Dobrze oddaje atmosferę upału, upadku, lepkości, końca. Tematyka, język dla zwolenników turpizmu i dosadności.

Dobrze oddaje atmosferę upału, upadku, lepkości, końca. Tematyka, język dla zwolenników turpizmu i dosadności.

Rozmyta, denna, o niczym. Nie warto

Rozmyta, denna, o niczym. Nie warto

Duszna, post-apokaliptyczna atmosfera dużego miasta, nie wiemy do końca co się stało i do czego to wszystko zmierza. Wraz z główną bohaterką przemierzamy Warszawę, w sukni ślubnej, z butelką pod pachą, w oparach dymu, w ogromnym upale, w świetle wschodzącego nad miastem słońca. Wiemy, że coś się stało, ale nie wiemy co i wraz z jej opowieścią cofamy się w czasie. Ale kiedy w końcu dochodzimy do tego, co się stało, to albo niewiele się wyjaśniło, albo ja niewiele z tego zrozumiałam? Nie jestem pewna, co autorka chciała przekazać. Dla mnie trochę przeintelektualizowane, ale historia ciekawa, wciągająca, czytało się szybko i nie była długa, na jedno popołudnie.

Duszna, post-apokaliptyczna atmosfera dużego miasta, nie wiemy do końca co się stało i do czego to wszystko zmierza. Wraz z główną bohaterką przemierzamy Warszawę, w sukni ślubnej, z butelką pod pachą, w oparach dymu, w ogromnym upale, w świetle wschodzącego nad miastem słońca. Wiemy, że coś się stało, ale nie wiemy co i wraz z jej opowieścią cofamy się w czasie. Ale kiedy...

"Jest wczoraj i nikt z nas nie wyobraża sobie tego, co będzie jutro, tak się dzieją tragedie."

Na podstawie tej książki mógłby powstać bardzo dobry film.
Jest duszno, lepko i apokaliptycznie.

Młoda kobieta w sukni ślubnej, na której ciele widać jeszcze resztki złotej farby i brokatu, idzie przez Warszawę z butelką wina w ręce. Wszystko wokół niej wskazuje na to, że koniec świata jest już blisko (a może jednak nie?).

Początkowo nie byłam pewna, co mam sądzić, potem się wciągnąłem i wszystko zaczęło mi się odpowiednio układać w głowie. Historia hipnotyzuje, nie wiemy czego się spodziewać i jak to się wszystko skończy. Cały czas coś wisi w powietrzu. Jest dziwnie, absurdalnie i trochę kiczowato. Książka nie dla każdego, ale jak ktoś lubi surrealistycznie i dosadnie, na pewno się w niej odnajdzie.

"Jest wczoraj i nikt z nas nie wyobraża sobie tego, co będzie jutro, tak się dzieją tragedie."

Na podstawie tej książki mógłby powstać bardzo dobry film.
Jest duszno, lepko i apokaliptycznie.

Młoda kobieta w sukni ślubnej, na której ciele widać jeszcze resztki złotej farby i brokatu, idzie przez Warszawę z butelką wina w ręce. Wszystko wokół niej wskazuje na to, że koniec...

Groteskowa, kampowa, psychodeliczna i tajemnicza historia, przepuszczona przez wyjątkowo poetycką wyobraźnię autorki. Dialogi i narracja zazwyczaj prowadzone są z dużym wyczuciem, ale czasami za bardzo odjeżdżają w ciężki i grząski język dziwnych skojarzeń. Ogólnie całkiem brawurowy, bezczelny i bezkompromisowy debiut, który nie boi się odkrywania tematów tabu.

Groteskowa, kampowa, psychodeliczna i tajemnicza historia, przepuszczona przez wyjątkowo poetycką wyobraźnię autorki. Dialogi i narracja zazwyczaj prowadzone są z dużym wyczuciem, ale czasami za bardzo odjeżdżają w ciężki i grząski język dziwnych skojarzeń. Ogólnie całkiem brawurowy, bezczelny i bezkompromisowy debiut, który nie boi się odkrywania tematów tabu.

