Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ta część zdecydowanie bardziej wciągnęła nas niż pierwsza. Już od samego początku wraz ze wspomnianymi w opisie gośćmi zaczyna się akcja i czytelnik jest wciągany w kolejną intrygę nieśmiertelnych. 🤩 Totalnie nie spodziewałyśmy się tego, że tym razem to nie Niebiański Cesarz będzie znowu głównym wrogiem Xingyin tylko Minister Wu. To, jak bardzo zaślepiony był w zniszczenie wszystkiego i wszystkich przyprawiało o ciarki na plecach. Jego przeszłość i motyw zemsty był bardzo intersującym wątkiem. 🔥

Fajnie, że autorka pokazała czytelnikom nowe części królestwa i bohaterów. Opisy podobnie jak poprzednio były bardzo dokładne i poetyckie. Książka znowu była podzielona na trzy części, jednak działo się tutaj o wiele więcej niż w pierwszym tomie, dlatego nie będziemy zdradzać co, w której się działo. 🤫

Co do trójkątu miłosnego to zmieniłyśmy zdanie - w tej części bardzo podobała nam się rywalizacja między Liweiem a Wenzhim o serce bohaterki. 💘 Po tym jak Książę Demonów pokazał swoją prawdziwą twarz o wiele bardziej polubiłyśmy jego postać. Widać było, że od początku książki szczerze żałował, że wystawił na próbę zaufanie, którym dażyła go Xingyin. Natomiast Liwei z czasem zaczął nie tylko główną bohaterkę, ale również i nas strasznie irytować swoim zachowaniem - tak bardzo chciał ją mieć przy sobie, że wierzył w to, że wystarczy sama miłość, aby dziewczyna była szczęśliwa w jego pałacu, który był dla niej miejscem złych wspomnień i czuła się tam jak w klatce. 🏯 Na szczęście na koniec przyznał się do błędu i przeprosił za swój egoizm. Natomiast moment śmierci Wenzhiego złamał serce nie tylko Xingyin, ale i nasze. 💔 Nie spodziewałyśmy się tego totalnie, dlatego nawet nie wiecie jak ucieszyłyśmy się z tego, że jednak autorka dała im drugą szansę - nawet jeśli on niczego nie pamięta z nieśmiertelnego życia i muszą na nowo się poznać, to zasługują w przyszłości na szczęście (tak jak znaleźli je rodzice bohaterki 🥰).

Bardzo podobała nam się cała dylogia i jeśli wyjdzie jeszcze jakaś książka z tego uniwersum (a widziałyśmy, że już jakaś się pojawiła 👀) to chętnie po nią sięgniemy. 🤗/Domi, Wera

Ta część zdecydowanie bardziej wciągnęła nas niż pierwsza. Już od samego początku wraz ze wspomnianymi w opisie gośćmi zaczyna się akcja i czytelnik jest wciągany w kolejną intrygę nieśmiertelnych. 🤩 Totalnie nie spodziewałyśmy się tego, że tym razem to nie Niebiański Cesarz będzie znowu g...

