Tata 3D. czyli rodzinny triathlon z przeszkodami

Przeczytałam po prostu jednym tchem. Świetnie napisana, z ogromnym poczuciem humoru, pobudzająca do refleksji nad własnym rodzicielstwem. Przejrzeć się można często jak w lustrze i ze spokojem stwierdzić, że wszystko jest dobrze, a co będzie to za autorem”na dwoje babka wróżyła”

Przeczytałam po prostu jednym tchem. Świetnie napisana, z ogromnym poczuciem humoru, pobudzająca do refleksji nad własnym rodzicielstwem. Przejrzeć się można często jak w lustrze i ze spokojem stwierdzić, że wszystko jest dobrze, a co będzie to za autorem”na dwoje babka wróżyła”

O ojcostwie – szczerze i z poczuciem humoru.
Tata 3D czyli rodzinny triathlon z przeszkodami to zbiór felietonów, w których Maciej Stuhr opowiada o potrójnym doświadczeniu ojcostwa.
Pan Maciek Stuhr szczerze i w przezabawny sposób opowiada o ojcostwie w trzech wymiarach: ojca bobasa, ojca nastolatki/młodej dorosłej oraz ojca dziecka/nastolatka.
Serdecznie polecam na gorszy i lepszy humor ;)

O ojcostwie – szczerze i z poczuciem humoru.
Tata 3D czyli rodzinny triathlon z przeszkodami to zbiór felietonów, w których Maciej Stuhr opowiada o potrójnym doświadczeniu ojcostwa.
Pan Maciek Stuhr szczerze i w przezabawny sposób opowiada o ojcostwie w trzech wymiarach: ojca bobasa, ojca nastolatki/młodej dorosłej oraz ojca dziecka/nastolatka.
Serdecznie polecam na gorszy...

Tym razem mój ulubiony aktor w odsłonie znakomitego felietonisty , piszącego m.in do miesięcznika " Zwierciadło". Pierwsza część – „Tata Tadzika” – dotyczy przygód z nowo narodzonym synem. Listy do Tadeusza autor pisał od momentu tuż przed narodzinami syna, po chwilę, w której skończył on dwa lata. Drugą część – „Tata Mati” – Maciej Stuhr zaczął tworzyć w momencie, gdy Matylda skończyła 18 lat i traktuje ona o byciu rodzicem dorosłej córki. Obraz ojcowskich przygód autora dopełnia część trzecia, czyli „Oczyma ojczyma”, poświęcona Stasiowi, będącemu w połowie drogi do dorosłości.
Tata 3D to książka, w której Maciej Stuhr otwarcie i z wrażliwością odkrywa oblicza ojcostwa. A także po raz kolejny udowadnia literacki talent i zachwyca wyobraźnią oraz poczuciem humoru.
Nic dodać nic ująć , w sam raz - w punkt !

Tym razem mój ulubiony aktor w odsłonie znakomitego felietonisty , piszącego m.in do miesięcznika " Zwierciadło". Pierwsza część – „Tata Tadzika” – dotyczy przygód z nowo narodzonym synem. Listy do Tadeusza autor pisał od momentu tuż przed narodzinami syna, po chwilę, w której skończył on dwa lata. Drugą część – „Tata Mati” – Maciej Stuhr zaczął tworzyć w momencie, gdy...

Myślę, że każdy z nas mniej więcej kojarzy „młodego Stuhra”, a właściwie „średniego Stuhra”, bo kolejne pokolenie już rośnie i Pan Maciej doczekał się dziedzica. Właśnie na temat rodzicielstwa Maciej Stuhr popełnił serię felietonów dla magazynu „Zwierciadło”. Zostały one wydane w publikacji „Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami”.

