Lektura obowiązkowa dla każdego. Wstrząsająca, poruszająca, straszna... Także dlatego, że tak wiele z tych osób nie poniosło ŻADNEJ odpowiedzialności. Wychowywali dzieci, które niosą w sobie owoce tych zbrodni i tajemnic, niektórzy z nich mieli wpływ na lokalną społeczność, jeden był znanym na całe Niemcy dziennikarzem. Koszmar!

Lektura obowiązkowa dla każdego. Wstrząsająca, poruszająca, straszna... Także dlatego, że tak wiele z tych osób nie poniosło ŻADNEJ odpowiedzialności. Wychowywali dzieci, które niosą w sobie owoce tych zbrodni i tajemnic, niektórzy z nich mieli wpływ na lokalną społeczność, jeden był znanym na całe Niemcy dziennikarzem. Koszmar!

@book.moodpl

„Zbrodnia bez kary” @wydawnictwom to praca zbiorowa, zbiór reportaży, dramatyczne wydarzenia z czasów wojny, o zbrodniach wojennych, gdzie zbrodniarze wojenni nie zostali ukarani, pomimo okrucieństw swoich czynów. Momentami wstrząsająca. Ten zbiór został stworzony przez dziennikarzy Wirtualnej Polski, Deutsche Welle oraz Interii, gdzie wyruszyli oni tropem zbrodniarzy II wojny światowej. W książce znajdziemy, aż 26 reportaży, gdzie zbrodniarze przestają być anonimowi. Oprócz tego książka bogata jest w ilustracje, zdjęcia, czy rozmowy z potomkami nazistów i ofiar. Często rodziny zbrodniarzy długo nie miały o niczym pojęcia. Do dziś zmagają się z traumami.
Książka jest bardzo ciekawa, ale też jest trudna i wywołuje dużo emocji. Też np. u mnie pojawiła się duża niesprawiedliwość. Jak tak w ogóle mogli zachowywać się ludzie do ludzi… i do tego nie ponieśli za te czyny żadnej odpowiedzialności, byli bez karni. Oprócz tego widać, że te reportaże są rzetelne i przeprowadzone one są z ogromną dokładnością. W każdej z historii zostaje przestawiony zbrodniarz, kim był podczas II wojny światowej, jak potoczyło się jego życie, jak zostały ukrywane fakty oraz czy rodzina o tym wiedziała. W książce znajdziemy też wywiady z historykami, którzy nakreślają ogólnie tło sytuacji politycznej. Tak jak wspomniałam wyżej, trudna pozycja, ale warta uwagi.

@book.moodpl

„Zbrodnia bez kary” @wydawnictwom to praca zbiorowa, zbiór reportaży, dramatyczne wydarzenia z czasów wojny, o zbrodniach wojennych, gdzie zbrodniarze wojenni nie zostali ukarani, pomimo okrucieństw swoich czynów. Momentami wstrząsająca. Ten zbiór został stworzony przez dziennikarzy Wirtualnej Polski, Deutsche Welle oraz Interii, gdzie wyruszyli oni tropem...

Z reportażami u mnie to jest tak, że stosuje zasadę im rzadziej tym lepiej. To specyficzna forma odbioru i nie chciałabym czuć się przytłoczona. Jednak są takie tematy, które zawsze będą mnie przyciągać. Tematy, które nigdy nie będą dla mnie dość wyczerpane. Takie, które są w pewnie sposób dla mnie osobiste. I to jeden z takich tematów. Zbrodnia bez kary. Ci, którzy żyli w dostatku, bez skrupułów, bez wyrzutów sumienia, jako anonimowe osoby, pomimo tego czego się dopuścili w czasie wojny.