Rozwiń Zwiń

[Współpraca reklamowa z Wydawnictwem BeYa] Książka bez wątpienia porusza bardzo ważny społecznie temat. Pierwszy raz miałam w książce styczność z wątkiem dotyczącym spektrum autyzmu. Cieszę się, że sięgnęłam po tę pozycję, ponieważ dzięki niej w pewnym stopniu mogłam zapoznać się z zachowaniami i sposobem myślenia takiej osoby. Wydaje mi się, że dobrym pomysłem jest poruszanie tego tematu. Istotne jest to przede wszystkim dla tych, którzy tak jak ja nie mieli w życiu styczności z takimi osobami. 🙍 Z początku ciężko było mi się wbić w treść książki. Według mnie zawierała ona zbyt dużo niepotrzebnych określeń, np. często pojawiały kruczoczarne włosy. 💇‍♂️ Ale było to dla mnie lekkim mankamentem przez dosłownie kilkadziesiąt pierwszych stron. Później, albo te i inne określenia zniknęły albo po prostu tak się wkręciłam w plot książki, że całkowicie przestałam na nie zwracać uwagę. 😁 Pomimo tego, książkę przyjemnie się czytało. Jeśli chodzi o głównych bohaterów, to zarówno Eryk jak i Klara są bardzo ciekawymi postaciami. Studiują na jednym kierunku, na ekonomii. Eryk to osoba z zespołem Aspergera. Chłopak przy zapoznaniu się z dziewczyną wyjawia jej, że wcale nie chce studiować kierunku, na którym obecnie się znajduje, a jego pasją jest malowanie. Klara natomiast ledwo łączy koniec z końcem po studiach pracując w barze i od niedawna udzielając korepetycji z pianina. Same pianino odgrywa tu znaczącą rolę, ponieważ jest to ulubiony instrument muzyczny Klary i granie na nim pozwala jej oderwać się od trudnej rzeczywistości. 🎹 Miło czytało się o rozwijającej się znajomości tej dwójki bohaterów. Mimo, że dziewczyna napotkała kilka problemów i nieporozumień w jej relacji z chłopakiem to wiedziała, że aby zbliżyć się do niego musi postępować ostrożnie. Sama książka jest krótka, więc można ją przeczytać w dosłownie jeden wieczór, czyta się ją płynnie i szybko. Z chęcią dowiedziałabym się jak potoczą się dalsze losy Klary i Eryka, gdyby była taka możliwość. 🤭 Książkę polecam fanom New Adult i tym, którzy lubią historie z wyjątkowymi bohaterami. 🖤/Domi

[Współpraca reklamowa z Wydawnictwem BeYa] Książka bez wątpienia porusza bardzo ważny społecznie temat. Pierwszy raz miałam w książce styczność z wątkiem dotyczącym spektrum autyzmu. Cieszę się, że sięgnęłam po tę pozycję, ponieważ dzięki niej w pewnym stopniu mogłam zapoznać się z zachowa...

Rozwiń Zwiń

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Moondrive]

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy, kiedy zaczęłam czytać ,,Szkarłatną ćmę" to używanie słów typu patriota, republika czy Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, które bardzo kojarzą mi się z historią. 🤔 Chyba dotąd nie czytałam fantastyki, w której byłoby połączenie takich określeń z magicznym światem czarownic albo przynajmniej nie w takim stopniu co tutaj, ale uważam, że był to ciekawy pomysł i po jakimś czasie już nie zwracałam na to uwagi.  Natomiast dworski klimat kupił mnie od pierwszych stron! Czułam się jakbym razem z główną bohaterką była na balach czy spotkaniach towarzyskich arystokracji. 😍

Co do bohaterów przewinęło się ich tutaj sporo, jednak każdy wniósł coś do fabuły lub przedstawił poglądy i charakter danej grupy społecznej. 👥️ Główni bohaterowie, Rune i Gideon zostali ciekawie wykreowani. Ciężkie wydarzenia z przeszłości ukształtowały ich na osoby noszące na co dzień maski, dlatego ich zabawa w kotka i myszkę była jeszcze bardziej emocjonująca. Rune musiała cały czas odgrywać swoją rolę pustej arystokracji oddanej Nowej Republice co z biegem czasu coraz bardziej jej przeszkadzało i chciała, aby chłopak poznał prawdziwą ją, ale to oznaczałoby, że musiałaby powiedzieć mu także to, że jest czarownicą. ✨️Natomiast Gideon nie dość, że podejrzewał ją o bycie wiedźmą to jeszcze cały czas miał z tyłu głowy, że takie dziewczyny jak ona nie zakochają się w kimś takim jak on. Muszę to tutaj napisać, bo moje serce podczas czytania tego aż roztopiło się - Gideon podczas prób zalotów uszył dla Rune kwiaty i suknię, którą wcześniej sam zaprojektował. 🫠❤️‍🔥

