Dwa lata wakacji

Jedna z wielu książek autora rozgrywająca się na bezludnej wyspie. Tym razem rozbitkami staje się piętnastu chłopców w wieku od ośmiu do piętnastu lat. Kilka tygodni które mieli spędzić płynąc żaglowcem zmienia się w dwa lata, które spędzili na odludnej wyspie. Jesteśmy świadkami walki o przeżycie na dzikiej wyspie, pełnej dzikich zwierząt, klimatem w którym zimy są mroźne, a rozbitkowie są jeszcze bardzo młodzi i próbują przetrwać organizując sobie życie na wyspie.

Jedna z wielu książek autora rozgrywająca się na bezludnej wyspie. Tym razem rozbitkami staje się piętnastu chłopców w wieku od ośmiu do piętnastu lat. Kilka tygodni które mieli spędzić płynąc żaglowcem zmienia się w dwa lata, które spędzili na odludnej wyspie. Jesteśmy świadkami walki o przeżycie na dzikiej wyspie, pełnej dzikich zwierząt, klimatem w którym zimy są mroźne,...

Przeczytałem tą książkę pierwszy raz w wieku 7 lat. Wtedy, i potem długo jeszcze, z perspektywy lat, było to 10 na 10. Ostatnio przeczytałem ją dzieciom do poduszki..... Kolejny raz stwierdzam że książki pana Verne należy czytać w pewnym, niezbyt wysokim wieku. Ja już jestem definitywnie za stary.

Przeczytałem tą książkę pierwszy raz w wieku 7 lat. Wtedy, i potem długo jeszcze, z perspektywy lat, było to 10 na 10. Ostatnio przeczytałem ją dzieciom do poduszki..... Kolejny raz stwierdzam że książki pana Verne należy czytać w pewnym, niezbyt wysokim wieku. Ja już jestem definitywnie za stary.

"Dwa lata wakacji", to niesamowita powieść przygodowa. Bohaterami są młodzi chłopcy, których los wyrzuca na bezludną wyspę. Od tej pory muszą sobie radzić sami, zdobyć pożywienie, zbudować schronienie i obmyślić plan na wydostanie się tego położenia. Zwyczajne życie nieoczekiwanie staje się survivalem.

Podczas tych dwóch lat bohaterowie przechodzą metamorfozę, dorastają, stają się mężczyznami. Muszą podejmować odpowiedzialne decyzje i jeden z nich musi objąć dowództwo nad całą drużyną.

Eksploracja wyspy jest fantastycznym przeżyciem dla czytelnika. Polowanie na ptactwo, odkrycie drzewa kauczukowego, to tylko niektóre z ciekawszych momentów książki.

Mam same dobre wspomnienia związane z tą lekturą.
Polecam całym sercem!

"Dwa lata wakacji", to niesamowita powieść przygodowa. Bohaterami są młodzi chłopcy, których los wyrzuca na bezludną wyspę. Od tej pory muszą sobie radzić sami, zdobyć pożywienie, zbudować schronienie i obmyślić plan na wydostanie się tego położenia. Zwyczajne życie nieoczekiwanie staje się survivalem.

Podczas tych dwóch lat bohaterowie przechodzą metamorfozę, dorastają,...

Odświeżyłem sobie znajomość z tą książką. Poznałem ją dawno temu, w zamierzchłych czasach podstawówki - wtedy czytałem ją z wypiekami na twarzy, wczoraj - z ogromną dawką sentymentu. Świetna opowieść przygodowa o grupce chłopców-wychowanków kolegium Chairmana, rzuconych przez los ( i nie tylko ) na wpół bezludną wyspę ( co najciekawsze - znalazłem ją na mapie - a więc nie jest to "Tajemnicza wyspa" - ląd istnieje realnie.
Bardzo ciekawie ujęte losy młodych kolonistów próbujących sobie poradzić w trudnych warunkach, pozbawieni wsparcia dorosłych ( najstarszy Gordon ma zaledwie 15 lat ). Czytając ją dzisiaj z niemałą satysfakcją punktowałem sobie braki w poprawności politycznej książki - od czarnego chłopca, który był pozbawiony praw wyborczych niewielkiej kolonii ( ba - i nie zabiegał o nie - i w latach, w których toczy się akcja powieści - 1860-63 taki stan rzeczy był całkowicie normalny - wojna secesyjna dopiero trwała ), poprzez kary cielesne ( rózga za nieodrabianie lekcji ), aż po swobodne dysponowanie bronią palną przez starszych chłopców (Doniphan jako łowczy ). I konia z rzędem temu, kto mi pokaże takiego dzieciaka w dzisiejszych czasach - a kiedyś to był standard, który nikogo nie dziwił. Świetnie pokazane konflikty między chłopcami ( z głównymi adwersarzami Briant - Doniphan, Francuz-Anglik ).
Książka, która według mnie powinna być w kanonie lektur szkoły podstawowej. Bo uczy przyjaźni, zaradności i najzwyczajniej w świecie ciekawą. Zupełnie inaczej odbierałem ją wtedy, zupełnie inaczej teraz. I chyba szkoda, że dzisiejsze dzieci nie miałby najmniejszych szans wystąpić w roli bohaterów takiej historii - byłyby całkowicie niewiarygodne.