Zawsze trudno mi się czyta takie książki. To niesamowity „kawał dobrej roboty”. Dobra, żmudna dziennikarska praca. Ta pozycja to skutek śledztwa polskich i niemieckich dziennikarzy, którzy śledzili powojenne kariery zbrodniarzy hitlerowskich. Są tutaj wypisani z imienia i nazwiska, jest trochę o tym gdzie się urodzili, jacy byli, co z ich rodzinami, co robili w czasie wojny i wreszcie jak żyli po niej. A wszystko po to, aby nie zapomnieć o ich okropnych czynach i ocalić od zapomnienia tych, którym zawinili.

Zdjęcia, biografie, słowa które wypowiadali, świadectwa ich rodzin oraz dokładny opis tego jak zabijali. To przerażająca pozycja. Przerażająca i jakże potrzebna!

Z reportażami u mnie to jest tak, że stosuje zasadę im rzadziej tym lepiej. To specyficzna forma odbioru i nie chciałabym czuć się przytłoczona. Jednak są takie tematy, które zawsze będą mnie przyciągać. Tematy, które nigdy nie będą dla mnie dość wyczerpane. Takie, które są w pewnie sposób dla mnie osobiste. I to jeden z takich tematów. Zbrodnia bez kary. Ci, którzy żyli w...

"Zbrodnia bez kary" to poruszający zbiór reportaży stworzony przez dziennikarzy Deutsche Welle, Wirtualną Polskę i Interię dla nas ludzi , abyśmy dowiedzieli się o tym, że wielu zbrodniarzy wojennych nie zostało ukaranych, o zbrodniarzach wojennych, którzy dokonali okrucieństw na tysiącach ludzi, a pomimo to nigdy nie zostali ukarani za swoje czyny. Autorzy przedstawiają historie ludzi, którzy stanowili część niemieckiego aparatu okupacyjnego podczas II wojny światowej i dopuścili się ludobójstwa, antysemityzmu oraz innych zbrodni przeciwko ludzkości.

Czytelnik jest świadkiem opowieści o ludziach, którzy zostali wyprani z człowieczeństwa, a ich czyny były nie do zaakceptowania. Autorzy obnażają okrutną prawdę, o tych, z których ręki zginęło tysiące ludzi i nie ponieśli zasłużonej kary. Bardzo ważnym punktem "Zbrodni bez kary" są rozmowy z potomkami nazistów i ofiary - dobitnie podkreślają skalę okrucieństwa, jakiego dopuścili się naziści. Jak to możliwe, że wielu z nich mając krew na rękach, było jednocześnie oddanymi mężami i ojcami? Czy dzieci powinny odpowiadać za zbrodnie rodziców? Dlaczego po wojnie udało im się żyć spokojnie, gdy tak wielu za ich rządów straciło życie?

To naprawdę solidny, dobrze przeprowadzony research. Łatwo było dostrzec mi ogrom włożonej pracy przez autorów w rozliczeniu nazistowskich okupantów, choć niestety tylko na łamach "Zbrodni bez kary". Działając w parach, zarówno w Polsce, jak i za granicą, stworzyli dzieło, które zasłużyło na miano rzetelnego, obdzierającego z resztek złudzeń, w Mengele, Grubbe, Koppe i wielu, wielu innych, tliła się jeszcze jakaś iskierka człowieczeństwa i zwykłych ludzkich odruchów.
Autorzy skupili się nie tylko na słynnych zbrodniarzach, ale oddali też miejsce mniej znanym niemieckich mordercom. Przyznaję, że o niektórych nigdy nawet nie słyszałam.

Książka ta ukazuje, że nie tylko wojna, ale także okupacja niemiecka była czasem ogromnego cierpienia i ludobójstwa. Autorzy przypominają o trudnej historii Polski i innych krajów Europy, które były ofiarą niemieckiego nazizmu.
"Zbrodnia bez kary" to przede wszystkim przypomnienie o ludzkiej tragedii, która zdarzyła się w Europie i która nie może zostać zapomniana. Ten reportaż stanowi przypomnienie o tym, jak ważne jest dążenie do sprawiedliwości i przeciwstawienie się okrucieństwu w każdej postaci. Polecam ją wszystkim, którzy interesują się historią i chcą lepiej zrozumieć tragedię, która wydarzyła się na naszych oczach.