Jednak pomimo tej ich "gry" trochę nie do końca odczułam to "enemies to lovers", a po zapowiedziach bardzo liczyłam na ten motyw, który bardzo lubię. Myślałam, że będą bardziej siebie nienawidzić, a była to raczej na początku obustronna niechęć i irytacja zachowaniem tej drugiej strony, a potem dość szybkie przejście do rozdarcia myśli postaci czy ta relacja powinna się dalej rozwijać. 😅 Ale końcówka daje mi nadzieję, że w kolejnym tomie może być bardzo ciekawie między tą dwójką. Muszę wspomnieć jeszcze o postaci Alexa. Nie dość, że został przedstawiony jako cudowny przyjaciel, który zawsze przyjdzie z pomocą, wysłucha i pocieszy to jednocześnie potrafił zachować lojalność wobec starszego brata, ponieważ nie chciał stracić najważniejszych dla niego osób. 🥹 Podobała mi się także postać Cressidy, najmłodszej królowej czarownic, która za swoim zewnętrznym pięknem kryła zabójcze kolce. 🥀

Za każdym razem, gdy musiałam przerwać czytanie było mi ciężko, ponieważ autorka stworzyła naprawdę wciągającą i klimatyczną historię. 🤩 A końcówka to prawdziwy rollercoaster, pomimo tego, że domyśliłam się niektórych rzeczy. Jednak nie mam pojęcia co może wydarzyć się po ostatniej opisanej scenie i już nie mogę się doczekać co czeka nas w drugiej części! 😁 /Wera

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Moondrive]

Pierwsze co rzuciło mi się w oczy, kiedy zaczęłam czytać ,,Szkarłatną ćmę" to używanie słów typu patriota, republika czy Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego, które bardzo kojarzą mi się z historią. 🤔 Chyba dotąd nie czytałam fantast...

Rozwiń Zwiń

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Uroboros]

,,Księga drzwi" to jeden z tych tytułów, kiedy po przeczytaniu nie wiem co powiedzieć w recenzji, ale w pozytywnym znaczeniu! 🤭 Po opisie nie spodziewałam się, że autor w taki sposób poprowadzi historię. Pomysł magicznych książek w realnym świecie, które różnie wpływają zarówno na ludzi jak i na otoczenie bardzo mi się spodobał. Jak zastanowić się to książki rzeczywiście w pewnym stopniu mają taką moc - podczas czytania każdy z nas przecież doświadcza wachlarzu emocji oraz wyobraża sobie wiele rzeczy. 💭

Pojawiło się tutaj wiele ciekawych postaci. Każda z nich miała własną historię, która ją ukształtowała. Główna bohaterka, Cassie pomimo kilku lat później, nadal nie mogła pogodzić się ze stratą ukochanego dziadka. 🥺 Dlatego lubiła uciekać od problemów do świata książek oraz przez jakiś czas dużo podróżowała. 🌍 Kontrastowała ze swoją przyjaciółką Izzy, która była rozgadana i energiczna. Postać antagonistki, tajemniczej Kobiety była świetnie wykreowana - bezwzględna, budząca lęk oraz czerpiąca radość z zadawania bólu innym na różnorodne sposoby. 😈

Muszę też wspomnieć o wątku podróży w czasie, ponieważ uwielbiam koncept, który przedstawił autor. Żadna sytuacja nie była bez znaczenia i tworzyła ciąg przyczynowo-skutkowy co bardzo kojarzyło mi się z moim ukochanym ,,Atakiem Tytanów". 🥰 Jednak zdaję sobie sprawę, że niektórzy mogą czuć się zagubieni tymi ciągle przeplatającymi się wydarzeniami z różnych czasów, szczególnie przez ostatnie 100 stron, gdzie akcja jest dynamiczna. 💥

Jeśli lubicie bardziej skomplikowane historie czy klimat książek V. Schwab to zachęcam, aby sięgnąć po ,,Księgę drzwi"! 🤗 /Wera

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Uroboros]

,,Księga drzwi" to jeden z tych tytułów, kiedy po przeczytaniu nie wiem co powiedzieć w recenzji, ale w pozytywnym znaczeniu! 🤭 Po opisie nie spodziewałam się, że autor w taki sposób poprowadzi historię. Pomysł magicznych książek w realn...