Rozszyfrujmy tytuł. Maciej Stuhr jest potrójnym ojcem i te trzy oblicza rodzicielstwa opisuje w swoich tekstach. Pierwsza grupa felietonów nazywa się „Tata Tadzika”. Autor zwraca się w niej do swojego nowo narodzonego synka. Kolejna część to „Tata Mati, czyli listy do M.”. To jest już inny kaliber, bo w momencie pisania tych felietonów córka Macieja Stuhra, Matylda, skończyła 18 lat, czyli weszła w dorosłość. Ostatnia grupa felietonów ma wiele mówiący tytuł „Oczami ojczyma”. I taka rola przypadła w udziale znanemu aktorowi. Staś, bo tak ma na imię adresat tych felietonów, jest wiekowo pomiędzy Tadzikiem a Matyldą, bo wchodzi w okres nastoletni.

Co ma do powiedzenia tata każdemu z nich? Pytanie to nie jest bezzasadne, bo zebrane w książce „Tata 3D” felietony mają formę listów przez co mamy wrażenie, że są one raczej o świecie, niż o tacierzyństwie. Wygląda to tak, jakby autor chciał podzielić się z dziećmi swoimi spostrzeżeniami i przekazać im mądrość dorosłego. Spokojnie, to tylko brzmi tak patetycznie. Maciej Stuhr dał się poznać jako kabareciarz i humor nie opuszcza jego felietonów. Pisze na luzie, z dystansem, ale też czasami z pewną goryczą. Ciekawe jest to, jak Maciej Stuhr bawi się formą. Mamy wrażenie, że niektóre felietony napisał elegancki pan w kapeluszu, aby za chwilę raczyć się pełną błędów potoczna polszczyzną. Jeden list to wierszowany poemat, a inny stylizowany jest na post z mediów społecznościowych. Nie każda z tych form mnie przekonała, ale sam fakt eksperymentowania jest godny pochwały, bo uatrakcyjnia czytanie książki.

Niedawno, kiedy mąż odbierał córkę od fryzjera, a ja jeszcze zostawałam „do upiększenia”, trochę martwiłam się, jak sobie poradzi, bo miał jeszcze zająć się młodszym synem. Jedna z pań zaśmiała się: „Umiał zrobić, będzie umiał przypilnować”. Mówi się, że wychowanie dzieci to zajęcie dla kobiet, ale coraz bardziej widzimy, jak ten stereotyp jest przełamywany. Kolejni sławni tatusiowe nie boją się pisać o tacierzyństwie i pokazywać, że angażują się w opiekę nad dziećmi. W tym gronie jest i Maciej Stuhr, który z dumą mówi, iż jest ojcem i to razy trzy.

Myślę, że każdy z nas mniej więcej kojarzy „młodego Stuhra”, a właściwie „średniego Stuhra”, bo kolejne pokolenie już rośnie i Pan Maciej doczekał się dziedzica. Właśnie na temat rodzicielstwa Maciej Stuhr popełnił serię felietonów dla magazynu „Zwierciadło”. Zostały one wydane w publikacji „Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami”.

Rozszyfrujmy tytuł. Maciej...

„Proszę Cię tylko o jedno! Nie oducz się kochać ludzi. Bo jak zapomnimy, jak się kocha innych, to będziemy kochać wyłącznie siebie”.

Tym mądrym cytatem chciałabym rozpocząć recenzję książki Maćka Stuhra „Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami”. Mamy tutaj zbiór felietonów podzielonych na 3 działy, każdy poświęcony jest jednemu dziecku – Tadzikowi, Matyldzie i Stasiowi. Maciek zaczął spisywać swoje przemyślenia tuż przed narodzinami najmłodszego syna, a skończył gdy ten miał 2 latka.
Skupmy się najpierw na Tadziku, któremu ojciec chciał przekazać wiedzę o świecie i codziennym życiu. Wiadomo, że maluch niewiele zrozumiał np. z przejażdżki taksówką, ale słodki był sam fakt przekazania tej wiedzy.

Matylda na początku ma 18 lat, wkracza więc w dorosłość. Tutaj problemy są zupełnie inne niż Tadzikiem. Nie na darmo się mówi „małe dzieci – mały kłopot, duże dzieci – duży kłopot”.