"Zbrodnia bez kary" to poruszający zbiór reportaży stworzony przez dziennikarzy Deutsche Welle, Wirtualną Polskę i Interię dla nas ludzi , abyśmy dowiedzieli się o tym, że wielu zbrodniarzy wojennych nie zostało ukaranych, o zbrodniarzach wojennych, którzy dokonali okrucieństw na tysiącach ludzi, a pomimo to nigdy nie zostali ukarani za swoje czyny. Autorzy przedstawiają...

#reklama
#współpracareklamowa

Książkę przeczytałam dzięki współpracy barterowej z @obiektyw_literatura.faktu , bardzo dziękuję za egzemplarz.

Czytacie literaturę faktu?
Interesuje Was historia?

#zbrodniabezkary to książka stworzona przez dziennikarzy Deutsche Welle, Wirtualną Polskę i Interię dla nas ludzi , abyśmy dowiedzieli się o tym, że wielu zbrodniarzy wojennych nie zostało ukaranych.
Jak to?- ciśnie się na usta prawda ?
Jak to możliwe, że ci którzy byli tak ścigani zostali bez kary i po wojnie i swoim bestialstwie mogli prowadzić normalne życie.

Przeczytamy tutaj o takich nazwiskach jak Schütz, Topf, Becker, Kroll, Koppe czy Mengele i wiele innych.

Książka jest dość gruba, bo ma okolo 500 stron. Jest napisana przystępnym i zrozumiałym językiem . Posiada wiele fotografia, które dodają smaczku i większego poczucia realizmu.

#reklama
#współpracareklamowa

Książkę przeczytałam dzięki współpracy barterowej z @obiektyw_literatura.faktu , bardzo dziękuję za egzemplarz.

Czytacie literaturę faktu?
Interesuje Was historia?

#zbrodniabezkary to książka stworzona przez dziennikarzy Deutsche Welle, Wirtualną Polskę i Interię dla nas ludzi , abyśmy dowiedzieli się o tym, że wielu zbrodniarzy wojennych...

Bardzo ciekawy reportaż. Czy jest sprawiedliwość? Czy nazistów spotkała kara? Raczej nie...

Bardzo ciekawy reportaż. Czy jest sprawiedliwość? Czy nazistów spotkała kara? Raczej nie...

Czy istnieje coś takiego jak sprawiedliwość? Zarówno ta życiowa, jak i dziejowa?

Po lekturze książki „Zbrodnia bez kary” można wyciągnąć jedynie pesymistyczne wnioski. To zbiór reportaży dziennikarzy Deutsche Welle, Interii i Wirtualnej Polski. Przedstawione są tutaj postaci byłych nazistów, którzy mają na sumieniu tysiące ludzi skazanych na zagładę podczas II wojny światowej. Co istotne, są to Niemcy, którzy w tamtym czasie byli wierni Adolfowi Hitlerowi i jego aparatowi represji, a nie ponieśli żadnej kary za popełnione zbrodnie. Mało tego, część z nich po wojnie wiodło spokojne i dostatnie życie.

Choć temat jest bardzo trudny, dziennikarzom w ich śledztwie nie można odmówić odwagi i determinacji w poszukiwaniu prawdy. Autorzy nie tylko skupili się na odnalezieniu wszystkich dostępnych źródeł, ale również próbowali dotrzeć do głównych bohaterów swoich śledztw oraz świadków opisywanych zdarzeń. To wszystko sprawia, że ich praca jest bardzo rzetelna i – mimo tematu Holokaustu – niezwykle ciekawa.

W każdej opowieści schemat przedstawienia danej osoby jest podobny: ukazana jest rola danego zbrodniarza podczas II wojny światowej, następnie mamy podane, jak potoczyły się jego losy po 1945 r., w jaki sposób tuszowane były fakty i czy dana postać przyznawała się do winy rodzinie, przyjaciołom, społeczeństwu. Opowieści wzbogacają wywiady z niemieckimi historykami, które nakreślają tło sytuacji politycznej i historycznej w RFN i NRD.

