Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chciałabym choć raz móc o sobie powiedzieć, że jestem przewidywalna i nudna. Być może dopiero wtedy bym odkryła, czym są szczęście i samoakceptacja.

Utrata przyjaciela otwiera w sercu ranę, która już nigdy się nie zagoi.

Sęk w tym, że nie da się mieć wszystkiego pod kontrolą. Albo płyniesz z prądem życia, albo żyjesz w ciągłym strachu.

W jednej chwili snujemy dalekosiężne plany, a w drugiej znikamy ze świata, a wraz z nami przepadają nasze marzenia.

Utrata przyjaciela otwiera w sercu każdego człowieka ranę, która już nigdy się nie zagoi.

Nie możemy dać się zastraszyć terrorystom. Oni chcieli wzbudzić w nas strach. Chcieli, żebyśmy bali się wychodzić z domów i zrezygnowali z normalnego życia...

Nie mam już żadnych planów i marzeń... Na niczym mi już nie zależy. Bo po co marzyć, skoro
w jednej chwili można wszystko stracić?

Reagujcie na wszelkie przejawy wykluczenia, słuchajcie swoich przyjaciół i bacznie ich obserwujcie. Czasami nawet ci, którzy najszerzej się uśmiechają, noszą w sobie ogromny smutek. Sami mogą nie zdołać się od niego uwolnić. Musicie im pomóc, bo wy też możecie podzielić ich los. A może już podzieliliście?