Czy ktoś był w Anielinie? Ja też nie... I chociaż takowe miasteczko na mapie Polski nie widnieje ( co innego wieś), to ja i tak mam ogromną ochotę zamieszkać w nim. Ta atmosfera przyjaźni, troski o drugą osobę i klimat serdeczności w stosunkach między ludźmi, który stworzyła Iwona Mejza, sprawiły, że już poczuła się częścią tej magicznej społeczności, w której "(...)milczenie jest ważniejsze niż jakiekolwiek słowa". Mała społeczność, a dostrzec w niej można kilka stereotypowych ( szczególnie dla mniejszych miejscowości) typów osobowości, jak pani z kiosku czy właścicielka sklepu spożywczego, a nawet właściciel pizzerni. Którego stereotypu przedstawicielem są oni? Niechaj pozostanie tajemnicą, a nawet zachętą do sięgnięcia po tę historię.
Głównym wątkiem powieści są dzieje dwóch kobiet Tusi i Poli, którym los rzucił pod nogi ogromne kłody. One jednak pamiętają, że "... o kłodę pod nogami można się potknąć, można ją obejść, ominąć, a można też przeskoczyć, wspiąć się wyżej". Z "Zycie zawsze ma w zanadrzu jakieś niespodzianki. Czasami bardzo miłe i przyjemne, ale czasami też cuchnące jak zgniłe jajo". A i inni bohaterowie przeżywają swoje male problemy. I chociaż wszystko dzieję się w pozornie spokojnym miasteczku, to niech Was jednak nie zmyli ten spokój, bo pod jego płaszczykiem rozgrywają się ludzkie dramaty.
Powieść jest pełna zagadek, nierozwikłanych tajemnic i chociaż autorka pozwala domyślić się ich rozwiązania, to jednak samo poprowadzenie akcji do ich rozwiązania jest dla czytelnika niezapomnianą przygodą.
Chociaż klimat tej części jest w miarę spokojny, to jednak nie brakuje tutaj emocji... za równo emocji trudnych i przygnębiających, jak i tych, które sprawiają, że na twarzy każdego pojawia się uśmiech. Czytając historie anielińskich mieszkańców, przeżywamy z nimi ludzkie dramaty ( związane z chorobą, odrzuceniem, rozstaniem, śmiercią) i cieszymy się chwilą razem z nimi chwilą ( chwilą zakochania, dobroci ludzkiej, przyjaźni, itp.)
I nie chcę być kolejną osobą, która o to pyta ( ale nie usiedzę spokojnie, jeśli tego nie zrobię): kiedy będzie ciąg dalszy?, kiedy druga część? Bo jak można tak zostawić czytelnika w środku historii?! 😉

Z możliwość przeczytania dziękuję sympatycznym Paniom z Czytam dla przyjemności - organizatorkom book tour'a oraz samej autorce Iwonie Mejza.

Czy ktoś był w Anielinie? Ja też nie... I chociaż takowe miasteczko na mapie Polski nie widnieje ( co innego wieś), to ja i tak mam ogromną ochotę zamieszkać w nim. Ta atmosfera przyjaźni, troski o drugą osobę i klimat serdeczności w stosunkach między ludźmi, który stworzyła Iwona Mejza, sprawiły, że już poczuła się częścią tej magicznej społeczności, w której...