Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałam.polecam ;)

Przeczytałam.polecam ;)

Książka świetnie uzupełniająca całą sagę Dollangerów. Bardzo dobrym pomysłem było umieszczenie jej na samym końcu sagi, chociaż dopiero ta część pozwala zrozumieć zachowanie Oliwi. Oczywiście w żaden sposób jej nie usprawiedliwia ale pozwala zrozumieć jej motywy i przycyzny jej zachowania. Dlatego dziwią mnie negatywne komentarze dotyczące 2 ostatnich części. Moim zdaniem cała seria jest zbiorem godnym polecenia i poświęcenia mu chwilę. Dlatego jeśli tylko macie okazję przeczytać całość sagi Dollangerów, gorąco polecam!! Zwłaszcza teraz w okresie długich zimnych wieczorów. Można się zatracić w lekturze :)

Książka świetnie uzupełniająca całą sagę Dollangerów. Bardzo dobrym pomysłem było umieszczenie jej na samym końcu sagi, chociaż dopiero ta część pozwala zrozumieć zachowanie Oliwi. Oczywiście w żaden sposób jej nie usprawiedliwia ale pozwala zrozumieć jej motywy i przycyzny jej zachowania. Dlatego dziwią mnie negatywne komentarze dotyczące 2 ostatnich części. Moim zdaniem...

„Rok w Poziomce” to kolejna ze wspaniałych historii, jakie wyszły spod pióra (albo klawiszy, jak kto woli), Pani Kasi Michalak. Już sama jej okładka (Wydawnictwo Literackie, 2010), utrzymana w ciepłych jesiennych kolorach, zachęca do sięgnięcia po nią, a jeżeli doda się do tego intrygujący opis z tyłu książki, po prostu można „wpaść po uszy”. Tej powieści nie da się odłożyć z powrotem na półkę w księgarni.

Ewa Złotowska to trzydziestodwuletnia kobieta, której życie nie oszczędzało. Dramatyczne dzieciństwo zgotowane przez ojczyma oraz tragiczne w skutkach małżeństwo spowodowały, że kobieta przestała w siebie wierzyć, jednak żadne z tych wydarzeń nie pozbawiło ją ukochanego marzenia o posiadaniu własnego, małego, białego domku na wsi. Ewa z uporem maniaka zjechała pół kraju, aby znaleźć takie miejsce, jakie sobie wymarzyła. Dlatego gdy wreszcie znalazła to, czego szukała, w Urlach City, nie wahała się ani chwili.

Jednak jak każde marzenie, także i to miało swoją cenę - by ją zapłacić, Ewa musiała podjąć pracę w nowo otwartym wydawnictwie swojego najlepszego przyjaciela (w którym, nawiasem mówiąc, od dawna się podkochiwała), znaleźć dobrą książkę i w trzy miesiące wypromować ją do rangi superbestsellera. Czy jej się to udało? Zobaczcie sami. Obiecuję, że tego nie pożałujecie.

Teoretycznie „Rok w Poziomce” miał być powieścią autobiograficzną, a chociaż w praktyce wyszło inaczej, książka została napisana w oparciu o wspomnienia tego, co zachwycało autorkę po przeprowadzce z dużego miasta na wieś, no i samo pojawienie się ukochanych zwierzaków już jest wątkiem biograficznym, zresztą nie wyobrażam sobie, aby mogło ich zabraknąć w którejkolwiek z powieści Pani Kasi.

„Rok w Poziomce” można porównać do przepięknej baśni, opowiadającej o przyjaźni i miłości, a także o tym, że w życiu każdego z nas jest odrobina magii, trzeba po prostu mieć oczy szeroko otwarte i nie bać się poznawać świat. Wydaje mi się, że to właśnie wątek magiczny sprawia, że ta historia przypomina baśnie, jakie poznaliśmy w dzieciństwie, a to dodaje jej tylko jeszcze więcej uroku i ciepła.

Muszę także przyznać, że Pani Kasia ma niezwykły dar, potrafi jednocześnie rozbawić i wzruszyć swoich czytelników. Widać to w każdej książce tej autorki, jaką dotychczas przeczytałam. Dlatego zastanawia mnie ciągła krytyka i zarzucanie schematyczności, ja osobiście nie zauważyłam niczego takiego w żadnej z jej powieści. Dla mnie i seria „Poczekajkowa”, i „Rok w Poziomce” to historie, które żyją własnym życiem i porywają czytelnika od samego początku.

Podsumowując, Pani Katarzyna Michalak po raz kolejny podbiła moje serce i może być pewna, że będę czytała wszystkie książki, jakie wyda. Co do „Roku w Poziomce”, to polecam go każdemu, a tych, którzy nie znają jeszcze jej autorki, zachęcam do jak najszybszego poznania jej powieści

„Rok w Poziomce” to kolejna ze wspaniałych historii, jakie wyszły spod pióra (albo klawiszy, jak kto woli), Pani Kasi Michalak. Już sama jej okładka (Wydawnictwo Literackie, 2010), utrzymana w ciepłych jesiennych kolorach, zachęca do sięgnięcia po nią, a jeżeli doda się do tego intrygujący opis z tyłu książki, po prostu można „wpaść po uszy”. Tej powieści nie da się odłożyć...