Cecilia Ahern ma dosc interesujaca biografie. Jest corka bylego konserwatywnego premiera Irlandii, Bertiego Ahern, urzedujacego w latach 1997-2008. Za rzadow Aherna Irlandia dosc preznie sie rozwiajala. Jednak sam Ahern musial ustapic jako premier z powodu podejrzen o korupcje. Opozycja polityczna w Irlandi obwinila go rowniez o przymykanie oka na pewne patologie systemu bakowego Irlandii, ktore staly sie w roku 2008 bezposrednia przyczyna kryzysu sektora bakowego w Irlandii i o maly wlos nie doprowadzily do bankructwa tego kraju. Jako nastepstwo kryzysu Irlandia zostala objeta programem pomocowym Unii Europejskiej i Narodowego Funduszu Walutowego. Sam Ahern kilka lat po kryzysie finansowym przyzal racje, ze pewne rzeczy za jego rzadow nie przebiegaly optymalnie i z prespektywy czasu widzi, ze zbyt duzym zaufaniem obdarzal pewne prywatne instytucje bankowe. Ale, to tyle na temat ojca Cecili Ahern. Jest on na pewno barwna postacia ze swiata polityki. Osobiscie lubie blizej poznawac autorow ksiazek ktore czytam. Dopiero po przeczytaniu ksiazki "One Hundred NAmes" wyczytalem, ze autorka jest corka premiera Irlandii. Jedno jest pewne, Cecilia ma talent do pisania, niezaleznie od tego kim byl jej ojciec.

Cecilia Ahern jako corka premiera musiala miec ciekawe zycie. Mam nadzieje, ze kiedys napisze autobiografie i opisze ze swojego punktu widzenia jak wyglodalo jej dziecinstwo i mlodosc. W internecie nie znalazlem nic obszernego na temat jej prywatnego zycia. Studiowala dziennikarstwo. Oprocz talentu pisarskiego posiada talent muzyczny. Wraz ze swoim zespolem Shimma probowala swoich sil w kwalifikacjach iralndzkich w roku 2000 do Eurowizji. Ostatecznie nie udalo sie im zakwalifikowac. Zdobyli trzecie miejsce. Ale to tyle na temat autorki.

Teraz pare slow na temat ksiazki. Odkad kilka miesiecy temu przeczytalem krotkie opowiadanie tej autorki "Girl in the Mirror" nosilem sie z zamiarem przeczytania jakiejsc ksiazki tej autorki. Raz odwiedzajac moja lokalna biblioteke na polce "nowosci" pojawila sie wlasnie ksiazka "One Hundred Names". I tak wlasnie trafilem na ta ksiazke.


Po przeczytaniu ksiazki zastanawialem sie troche nad tym, o czym ta ksiazka tak naprawde jest. Na pierwszy rzut oka mogloby sie wydawac, ze ksiazka jest przeznaczona glownie dla czytelniczek plci zenskiej. Niektorzy pewnie by sie posuneli do stwierdzenia, ze jest to typowa "babska" powiesc. Ja bym sie jednak z takim stwierdzeniem nie zgodzil. Znalazlem kilka dosc uniwersalnych, waznych zagadnien poruszonych przez autorke w ksiazce.

Glowna bohaterka ksiazki jest Kitty, dziennikarka, w wieku trzydziestu kilku lat. Po dosc burzlwym poczatku kariery dziennikarskiej Kitty przechodzi przez dosc powazny kryzys w jej zyciu zawodowym i osobistym. I to jest wlasnie pierwsza ciekawa rzecz poruszona przez autorke.

