"Staccato" opowiada o kilkorgu osobach, które początkowo się nie znają, jednak są powiązane z muzyką.
Autor zapoznaje nas z bohaterami, tempo jest nieśpieszne, często wręcz powolne.
Historie zmierzają do kulminacyjnego punktu, jakim są tragiczne wydarzenia na koncercie i związany z tym zakaz wydany przez nowoobranego prezydenta.
Tutaj przecinają się losy głównych postaci, a wszystko zmierza do finału, który okaże się niemniej tragiczny.

Wydarzenia tej książki są realne, a zarazem tak nierzeczywiste, że miałam wrażenie jakbym oglądała je przez szybkę.
Z pewnością będę obserwowała dalszy rozwój kariery pisarskiej autora, bo drzemie tu potencjał genialnych historii.

"Staccato" opowiada o kilkorgu osobach, które początkowo się nie znają, jednak są powiązane z muzyką.
Autor zapoznaje nas z bohaterami, tempo jest nieśpieszne, często wręcz powolne.
Historie zmierzają do kulminacyjnego punktu, jakim są tragiczne wydarzenia na koncercie i związany z tym zakaz wydany przez nowoobranego prezydenta.
Tutaj przecinają się losy głównych postaci,...

Są takie książki po przeczytaniu, których musisz chwilę ochłonąć aby móc coś powiedzieć czy napisać.

Książkę „Staccato” @hubert.enerlich_nieoficjalnie wydawnictwa @wydawnictwo_oficynka oboje mieliśmy okazję przeczytać dzięki #booktour zorganizowanym przez @izawkrainieslowa oraz @beti_czyta.

Książka opowiada trzy z pozoru niełączące się historie. Ale wszystkie łączy muzyka. W każdej historii znajdujemy kogoś kto muzykę kocha i jest z nią bardzo mocno związany!
Książka jest z rodzaju tych, które dają do myślenia! Czy warto uparcie „po trupach” dążyć do celu? Czy zabranianie społeczeństwu np. muzyki nie spowoduje zjednoczenie społeczeństwa ze zdwojoną siłą? Czy społeczeństwo jest w stanie zaakceptować utratę czegoś tak powszechnego?
Sądzimy,że każdy z Nas jest w stanie odpowiedzieć tak samo sobie na te pytania po przeczytaniu tej książki!

Ogólna ocena: 8,5/10

Są takie książki po przeczytaniu, których musisz chwilę ochłonąć aby móc coś powiedzieć czy napisać.

Książkę „Staccato” @hubert.enerlich_nieoficjalnie wydawnictwa @wydawnictwo_oficynka oboje mieliśmy okazję przeczytać dzięki #booktour zorganizowanym przez @izawkrainieslowa oraz @beti_czyta.

Książka opowiada trzy z pozoru niełączące się historie. Ale wszystkie łączy...

Staccato to termin, który chyba każdy kojarzy z muzyką, ale nie każdy wie, co tak naprawdę oznacza. Sama dokładnie tego nie wiedziałam... Ale już wiem 😉
Słowo pochodzi z języka włoskiego i dosłownie oznacza oderwany, oddzielony...

Po tytule i okładce spodziewałam się, że książka będzie o muzyce. I po trosze jest, ale tak naprawdę przekazuje ona o wiele więcej treści, niż mogłoby się wydawać.

Na zaledwie 306 stronach poruszone są liczne - bardzo ważne - ludzkie sprawy. Jest o pierwszej miłości i o tej kolejnej, o przyjaźni, o macierzyństwie, tym udanym i tym mniej udanym, o relacjach rodzinnych, tych na pierwszy rzut oka wzorowych i tych wyjątkowo trudnych, patologicznych, o pasjach i ich braku, o chęci działania i niemocy, o polityce, propagandzie, życiu w systemie... o życiu generalnie i o śmierci. O tym jak jesteśmy oderwani, oddzieleni od tego, co tak naprawdę jest ważne i wartościowe w życiu. Jak skupiamy się na rzeczach nieistotnych, goniąc za karierą, pieniędzmi, władzą przez co umyka nam to co najważniejsze.

Czytając czułam się poruszona problemami bohaterów. Ich historie budziły we mnie wiele emocji. Części z nich chciałam zwyczajnie pomóc, częścią potrząsnąć, a jeszcze innych rozszarpać w gniewie.

Dziękuję autorowi, że wydobył ze mnie te wszystkie emocje. Skłonił do przemyśleń, namówił do zatrzymania się i spojrzenia wgłąb siebie. Do oderwania się i spojrzenia na własne życie z zupełnie innej perspektywy 🙏

Staccato to termin, który chyba każdy kojarzy z muzyką, ale nie każdy wie, co tak naprawdę oznacza. Sama dokładnie tego nie wiedziałam... Ale już wiem 😉
Słowo pochodzi z języka włoskiego i dosłownie oznacza oderwany, oddzielony...

Po tytule i okładce spodziewałam się, że książka będzie o muzyce. I po trosze jest, ale tak naprawdę przekazuje ona o wiele więcej treści, niż...

Cześć.

🎼Muzyka to zło! Muzykę i wszystkie jej odnogi trzeba zniszczyć. Świat bez niej będzie lepszy, nasze dzieci nie będą zdemoralizowane. Potrzebujemy żyć w świecie, gdzie młody i chłonny umysł nie będzie się rozpraszać ulubionym brzmieniem. Ale... Czy odebranie ludziom muzyki ma sens? W jaki sposób zniewolić lud, kazać mu upaść na kolana i oddać cząstkę siebie? Czy muzyka już nigdy nie zabrzmi?

