moich idolek i źródeł inspiracji od czasów dzieciństwa, gdy widziałam różne jej materiały dla National Geographic. Przeczytałam o niej wiele i jestem pod ogromnym wrażeniem całej jej pracy i siły. Byłam ciekawa o czym będzie „Księga nadziei”, a nie jest to ani do końca...

Książkę przeczytałam szybko. Była dla mnie ciekawa. Napisana w fajny sposób. Bardzo dobrze zebrane rozmowy autora oraz Jane Goodall, przelane na papier.

Nie znałam wcześniej osoby Jane, cieszę się, że przeczytałam książkę i dowiedziałam się wiele o ciekawym życiu tej Kobiety. W książce poznajemy sporo historii z jej życia. Jak pracowała z szympansami w ich naturalnym środowisku oraz jak walczyła o poprawienie jakości życia zwierząt (oraz ludzi). Pomimo starszego wieku jest pełna sił i nadal działa na wielu płaszczyznach.

Książka opisuje różne ciężkie sytuacje, natomiast zawsze spogląda na nie w pozytywny sposób, dając nadzieję.

Lektura przypomina jak ważny jest kontakt z naturą, zwierzętami i roślinami.

Mam trochę zastrzeżenia do tłumaczenia i wiem, że lepiej czytałoby mi się tą pozycję w oryginalnej wersji językowej.

Książkę przeczytałam szybko. Była dla mnie ciekawa. Napisana w fajny sposób. Bardzo dobrze zebrane rozmowy autora oraz Jane Goodall, przelane na papier.

Nie znałam wcześniej osoby Jane, cieszę się, że przeczytałam książkę i dowiedziałam się wiele o ciekawym życiu tej Kobiety. W książce poznajemy sporo historii z jej życia. Jak pracowała z szympansami w ich naturalnym...

Nie jest to zła książka, ale nie jest to książka dla mnie. Nie czuję przypływu nadziei jak ją czytam, nie kupuję tego sposobu inspiracji. Nie wątpię, że jest pisana szczerze, ale to nie dla mnie

Nie jest to zła książka, ale nie jest to książka dla mnie. Nie czuję przypływu nadziei jak ją czytam, nie kupuję tego sposobu inspiracji. Nie wątpię, że jest pisana szczerze, ale to nie dla mnie

Doniesienia o kryzysie klimatycznym, które napływają do nas niemal każdego dnia nie napawają optymizmem. Jego skala jest zatrważająca, a katastrofa klimatyczna wydaje się nieunikniona. Czy w takim momencie można jeszcze mieć nadzieję na zatrzymanie tej sytuacji i pozytywne zmiany? Jane Goodall przekonuje, że tak (choć ostrzega, że czasu jest coraz mniej). Co więcej, pokazuje, że nadzieja nigdy nie była nam bardziej potrzebna.
W rozmowie z Douglasem Abramsem, Jane przedstawia cztery główne powody do nadziei. Opowiada o możliwościach ludzkiego intelektu, wytrzymałości natury, sile młodych ludzi i niezłomnym duchu ludzkim. Stroni od liczb i suchych faktów. Zamiast tego przywołuje konkretne historie, inspiruje. I myślę, że inspiracja to słowo, które najlepiej tę książkę opisuje. Inspirują nie tylko opowieści Jane, ale i ona sama, jej historia.
Choć w „Księdze nadziei” nie brak informacji o postępującej dewastacji środowiska, całość jest raczej dawką optymizmu, przypomnieniem, że jeszcze nie jest za późno. I, że osób dążących do pozytywnych zmian jest więcej.
Bardzo podoba mi się holistyczne przedstawienie potrzebnych rozwiązań. Jane przypomina, że pomoc przyrodzie, często oznacza najpierw konieczność pomocy drugiemu człowiekowi (który z resztą jest jej częścią). Mówi o walce z kryzysem klimatycznym na wielką skalę, ale jednocześnie przypomina, że każde działanie się liczy. I, że nawet drobne gesty mogą inspirować innych i poszerzać skalę zmian.
„Księga nadziei” to tchnienie optymizmu w trudnych czasach. Ciepła rozmowa, którą czyta się z przyjemnością. Pełna pięknych historii inspiracja. I przypomnienie, w jak wyjątkowym miejscu przyszło nam żyć. Że mamy o co walczyć.

Doniesienia o kryzysie klimatycznym, które napływają do nas niemal każdego dnia nie napawają optymizmem. Jego skala jest zatrważająca, a katastrofa klimatyczna wydaje się nieunikniona. Czy w takim momencie można jeszcze mieć nadzieję na zatrzymanie tej sytuacji i pozytywne zmiany? Jane Goodall przekonuje, że tak (choć ostrzega, że czasu jest coraz mniej). Co więcej,...

Bardzo ciekawa książka, moim zdaniem o wiele lepsza, niż Mądrość i cuda świata roślin. Ale też bardziej duchowa, jest sporo wątków filozoficznych, domysłów, wierzeń. Tematyka to właściwie geneza sukcesu Jane Goodall, zarówno zawodowego jak i życiowego, gdzie wszystko kręci się dookoła natury i ludzi w oparciu o uczucie nadziei. Trochę taki przepis na życie.
Jest to rozmowa między autorami i opis ich spotkań, a także prywatnych historii i przeżyć. Fajne jest to, że autorzy nic nie narzucają czytelnikowi i można się poczuć tak, jakby rzeczywiście przysłuchiwało się rozmowie dwojga ludzi. Myślę, że warto przeczytać, bo książka jest bardzo przyjemna i zachęca do refleksji.

Bardzo ciekawa książka, moim zdaniem o wiele lepsza, niż Mądrość i cuda świata roślin. Ale też bardziej duchowa, jest sporo wątków filozoficznych, domysłów, wierzeń. Tematyka to właściwie geneza sukcesu Jane Goodall, zarówno zawodowego jak i życiowego, gdzie wszystko kręci się dookoła natury i ludzi w oparciu o uczucie nadziei. Trochę taki przepis na życie.
Jest to...

Interesująca, choć oczekiwałam trochę innej treści. Książka o nadziei, podtytuł jest mylący, a nazwisko Jane Goodall nie oznacza, że będzie o ekologii. Książka jest o człowieczeństwie, beznadziei i nadziei, harcie ducha, raczej filozoficzna pozycja.

Interesująca, choć oczekiwałam trochę innej treści. Książka o nadziei, podtytuł jest mylący, a nazwisko Jane Goodall nie oznacza, że będzie o ekologii. Książka jest o człowieczeństwie, beznadziei i nadziei, harcie ducha, raczej filozoficzna pozycja.