Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego.

Ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego.

Ten, który z demonami walczy, winien uważać, by samemu nie stać się jednym z nich. Kiedy spoglądasz w otchłań ona również patrzy na ciebie.

Ten, który z demonami walczy, winien uważać, by samemu nie stać się jednym z nich. Kiedy spoglądasz w otchłań ona również patrzy na ciebie.

Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom.

Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, Niż się ich śniło waszym filozofom.

Przejmuj się tym, co myślą inni, a zawsze będziesz ich więźniem.

Przejmuj się tym, co myślą inni, a zawsze będziesz ich więźniem.

Dziś robię coś, co wczoraj jeszcze potępiałem.

Dziś robię coś, co wczoraj jeszcze potępiałem.

Zdecydował się na życie z czystej przekory i z czystej złośliwości.

Zdecydował się na życie z czystej przekory i z czystej złośliwości.

Czuł w piersi ból, jakby ktoś wyrwał mu serce. A potem doznał wrażenia okropnej pustki, którą mogłoby zapełnić jedynie czyjeś serce. Fenomen ten zwie się bardzo prosto: miłość od pierwszego wrażenia.

Czuł w piersi ból, jakby ktoś wyrwał mu serce. A potem doznał wrażenia okropnej pustki, którą mogłoby zapełnić jedynie czyjeś serce. Fenomen ten zwie się bardzo prosto: miłość od pierwszego wrażenia.

Rzeczywistość jest tym, co sam stwarzasz.

Rzeczywistość jest tym, co sam stwarzasz.

W epoce, o której mowa, miasta wypełniał wprost niewyobrażalny dla nas, ludzi nowoczesnych, smród. Ulice śmierdziały łajnem, podwórza śmierdziały uryną, klatki schodowe śmierdziały przegniłym drewnem i odchodami szczurów, kuchnie - skisłą kapustą i baranim łojem; w nie wietrzonych izbach śmierdziało zastarzałym kurzem, w sypialniach - nieświeżymi prześcieradłami, zawilgłymi pierzynami i ostrym, słodkawym odorem nocników. Z kominów buchał smród siarki, z garbarni smród żrących ługów, z rzeźni smród zakrzepłej krwi. Ludzie śmierdzieli potem i nie praną garderobą; z ust cuchnęło im zepsutymi zębami, z żołądków odbijało im się cebulą, a ich ciała, jeżeli nie były już całkiem młodzieńcze, wydzielały woń starego sera, skwaśniałego mleka i obrzękłych, zrakowaciałych tkanek. Śmierdziało od rzeki, śmierdziało na placach, śmierdziało w kościołach, śmierdziało pod mostami i w pałacach. Chłop śmierdział tak samo jak kapłan, czeladnik tak samo jak majstrowa, śmierdziała cała szlachta, ba - nawet król śmierdział, śmierdział jak drapieżne zwierzę, a królowa śmierdziała jak stara koza, latem i zimą (...). I, rzecz jasna, najbardziej śmierdziało w Paryżu (...).

W epoce, o której mowa, miasta wypełniał wprost niewyobrażalny dla nas, ludzi nowoczesnych, smród. Ulice śmierdziały łajnem, podwórza śmierdziały uryną, klatki schodowe śmierdziały przegniłym drewnem i odchodami szczurów, kuchnie - skisłą kapustą i baranim łojem; w nie wietrzonych izbach śmierdziało zastarzałym kurzem, w sypialniach - nieświeżymi prześcieradłami, zawilgłymi pie...

Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.

Teraz, kiedy już mogę umrzeć, warto żyć.

Na świecie roi się od złudnych analogii i wielkanocnych jaj, zwanych możliwościami.

Na świecie roi się od złudnych analogii i wielkanocnych jaj, zwanych możliwościami.

- Już wiem. Ale dlaczego Ibrahim nie odwraca się? - Po co ma się odwracać? Może jest właśnie szczęśliwy, że nie musi patrzeć na nas, ludzi. - Ja bym też tak chciał.

- Już wiem. Ale dlaczego Ibrahim nie odwraca się? - Po co ma się odwracać? Może jest właśnie szczęśliwy, że nie musi patrzeć na nas, ludzi. - Ja bym też tak chciał.