Książkę miałam okazję przeczytać dzięki BookTour zorganizowanemu przez Czytam dla przyjemności.
Autorka w swojej książce podejmuje bardzo trudny temat jakim jest depresja . Depresja czyli choroba, którą trzeba leczyć. To nie fanaberia, ani szaleństwo.

Główna bohaterka czyli Dobrusia jest sama ze swoimi problemami. Rodzina nie podchodzi do tematu poważnie, a najlepsza przyjaciółka zamiast zainteresować się sprawami Dobrusi, "zarzuca" ją swoimi problemami oraz problemami swojej dorastającej córki.
Kobieta stara się panować nad swoją chorobą i nie dopuszcza do siebie żadnego mężczyzny. Żyje pamięcią o zmarłym mężu.
Jednak kiedy na jej drodze staje Rafał, kobieta czuje z nim jakąś trudną do opisania więź.

Czy Dobrusia otworzy się na Rafała? Jaką tajemnicę skrywa mężczyzna?
Czy kobieta w końcu zazna szczęścia?

Książkę odebrałam jako apel setki ludzi, którzy chorują na depresję , o pomoc, o zainteresowanie.
Dobrusia była sama (nie licząc psychoterapeuty i psychiatry) ze swoją chorobą. Nie miała z kim o tym porozmawiać, dlatego zamykała się w sobie. Jej próba prośby o pomoc, zakończyła się zbagatelizowaniem problemu przez rodziców.

Odbierzmy przesłanie tej historii i zobaczmy czy gdzieś obok nas nie ma osoby, która potrzebuje pomocy i wsparcia w tej ciężkiej i nierównej walce.

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki BookTour zorganizowanemu przez Czytam dla przyjemności.
Autorka w swojej książce podejmuje bardzo trudny temat jakim jest depresja . Depresja czyli choroba, którą trzeba leczyć. To nie fanaberia, ani szaleństwo.

Główna bohaterka czyli Dobrusia jest sama ze swoimi problemami. Rodzina nie podchodzi do tematu poważnie, a najlepsza...