Rozwiń Zwiń

Kolejna świetna książka tej autorki Bardzo emocjonalna i nietuzinkowa. /Domi

Kolejna świetna książka tej autorki Bardzo emocjonalna i nietuzinkowa. /Domi

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Jaguar]
Byłam bardzo ciekawa tej pozycji, ponieważ nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam fantastykę, która byłaby jednotomówką. Od pierwszych stron mnie wciągnęła i przez zdecydowaną większość nie mogłam się od niej oderwać. 🤩 Dlaczego, więc 8 gwiazdek? Bo zawiodłam się na ostatniej z pięciu części, na które była podzielona książka, ale o tym potem. 🥲

To co najbardziej mi się podobało to klimat całej historii. Było czuć to napięcie związane z uciekającym czasem, aby znaleźć rozwiązanie złamania rodzinnej klątwy przez Violet, a także mrok towarzyszący działaniom Penelopy, głównej antagonistki. 😈 Co do pojawiających się postaci nie mam żadnych zastrzeżeń, ale za to mam do relacji głównej bohaterki z Aleksandrem. Patrząc na wydarzenia to nie do końca pasował mi tu wątek romantyczny, moim zdaniem lepiej pasowałaby między nimi przyjaźń. 🤔

Koncepcja marzycieli, reweritu, gwiezdnych miast i bogów była interesująca, czasami żałowałam, że niektóre tematy z nimi związane nie są bardziej szczegółowo opisane. 😕 Natomiast zawiodłam się na wątku matki Violet. Przez prawie cały czas było podkreślane, że trzeba ją znaleźć oraz jaka to ona nie jest zdolna i ambitna, a koniec końców okazuje się, że w sumie to jednak nie jest potrzebna i ostatecznie czytelnik dostaje kilka zdań pod koniec, że kobieta gdzieś tam nadal wędruje. 🙈 Rozumiem, że może to być pewnego rodzaju przekaz, że nie zawsze warto gonić za tym czego pragniemy, tak jak w tym przypadku Violet chciała bardzo znów zobaczyć mamę, ale jednak miałam nadzieję, że postać Marianny wniesie więcej do fabuły.

Wracając do wspomnianej na początku piątej części historii to liczyłam, że znajdę w niej odpowiedzi na dręczące mnie pytania, ale niestety tak się nie stało. 🙅🏻‍♀️ Jedynym niedopowiedzeniem, które mi się spodobało to historia Astriady i Evera - autorka przedstawiła kilka jej wersji i nawet sami bohaterowie już nie pamiętali co tak naprawdę się wtedy stało, ale ważne było jak sprawy potoczyły się potem. Dodatkowo jak przez wcześniejsze części czułam napięcie wraz z posuwającą się akcją, tak tutaj ona zwolniła i zaczęłam się nudzić. 🤷🏻‍♀️

Podsumowując, ogólnie bawiłam się dobrze przy tym tytule i pomimo kilku niedociągnięć uważam, że warto było sięgnąć po tę pozycję. 😊 /Wera

[Współpraca reklamowa z wydawnictwem Jaguar]
Byłam bardzo ciekawa tej pozycji, ponieważ nie pamiętam kiedy ostatnio czytałam fantastykę, która byłaby jednotomówką. Od pierwszych stron mnie wciągnęła i przez zdecydowaną większość nie mogłam się od niej oderwać. 🤩 Dlaczego, więc 8 gwiazdek?...

