Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Chyba każdy z nas ma coś w sobie z Holdena.

„No i właśnie w tym cały problem. Człowiek nie może znaleźć sobie nigdzie miłego, spokojnego miejsca, bo takiego miejsca nie ma. Wydaje ci się, że gdzieś musi być, ale gdy już je znajdziesz, okazuje się, że ktoś, korzystając z twojej nieuwagi, wkradł się tam i wysmarował pod twoim nosem „Kurwę”. Przekonacie się kiedyś sami. Myślę, że nawet gdy już umrę, gdy zapakują mnie do grobu i przykryją płytą, na której będzie napisane: „Holden Caulfield”, a dalej rok urodzenia i rok śmierci, poniżej ktoś nasmaruje: „Kurwa”. Tak będzie - na bank.”

Chyba każdy z nas ma coś w sobie z Holdena.

„No i właśnie w tym cały problem. Człowiek nie może znaleźć sobie nigdzie miłego, spokojnego miejsca, bo takiego miejsca nie ma. Wydaje ci się, że gdzieś musi być, ale gdy już je znajdziesz, okazuje się, że ktoś, korzystając z twojej nieuwagi, wkradł się tam i wysmarował pod twoim nosem „Kurwę”. Przekonacie się kiedyś sami....

„Lubił Polskę. Od pierwszego dnia pierwszej wizyty czuł się tutaj dobrze. Mimo zewnętrznej siermiężności, a niekiedy wręcz biedy, mimo polskiego „jakoś to będzie”, polskiego niezorganizowania, polskich politycznych absurdów, polskich dróg, polskich kierowców, polskiego ortodoksyjnego katolicyzmu na granicy zacofania i dewocji, mimo polskiego antysemityzmu, mimo narodowego zarozumialstwa prowadzącego często do ksenofobii czy wręcz rasizmu, mimo polskiej homofobii, mimo sarmackiej czupurności, wrodzonego pesymizmu, niezdyscyplinowania bliskiego anarchii, szytego grubymi nićmi cwaniactwa na żenującym poziomie żuli spod budki z piwem, polskiej Polaka do Polaka nienawiści, polskiej kąśliwej, mściwej, plującej jadem, ślepej i głuchej kłótliwości, aby na końcu i tak „na moim proszem szanownego pana kurwa jego mać stanęło, no nie?” - pomimo tego wszystkiego Polskę lubił [...]”

„Lubił Polskę. Od pierwszego dnia pierwszej wizyty czuł się tutaj dobrze. Mimo zewnętrznej siermiężności, a niekiedy wręcz biedy, mimo polskiego „jakoś to będzie”, polskiego niezorganizowania, polskich politycznych absurdów, polskich dróg, polskich kierowców, polskiego ortodoksyjnego katolicyzmu na granicy zacofania i dewocji, mimo polskiego antysemityzmu, mimo narodowego...

Ludzie to jednak są krusi.

„Wszyscy jesteśmy ulepieni z tej samej gliny, z obojętności i zła, pół na pół.”

Ludzie to jednak są krusi.

„Wszyscy jesteśmy ulepieni z tej samej gliny, z obojętności i zła, pół na pół.”