„Dysertacja jest wynikiem przeszło dziesięcioletniej pracy – i już na początku pragnę to stwierdzić – wynikiem doprawdy imponującym. Moje szczególne uznanie budzi tu baza źródłowa rozprawy, a przede wszystkim zakres wykorzystanych przez Autorkę niemieckich materiałów archiwalnych.[...] Oprócz tego doktorantka korzystała z krajowych i zagranicznych zbiorów bibliotecznych oraz muzealnych, a również – co moim zdaniem zasługuje na podkreślenie – dotarła do wielu zbiorów i kolekcji prywatnych, uzyskując przy tym jakże cenne relacje od przedstawicieli wielkopolskich rodzin ziemiańskich. [...] Za poważny walor recenzowanej pracy uważam dokonane przez autorkę ustalenia liczbowe [...]. Inne osiągnięcie naukowe mgr Agnieszki Łuczak polega na zaproponowaniu nowego spojrzenia na samo pojęcie »grabieży dóbr kultury« i słusznym postulacie uwzględnienia także konsekwencji dyslokacji i rozproszenia gromadzonych przez pokolenia zbiorów”.

Prof. dr hab. Tomasz Szarota