To wszystko sprawia, że nie tylko poznajemy dane postaci, ale dodatkowo możemy zrozumieć, dlaczego ich losy miały prawo potoczyć się właśnie tak, a nie inaczej. Styl pracy dziennikarzy, który można nazwać śledztwem historycznym, prowadzi nas nie tylko po faktach (na podstawie dokumentów),ale też docieramy do rodzin niemieckich zbrodniarzy. A tam bywało naprawdę różnie: jedni chcieli poznać prawdę (nawet tę trudną),drudzy wierzyli w fałszywą wersję historii.

„Zbrodnia bez kary” to moim zdaniem lektura obowiązkowa. Choć musicie się przygotować na to, że te reportaże Wami wstrząsną i pozostawią z uczuciem ogromnej niesprawiedliwości.

Czy istnieje coś takiego jak sprawiedliwość? Zarówno ta życiowa, jak i dziejowa?

Po lekturze książki „Zbrodnia bez kary” można wyciągnąć jedynie pesymistyczne wnioski. To zbiór reportaży dziennikarzy Deutsche Welle, Interii i Wirtualnej Polski. Przedstawione są tutaj postaci byłych nazistów, którzy mają na sumieniu tysiące ludzi skazanych na zagładę podczas II wojny...

"Zbrodnię należy nazwać zbrodnią, a winnych winnymi."

Bezpośrednią odpowiedzialność za zbrodnie popełnione za czasów Trzeciej Rzeszy ponosi 200 tysięcy osób. Tylko 7000 spraw zakończyło się wyrokami, a jedynie 182 wyrokiem dożywocia. Czy można powiedzieć, że te zbrodnie zostały ukarane?

Dziennikarze z Deutsche Welle, Interii i Wirtualnej Polski we wstrząsającym i bardzo rzetelnym reportażu przedstawiają postaci byłych nazistów, za którymi stoją dziesiątki, setki, czasem tysiące istnień skazanych na zagładę. Nazistów, którzy nigdy nie ponieśli kary za swoje zbrodnie. Którzy mordowali bezpośrednio lub zza biurka, a po wojnie robili karierę.

Piętnują ich czyny, ukazują dalsze powojenne losy, często na intratnych stanowiskach. Zmiana tożsamości, mundurów na garnitury, ukrywanie się za granicą, zasłanianie fałszywymi zaświadczeniami o stanie zdrowia to nagminne praktyki. Ale to brak systemowej determinacji, zaniedbania, a najczęściej po prostu polityka i ukryte interesy sprawiają, że nie rozprawiono się z nazistowską przeszłością.

Ukazują ludzi o dwóch twarzach, w których poraża kontrast pomiędzy „tatusiem-żołnierzem, a „tatusiem-człowiekiem”. Zazwyczaj uczestnictwo w zbrodniach kochających, troskliwych, zabawnych ojców jak przedstawiają ich rodziny było po wojnie tematem tabu, niewygodnym faktem zamiatanym pod dywan. Często dopiero kolejne pokolenie miało odwagę zmierzyć się z rodzinną tajemnicą odkrywając straszliwą prawdę o swoim przodku i żyć z piętnem potomka nazisty.

Reporterzy przywołują również postaci, które z determinacją i narażeniem życia tropiły nazistów jak Reinhard Strecker, czy Krzysztof Kąkolewski ze zbiorem wywiadów z byłymi nazistami zajmującymi po wojnie wysokie funkcje społeczne „Co u pana słychać?”. Z ich działań i słów wybrzmiewa sprzeciw i poczucie niesprawiedliwości, że osoby odpowiedzialne za zbrodnie nigdy nie poniosły kary.