Rozwiń Zwiń

[Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mova]
Literatura azjatycka jak zwykle nie zawodzi! Mimo tego, że książkę dobrze mi się czytało i faktu, że ma zaledwie 270 stron to rozłożyłam sobie jej czytanie na kilka dni tak, aby móc "delektować" się historią w niej zawartą. Jest to bez wątpienia niesamowicie komfortowa i przytulna opowieść zawierająca szczyptę magii. ✨ Dzięki lekturze możemy wyobrazić sobie życie, w którym każdy z nas miałby możliwość śnienia o czymkolwiek chciałby śnić i posiadać moc wyboru danego snu. Nigdy nie zastanawiałam się nad taką perspektywą, ale bez dwóch zdań byłoby to coś niesamowitego. Szczególnie mogłam sobie to zobrazować za sprawą tej książki i czytania o miasteczku, w którym to mieszkańcy mają taką możliwość. ❣️ Najpierw spotykamy główną bohaterkę Penny w momencie poszukiwania przez nią pracy, a kiedy w końcu udaje jej się dostać na rozmowę rekrutacyjną do Galerii DallerGuta, ten od razu ją zatrudnia. Z samego początku było zauważalne, że to właśnie on jako jedyny widzi potencjał w nowej pracownicy i w jej zdolności, które według niego posiada oraz których nawet ona sama u siebie nie spostrzegała. Penny nie spodziewała się też, że ta praca okaże się wkrótce najważniejszą częścią jej życia. 😊 Z każdym dniem bohaterka dowiaduje się nowych ciekawostek o Galerii, jej pracownikach i snach jakie są w nim sprzedawane, a my towarzyszymy jej w początkach pracy w Galerii Snów. Gdy już pierwszego dnia dziewczyna musiała zapoznać się z każdym z pięter osobiście oraz ich kierownikami, to można było poczuć się jakby poznawało się je wspólnie z nią oraz wyrobić sobie zdanie na temat każdego z tych pięter. Oprócz różnych rodzajów snów, to bez wątpienia piętra te były w pewien sposób wyróżniające się. Mnie najbardziej rozbawił kierownik trzeciego piętra Speeder. Pędziwiatr, który pewnego razu musiał czekać trzy minuty, czyli w jego mniemaniu szmat czasu. 😅 🌬️Polecam książkę, która oprócz pięknej okładki zawiera też ciekawą treść mogącą wzruszyć niejednego. 🥺 Ja się rozkleiłam przy opowieści jednego z klientów opowiadającego o jego żalu po stracie bliskiej mu osoby. Szczerze nie spodziewałam się po tej historii, że tak mnie rozczuli i że tak mocno będę ją przeżywać. Dobra, ale żeby nie było tak miło, to jest jedna uwaga do tej książki - ciągłe czytanie o snach i temacie zasypiania sprawia, że Tobie też będzie się chciało spać. 😂♥️ Widziałam, że opowieści o Galerii DallerGuta nie kończą się na jednym tomie, także nie mogę się doczekać kiedy będzie wydana druga część. 🤩 /Domi

[Współpraca reklamowa z Wydawnictwem Mova]
Literatura azjatycka jak zwykle nie zawodzi! Mimo tego, że książkę dobrze mi się czytało i faktu, że ma zaledwie 270 stron to rozłożyłam sobie jej czytanie na kilka dni tak, aby móc "delektować" się historią w niej zawartą. Jest to bez w...

Rozwiń Zwiń

Po raz kolejny Schwab zachwyca mnie tym jak kreuje swoje postacie! 🤩 Dzięki wspomnieniom z przeszłości czytelnik dowiaduje się, dlaczego Eli zachowuje się tak a nie inaczej - trudne dzieciństwo spowodowane najpierw przez przemoc domową, a potem przenoszenie chłopca do rodzin zastępczych. 🏠 Z kolei Victor, któremu zaczyna deptać po piętach PION, postanawia zabijać ludzi, z którymi się spotkał w nadziei na uzyskanie pomocy, aby zatrzeć swoje ślady. Natomiast mała Sydney, która od momentu powrotu do żywych nie starzeje się, przechodzi własne rozterki m. in. zaczyna przeszkadzać jej to, że ciągle wygląda jak dziecko, a ma już 18 lat oraz chciałaby zaznać w końcu normalnego życia, a nie ciągle przenosić się w nowe miejsca. 👩🏼 Nowa bohaterka, Marcella Riggins jest za to przykładem człowieka, którym kieruje chęć władzy i nie cofnie się przed niczym, żeby osiągnąć cel. Nawet postacie drugoplanowe dostały swoją historię co jest dla mnie dużym plusem. 😊