STACCATO (wydawnictwo Oficynka)

🎶 (...) Nikt tak nie zna się na ludziach jak dziecko. Tylko ono potrafi odczytać prawdziwe ludzkie intencje, dlatego ufał swojemu małemu kamratowi bezgranicznie. (...)

🎼 Druga powieść Huberta Enerlicha zabiera nas do świata, który na pozór nie odróżnia się od dzisiejszego. Zaczynając lekturę miałem wrażenie, że wpadłem w sam środek obyczajówki i w dużej mierze ta książka utrzymuje się na obyczajowym kręgosłupie. Mamy tu kilka par bohaterów i ich życiowe problemy. Nie sposób jest się oderwać od ich "życia" co jest niezłym podstępem w wykonaniu autora. Uksztaltował on tak fabułę, aby zżyć czytelnika z postaciami, by uczestniczyć w tej normalnej egzystencji aż do momentu w którym zacznie się wszystko psuć.

🎼 No dobrze, ale co w końcu z tą muzyką? Jednym z bohaterów jest nowowybrany prezydent, który w swoim wypaczonym postrzeganiu świata i życia, uważa że muzyka szkodzi. A komu najbardziej? Dzieciom. I tutaj chciałbym pochwalić pomysł Huberta Enerlicha. O ile historie wszystkich bohaterów są barwne i nie można się nimi nudzić, o tyle główny wątek jaki spaja wszystkich, doskonale pokazuje problemy, gdy zabraknie nam tego co naturalne w życiu. Wyobraźcie sobie, że nagle zabraknie muzyki. Zostajemy postawieni przed faktem dokonanym, ktoś zadecydował za nas. Trochę to straszne, że jedna decyzja rozpoczęła tak naprawdę otwarcie swoistej Puszki Pandory.

🎼 Przy recenzowaniu debiutu autorskiego Huberta Enerlicha pod tytułem "Suma uśmiechów", zachwalałem styl którym operuje autor. W "Staccato" mamy do czynienia z warsztatem, a drogę którą wykonał Enerlich w samodoskonaleniu, zasługuje na brawa. W "Staccato" nie ma niepotrzebnych rzeczy. Każde zdanie rozszerza świat w powieści, buduje nowe szczegóły, napełnia ten swoisty organizm, mięsistym wnętrzem.

🎼 Co to jest STACCATO?

Staccato (wym. stakkato; wł. oderwany, oddzielony) – technika artykulacji w grze na instrumentach muzycznych, w której kolejne dźwięki są grane oddzielnie, ze skracaniem ich wartości.

🎼 Po odłożeniu książki na półkę, zacząłem się zastanawiać co przedstawia grafika na okładce. Swoją drogą ten pomarańcz bardzo fajnie przyciąga uwagę, ale czym jest ten znak/śnieżynka/piktogram? Na początku nic nie przychodziło mi do głowy. Jakaś pustka. Potem postanowiłem poszperać w internecie. Zaznajomiłem się z pojęciem: staccato. Według mnie to jeden akord, wibracja która wydobywa się z instrumentu. Takie tąpnięcie, regularny ruch rozchodzący się w przestrzeń labiryntu. Bo bohaterowie książki tak na prawdę błądzą między plątaniną ścian. Słyszą, lecz są głusi. Widzą, ale nie zauważają znaków.

🎼 I na tym zakończę moją recenzję. Z małym niedosytem. Odkryjecie sami co się kryje w tej książce.

🎼 A teraz troszkę pomarudzę. Nie chciałem tego, ale u mnie co w sercu to na języku. Ubolewam nad faktem, że "Staccato" nie jest reklamowane, promowane i pokazywane czytelnikom przez wydawcę. To nie do pomyślenia, że taka książka od października ubiegłego roku nie doczekała się ani jednej recenzji. Ani jednej! Cisza, która wbija w ziemię ten tytuł jest dla mnie niezrozumiała. Mam nadzieję, że po tej opinii choć garstka z Was zainteresuje się pracą Huberta Enerlicha. Ta książka zasługuje na uwagę.

🎶 (...) Jednak życie pokazuje, że nieważne, co mówisz, tylko co kto słyszy. A na to nie ma wpływu nawet największy mówca. (...)

🎼 Gorąco polecam "Staccato"! Czytajcie, delektujcie się fenomenalną historią, stylem i muzyką, którą słychać z każdą przewróconą stronicą.

🎼 Za egzemplarz dziękuję autorowi.

Cześć.

🎼Muzyka to zło! Muzykę i wszystkie jej odnogi trzeba zniszczyć. Świat bez niej będzie lepszy, nasze dzieci nie będą zdemoralizowane. Potrzebujemy żyć w świecie, gdzie młody i chłonny umysł nie będzie się rozpraszać ulubionym brzmieniem. Ale... Czy odebranie ludziom muzyki ma sens? W jaki sposób zniewolić lud, kazać mu upaść na kolana i oddać cząstkę siebie? Czy...

Napisana lekko, przyzwoicie,zgrabnie opisuje emocje bohaterów,oszczędnie ale w punkt. Postać prezydenta i tłumaczenia troszkę abstrakcyjne, ale polecam, szybko się czyta.

Napisana lekko, przyzwoicie,zgrabnie opisuje emocje bohaterów,oszczędnie ale w punkt. Postać prezydenta i tłumaczenia troszkę abstrakcyjne, ale polecam, szybko się czyta.