Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zawsze kierowała się tym mocno ukrwionym organem, pompującym niestrudzenie oleistą ciecz, zwanym wzniośle sercem, a do złudzenia przypominającym okrągły kamień, którym jej babcia przyciskała ogórki nastawione do kwaszenia w brązowej kamionce. Gdy patrzyło się nań z takiej perspektywy, wszystko wydawało się nie mieć sensu… Można było od razu wypatroszyć się z rojeń o szczęściu".