Odświeżyłem sobie znajomość z tą książką. Poznałem ją dawno temu, w zamierzchłych czasach podstawówki - wtedy czytałem ją z wypiekami na twarzy, wczoraj - z ogromną dawką sentymentu. Świetna opowieść przygodowa o grupce chłopców-wychowanków kolegium Chairmana, rzuconych przez los ( i nie tylko ) na wpół bezludną wyspę ( co najciekawsze - znalazłem ją na mapie - a więc nie...

Kolejny audiobook i kolejny powrót do lektury sprzed wielu, wielu lat.
Tym razem sięgnęłam po "Dwa lata wakacji" Verne'a. W dzieciństwie rozczytywałam się w jego książkach, więc perypetie bohaterów śledziłam z łezką w oku.

Przyznam, że spora część treści wyleciała mi z pamięci, więc pojawiły się także emocje, zwłaszcza w końcowych rozdziałach.

"Dwa lata wakacji" to przygodowa powieść dla dzieci i młodzieży. Z dzisiejszego punktu widzenia może momentami trąci myszką, ale ma to swój niepowtarzalny urok.

Grupa chłopców, z których najstarszy ma zaledwie czternaście lat, trafia na bezludną wyspę. Na szczęście, w przeciwieństwie do najsłynniejszego rozbitka, Robinsona Cruzoe, bohaterowie mogą zabrać na ląd wszystko, co znajduje się na ich jachcie.

Mimo tych udogodnień, muszą radzić sobie z przeróżnymi trudnościami, ale wykazują się wielkim hartem ducha, pomysłowością i zaradnością. Potrafią polować, z czasem uczą się nawet wyrabiania świec i chronienia się przed zimnem, gdyż na wyspie przez kilka miesięcy w roku panują siarczyste mrozy.

Wizerunek małych bohaterów jest może i wyidealizowany, ale nie przesłodzony, więc ich przygody śledzi się z wielką przyjemnością.
Wrażliwych czytelników mogą razić sceny polowań, np. zabijania fok. Przyznam, że ten ostatni opis mną wstrząsnął, zwłaszcza że Verne przedstawia go jako przykład samodzielności chłopców, bez śladu współczucia dla zwierząt, których tłuszcz ma posłużyć oświetleniu jaskini.
To jedyny zgrzyt, jaki odnotowałam w treści, pozostawiający uczucie niesmaku. Nie popsuł mi dalszej lektury, ale mocno zapisał się w mej pamięci.

Wiem, że dziś mali i młodzi czytelnicy rzadko sięgają po powieści Verne'a, nad czym ubolewam.
Ja wracam do niego co jakiś czas z ogromną przyjemnością.

Kolejny audiobook i kolejny powrót do lektury sprzed wielu, wielu lat.
Tym razem sięgnęłam po "Dwa lata wakacji" Verne'a. W dzieciństwie rozczytywałam się w jego książkach, więc perypetie bohaterów śledziłam z łezką w oku.

Przyznam, że spora część treści wyleciała mi z pamięci, więc pojawiły się także emocje, zwłaszcza w końcowych rozdziałach.

"Dwa lata wakacji" to...

Dobra, ciekawa, dość wciągająca jak chyba wszystko tego autora. Napisana przyjaznym językiem i skierowana przede wszystkim do nastoletnich czytelników.

Dobra, ciekawa, dość wciągająca jak chyba wszystko tego autora. Napisana przyjaznym językiem i skierowana przede wszystkim do nastoletnich czytelników.

Fajne, literatura dla wiecznych chłopców :)

Fajne, literatura dla wiecznych chłopców :)

Całkiem ciekawa książka i choć momentami trochę nierealna, miło było ją przeczytać.

Całkiem ciekawa książka i choć momentami trochę nierealna, miło było ją przeczytać.

Nudnawe.

Nudnawe.

Czytałam dawno temu, ale treść książki pozostała gdzieś we mnie na długo.

Czytałam dawno temu, ale treść książki pozostała gdzieś we mnie na długo.