To kilkadziesiąt historii wspartych dokumentami, zdjęciami, zeznaniami świadków, które są wstrząsającym obrazem ludzkiej podłości usprawiedliwianej wojną i rozkazami, w których nie znajdziemy skruchy i słowa „przepraszam”. To fakty niepozostawiające wątpliwości co do winy oprawców, a losy ich ofiar rozdzierają serce i ranią do głębi.

Czy "drugą niemiecką winą" było fiasko pociągnięcia nazistowskich sprawców do odpowiedzialności karnej? Fakty mówią za siebie.

To reportaż, który przez wzgląd na naszą historię każdy powinien przeczytać. Jego wartość jest nie do przecenienia, a wielu z nas znajdzie w niej również tragiczne historie, które zna z najbliższej okolicy lub z opowieści przodków. Dla mnie były to mord w Palmirach i losy uratowanego przez „Anioła z Dachau” księdza Kazimierza Majdańskiego, który po wojnie stworzył w Łomiankach Instytut Studiów nad Rodziną i przez całe życie był orędownikiem pojednania.

"Zbrodnię należy nazwać zbrodnią, a winnych winnymi."

Bezpośrednią odpowiedzialność za zbrodnie popełnione za czasów Trzeciej Rzeszy ponosi 200 tysięcy osób. Tylko 7000 spraw zakończyło się wyrokami, a jedynie 182 wyrokiem dożywocia. Czy można powiedzieć, że te zbrodnie zostały ukarane?

Dziennikarze z Deutsche Welle, Interii i Wirtualnej Polski we wstrząsającym i bardzo...

Bardzo mocny reportaż, skłania do wielu przemyśleń.

Bardzo mocny reportaż, skłania do wielu przemyśleń.

W dzisiejszym poście zobaczyć możecie, książkę, którą przeczytałam w połowie lutego.
”Zbrodnia bez kary” to doskonale skonstruowany zbiór reportaży autorstwa dziennikarzy Interii, Wirtualnej Polski i Deutsche Welle. Autorzy podjęli się niebywale trudnego zadania, którym było odkrycie losów nigdy nieukaranych zbrodniarzy wojennych.
Przejmująca lektura rysuje przed czytelnikiem portrety postaci dopuszczających się najgorszych zbrodni. Naziści, oprawcy, mężczyźni i kobiety, którzy podczas II Wojny Światowej uczestniczyli w mordzie milionów istnień zbiegli by bezkarnie dożyć starości. Zakładali rodziny, mieli dzieci…
Autorzy „Zbrodni bez kary” podążyli ich tropem by w przeszywający sposób pokazać biografie zbrodniarzy, pokazać ich czyny oraz to, jak postrzegani byli przez najbliższe im osoby.
Zawsze bardzo interesowała mnie tematyka związana z tym okresem historycznym. Książka, która trafiła w moje ręce okazała się pełna ciekawych informacji, podanych w interesujący i przystępny sposób. Tak trudna tematyka wymaga warsztatu, którego dowodzą autorzy „Zbrodni bez kary”. Poczuć bowiem można zarówno wkład ich pracy, trud poszukiwań i chęć rzeczowego przekazania odpowiedzi tak by czytelnik mógł z lektury wynieść jak najwięcej.
Zawarte tu reportaże niejednokrotnie łamią serce i wywołują wielkie emocje. Nie sposób zostać biernym wobec tak okrutnych krzywd jakie miały miejsce w czasie II WŚ. Tym bardziej wstrząsające zdaje się świadectwo bezkarności tak wielu oprawców.
Zdecydowanie warto przeczytać. To dopracowana i przejmująca lektura napisana w dopracowany, profesjonalny sposób.

W dzisiejszym poście zobaczyć możecie, książkę, którą przeczytałam w połowie lutego.
”Zbrodnia bez kary” to doskonale skonstruowany zbiór reportaży autorstwa dziennikarzy Interii, Wirtualnej Polski i Deutsche Welle. Autorzy podjęli się niebywale trudnego zadania, którym było odkrycie losów nigdy nieukaranych zbrodniarzy wojennych.
Przejmująca lektura rysuje przed...