Moim zdaniem, w momencie kiedy czlowiek wiekowo znajduje sie blizej czterdziestki niz dwudziestki skazany jest na kryzys. Czlowiek wchodzac w zycie dorosle jako dwudziestolatek cechuje sie brawura, podejmowaniem ryzyka. Dosc dynamicznie podchodzi do zycia. Jednak takie podejscie do zycia trudno utrzymac przez dziesieciolecia. Czlowiek jako istota rozwija sie. Brawura, odwaga, ktore sa cechami dwudziestolatka w naturalny sposob pasuje do niego. Jednak w momencie kiedy czlopiek zaczyna zblizac sie do czterdziestki, te cechy juz w mniej naturalny sposob pasuja do niego. Takie zjawisko ma wlasnie miejsce w przypadku naszej glownej bohaterki Kitty. Skonczyla ona studia dziennikarskie i zaraz po studiach zaczela dosc dynamicznie pracowac nad swoja kariera. Pracowala jako dziennikarka. Nie stronila od podejmowania sie trudnych tematow i sledzctw. Mozna powiedziec, ze jako mloda dziennikarka odnosila sukcesy. Po ponad dziecieciu latach pracy jako dziennikarka, dosc brawurowo podjela sie kolejnego trudnego tematu dzienikkarskiego, ktory skonczyl sie tragicznie dla niej. Nasza bohaterka zrujnowala zycie kilku osobom, redakcja w ktorej pracuje musi dodatkowo uporac sie z dosc kosztownym procesem sadowym. Wszystko przez to, ze Kitty, przeprowadzila dosc pobiezne sledzctwo dziennikarskie, nie sprawdzila do konca swoich zrodel i zbyt pochopnie wyciagnela pewne wnioski i stworzyla reportaz operajacy sie na pomowieniach, nie na faktach. W dodatku reportaz zostal wyemitowany w telewizji w czasie najwiekszej ogladalnosci. I oto preznie rozwijajaca sie kariera zawodowa Kitty legla w gruzach. Kitty przechodzi z tego powodu przez kryzys. Problemy zawodowe rykoszetem odbijaja sie na jej zyciu prywatnym. Odchodzi od niej narzeczony. Zostaje praktycznie sama. Ale sie nie poddaje. Zdaje sobie sprawe z tego, ze przechodzi przez kryzys, jednak nie rozklada bezradnie rak, lecz dziala.

Oprocz feralnego reportazu i problemow w zyciu prywatnym Kitty traci dosc wazna osobe w swoich zyciu. Po ciezkiej chorobie umiera mentorka Kitty, Contance, redaktor naczelna pisma w ktorym Kitty pracowala. Contance zatrudnila Kitty kiedy ta byla swiezo upieczona absolwentka dziennikarstwa. Contance byla wielkim autorytetem dla Kitty. Dzieki niej Kitty mogla sie rozwijac zawodowo, uczyc sie zawodu. Jest to kolejne wazne zagadnienie poruszone przez autorke. Bez mentora, ktory jest autorytetem moralnym i fachowym, trudno jest samemu kierowac wlasna kariera zawodowa. Mysle, ze autorka celnie trafila w sedno sprawy opisujac relacje miedzy Kitty i Contance. I oto Contance umiera. Kitty odwiedza ja kilkakrotnie na lozu smierci w szpitalu. Mimo, ze Contance odchodzi, Kitty dosc sporo sie od swojej mentorki przez ostanich kilka lat nauczyla. Wlasnie dzieki tej madrosci zyciowej, ktora zostala jej przekazana przez mentorke, Kitty jest w stanie poradzic sobie z wielkim kryzysem, ktore pojawil sie w jej zyciu.

W momencie smierci Contance pojawia sie wlasnie tytulowa lista "stu nazwisk". Przed smiercia Contance wspomina o sprawie, ktorej nie udalo sie jej zrealizowac i prosi Kitty o dokonczenie tej sprawy. Chodzi o liste 100 nazwisk, ktora zostala sporzadzona przez Contance. Wlasnie o osobach na tej liscie Contance miala zamiar stworzyc wielkie reporterskie dzielo, ale choroba pokrzyzowala jej plany. Kitty na prosbe swojej mentorki podejmuje sie tego wyzwania. Jednak jak sie okazuje oprocz listy samych stu nazwisk Kitty nie dsotaje zadnych dodatkowych wskazowek od umierajacej Contance.

Ksiazka opisuje perypetie Kitty zwiazane z tworzeniem reportarzu na temat osob znajdujacych sie na tej liscie.

Bardzo polecam ksiazke. Trzyma w umiarkowanym napieciu. Traktuje o zyciu prostych ludzi mieszkajacych w Irlandii. Z tego punktu widzenia jest tez ciekawa. Dzieki ksiazce blizej poznalem Irlandie jako kraj no a przede wszystkim ludzi zamieszkujaych wspolczesna Irlandie. W ksiazce pojawia sie rowniez nasz rodak, Polak, Jedrek, emigrant zarobkowy, ktory probuje zorganizowac sobie zycie w Irlandii.

To co mi sie w ksiazce podoba, to pozytywny ton. Mimo pewnych tragedii i kryzysow, najwazniejsze jest pozytywne podejscei do zycia. To tez jest kolejne uniwersalne przeslanie tej ksiazki.

Cecilia Ahern ma dosc interesujaca biografie. Jest corka bylego konserwatywnego premiera Irlandii, Bertiego Ahern, urzedujacego w latach 1997-2008. Za rzadow Aherna Irlandia dosc preznie sie rozwiajala. Jednak sam Ahern musial ustapic jako premier z powodu podejrzen o korupcje. Opozycja polityczna w Irlandi obwinila go rowniez o przymykanie oka na pewne patologie systemu...