Ostatni rozdział Maciek zaadresował do nastolatka Stasia, dla którego jest ojczymem. Pomimo, że nie jest biologicznym ojcem chłopca, to traktuje go na równi z pozostałą dwójką. Super normalne podejście. To się chwali.

Nawet nie wiem kiedy dobrnęłam do końca książki. Maciek pisze w bardzo fajny, humorystyczny wręcz sposób. Polecam, nie tylko rodzicom 😊

„Proszę Cię tylko o jedno! Nie oducz się kochać ludzi. Bo jak zapomnimy, jak się kocha innych, to będziemy kochać wyłącznie siebie”.

Tym mądrym cytatem chciałabym rozpocząć recenzję książki Maćka Stuhra „Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami”. Mamy tutaj zbiór felietonów podzielonych na 3 działy, każdy poświęcony jest jednemu dziecku – Tadzikowi, Matyldzie i...

"Mówią, że to, czego jest mało, jest cenniejsze od tego, czego jest dużo."
⠀⠀
I ja się z tym w pełni zgadzam.
⠀
Lubię Macieja Stuhra jako aktora, lubię go jako człowieka, a po przeczytaniu książki "Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami", lubię Go jeszcze bardziej.
⠀
To książka, której mi było trzeba w ostatnich dniach. Taka, która nie wymagała zbyt wiele myślenia, bo imiona trójki dzieci łatwo zapamiętać, taka, która dostarczyła mi rozrywki i uśmiechu, oraz taka, po której pomyślałam o kilku rzeczach.
⠀
Książka ta to zbiór felietonów napisanych z poczuciem humoru. Szczerze o ojcowstwie, o relacjach, o życiu.
Podzielona została na 3 części, z których każda dotyczy innego dziecka.
Pierwsza to listy skierowane do najmłodszego członka rodziny - Tadeusza. 21 felietonów od czasu jeszcze nie narodzin do skończenia 2 lat.
Druga ro listy skierowane do Matyldy. Do dziewczyny, która skończyła 18 lat i wkracza w dorosłe życie. Bez ściemy, z dystansem, również 21.
Trzecia część została poświęcona Stanisławowi, czyli synowi swojej żony, ale przecież też wspólnemu, bo Ojczym też jest ważny.
⠀
Tutaj chciało by się napisać wiele, ale chciałabym, żebyście się zdecydowali na nią sami. Po jednym felietonie dziennie - trzy miesiące i przeczytane, a wierzę, se jak się wciągnięcie, to i w tydzień przeczytacie.
⠀
Zainteresowałam?

Za możliwość przeczytania tej książki dziękuję @wydawnictwo_zwierciadło (#współpraca)

"Mówią, że to, czego jest mało, jest cenniejsze od tego, czego jest dużo."
⠀⠀
I ja się z tym w pełni zgadzam.
⠀
Lubię Macieja Stuhra jako aktora, lubię go jako człowieka, a po przeczytaniu książki "Tata 3D, czyli rodzinny triathlon z przeszkodami", lubię Go jeszcze bardziej.
⠀
To książka, której mi było trzeba w ostatnich dniach. Taka, która nie wymagała zbyt wiele...

Świetna rozrywka, lekkość, idealna lektura na wakacje.
Gorąco polecam:)

Świetna rozrywka, lekkość, idealna lektura na wakacje.
Gorąco polecam:)

Rozrywka i zabawa.

Rozrywka i zabawa.

Na początku czytałam. Później przerzuciłam się na audiobooka. Polecam słuchać. Słuchając zdecydowanie zyskuje.

Na początku czytałam. Później przerzuciłam się na audiobooka. Polecam słuchać. Słuchając zdecydowanie zyskuje.

Zbiór bardzo ciekawych i zabawnych felietonów traktujących o ojcostwie i różnych jego aspektach. Polecam!

Zbiór bardzo ciekawych i zabawnych felietonów traktujących o ojcostwie i różnych jego aspektach. Polecam!