Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdy pierwszy raz dowiedziałem się o kontynuacji jednych z moich ulubionych książek odczuwałem i radość i strach. Ten strach sprawił, że długo nie sięgałem po tę książkę. I dziś wolałbym by nie powstała. W książce nic mi się nie podoba, a wszystko mnie irytuje. Okładka jest najlepszym elementem książki, ale rysunki wewnątrz są znacznie gorsze. W historiach zmieniono rozłożenie akcentów i zajmujemy się innymi postaciami niż wcześniej, ale nie widać szczególnie pomysłu na nie. Wprowadzone nowe zwierzątko (wydra Lotta) nie ma również jakiejś większej głębi. Niekonsekwentnie nawiązuje się do współczesności i współczesnych ludzi, ale nie wynika z tego nic ciekawego, a czasami wręcz dochodzi do cofnięcia bohaterów względem poprzednich książek. Jeśli chodzi o bawienie się konwencją z książek o Kubusiu Puchatku znacznie lepiej robił to serial pt. "Nowe przygody Kubusia Puchatka" szczególnie, że tam podobnie jak w pierwszym pełnometrażowym filmie Disneya o nim Puchatek nie jest tak cukierkowy i oderwany od pierwowzoru jak w późniejszych produkcjach. Najgorsze w tej książce jest to że radykalnie zmieniono tylko postacie. Autor nie powinien czekać na uzyskanie praw, ale napisać w podobnym do Kubusia stylu książkę z własnym chłopcem i jego własnymi zwierzętami z którymi dzieli przygody. To że wepchnął łapy w Kubusia, Prosiaczka i ich przyjaciół spłaszczając ich, zmieniając jak chce i umieszczając w swoich wydarzeniach nie wygląda na miłość do Stumilowego Lasu, ale miłość do marki przynoszącej miliony i sławę.