Bardzo podobało mi się to, że w tej części autorka dalej podjęła się ukazania cienkiej granicy między bohaterstwem a zemstą oraz miłością a obsesją. 🎭 Czytając książkę wielokrotnie zostałam postawiona przed trudnymi pytaniami moralnymi, które nie mają prostych i jednoznacznych odpowiedzi. Jak w poprzedniej części domyślałam się dokąd zmierza akcja tak tutaj nie miałam pojęcia jak może zakończyć się ta historia. 🧐

Z każdą kolejną pozycją stworzoną przed Schwab utwierdzam się w przekonaniu, że jej styl pisania i tworzone historie to coś co trafia idealnie w moje gusta! 🥰 (no może oprócz Gallanta 😅) Co do samej dylogii o Victorze i Eliocie to polecam ją każdemu fanowi tematów o moralności i opowieści o nadprzyrodzonych mocach. /Wera

Po raz kolejny Schwab zachwyca mnie tym jak kreuje swoje postacie! 🤩 Dzięki wspomnieniom z przeszłości czytelnik dowiaduje się, dlaczego Eli zachowuje się tak a nie inaczej - trudne dzieciństwo spowodowane najpierw przez przemoc domową, a potem przenoszenie chłopca do rodzin zastępczych. 🏠...

Rozwiń Zwiń

Zdecydowanie nie można się nudzić czytając tą serię. Bardzo fajnie, że książka miała nałożone tempo, a było ono wyczuwalne dzięki dynamicznym przejściom między kolejnymi zagadkami. 🎯 Przez to ksiażkę czytało się szybko mimo swojej objętości, to można ją przeczytać w dosłownie dzień czy dwa. Do tej pory nie miałam styczności z wielomi książkami z motywem zagadkowym, natomiast teraz już wiem, że jest to jeden z moich ulubionych wątków w książkach. Akcja jest wartka do tego stopnia, że nie ma kiedy wziąć wdechu. Ciągle była potrzeba przeczytania kolejnej strony by dowiedzieć się więcej. ✴️ Przez główny aspekt jakim było poszukiwanie odpowiedzi związanej z przekazaniem spadku przez Tobiasa Hawthorne'a przeplatał się też temat trójkątu miłosnego jaki utworzył się między Avery, Jamesonem i Graysonem. Na panel weszły też rozważania bohaterki mogące dać jej odpowiedź odnośnie tego, do którego z braci jest jej najbliższej. Wyczuwalne było, że sytuacja w której ona i pozostali domownicy się znaleźli wyczerpywała ją najbardziej, więc ciężko było jej dodatkowo z faktem, że między nią a dwoma braćmi zaczęło się tworzyć głębsze uczucie. 💔 Zdecydowanie każdemu z nich nie było z tą sytuacją łatwo. Plusem w tym drugim tomie było też to, że większą rolę niż w poprzedniej części odegrała najbliższa przyjaciółka Avery, Max. Przyjaciółka zjawiła się w czasie, kiedy bohaterka potrzebowała zwierzyć się ze wszystkiego co ją wtedy nurtowało. Właśnie w tym momencie pomoc przyjaciółki była jej szczególnie potrzebna.🤝🏻 Na koniec dodam, że czytając książkę było dokładnie tak jak napisałam kiedyś na Goodreads przy jej podsumowaniu: przez praktycznie cały czas czułam się jak Sherlock Holmes chcący rozwiązać wszystkie tajemnice. Odniosłam też wrażenie, jakbym razem z bohaterami odnajdywała kolejne odpowiedzi w tej narzuconej im grze. / Domi

Zdecydowanie nie można się nudzić czytając tą serię. Bardzo fajnie, że książka miała nałożone tempo, a było ono wyczuwalne dzięki dynamicznym przejściom między kolejnymi zagadkami. 🎯 Przez to ksiażkę czytało się szybko mimo swojej objętości, to można ją przeczytać w dosłownie dzień czy dwa...

Rozwiń Zwiń