Dziwna historia cam-girl wracającej do swojego mieszkania w Warszawie, w sukni ślubnej, umazana złotą farbą, w oparach jakiejś tajemniczej katastrofy napływającej na miasto. Historia ma niesamowity klimat, mimo że czytałam ją w falę mrozów to czuć było ten chory upał który co roku nawiedza nas w mieście. Niepokojąca i surrealistyczna opowieść. Z drugiej strony czy aż tak bardzo nierealna.

Dziwna historia cam-girl wracającej do swojego mieszkania w Warszawie, w sukni ślubnej, umazana złotą farbą, w oparach jakiejś tajemniczej katastrofy napływającej na miasto. Historia ma niesamowity klimat, mimo że czytałam ją w falę mrozów to czuć było ten chory upał który co roku nawiedza nas w mieście. Niepokojąca i surrealistyczna opowieść. Z drugiej strony czy aż tak...

Pięknie pornograficzna albo pornograficznie piękna, poruszająca jeden z tematów tabu jakim jest prostytucja i sex online. Zdaje się, że szczegół i niemal psychotyczne skupienie na nim jest największą zaletą stylu autorki. Niestety przy tym sama fabuła, historia jest nijaka i bez polotu. "Zaklinanie węży..." to pozycja dla czytelników lubujących się w smaczkach językowych i szukających sztuki w prozie, a akceptujących trudny temat na którym się to piękno literackie osadza.

Pięknie pornograficzna albo pornograficznie piękna, poruszająca jeden z tematów tabu jakim jest prostytucja i sex online. Zdaje się, że szczegół i niemal psychotyczne skupienie na nim jest największą zaletą stylu autorki. Niestety przy tym sama fabuła, historia jest nijaka i bez polotu. "Zaklinanie węży..." to pozycja dla czytelników lubujących się w smaczkach językowych i...

Dla mnie przeciętna.

Dla mnie przeciętna.

sztampa i nuda. odpadłam w 1/3, co nie zdarza mi się często.

sztampa i nuda. odpadłam w 1/3, co nie zdarza mi się często.

Historia paru miesięcy życia warszawskiej seksworkerki, ocierająca się o erotyk, ale będąca przede wszystkim historią obyczajową o życiu w taki sposób, jaki się chce.

W warstwie fabularnej bardzo podobało mi się wyważenie. Lubię co prawda od czasu do czasu przeczytać młot rozwalający jakiś pogląd, ale współcześnie często zdarza się, że w pisarzu kaznodzieja przeważa nad artystą; ale nie tutaj. Mamy seksworkę, która może lubi swoją pracę, może nie, nie jest wobec niej obojętna, ale to jej sposób na życie; nie romantycyzuje jej zanadto, jak się nieraz zdarza, zostawiając otwartą furtkę na pewien niepokój co się wydarzy, sugerując możliwe niebezpieczeństwa, a jednocześnie nie drwi z klientów, jak też się często zdarza, że "świry i incele", a raczej pokazuje pewien przekrój.

Językowo sprawne, rytmiczne, obrazowe, sceny erotyczne nie przekraczają granicy żeżuncji, krindżu ani wulgarności, są po prostu dobrze napisane. Podobnie jak wszystkie pozostałe sceny.

Bonusowo, cały czas przewija się motyw nadchodzącej katastrofy - która może już nadeszła - jakiej, nie wiadomo, każdy mądry ma swoje własne teorie. Dobrze koresponduje to z tempem akcji i przeżyciami bohaterki.

Przeczytałem potem jakiś wywiad z autorką i faktycznie, wpisuje się w ten nurt kobiecowyzwoleńczy, robi to jednak ze smakiem, nie uciekając się do prozelityzmu, a spokojnie przekazując pewną historię - będącą dokładnie o tym, co mówi tytuł, a klimat identyczny z okładką.

Bardzo udany debiut.

Historia paru miesięcy życia warszawskiej seksworkerki, ocierająca się o erotyk, ale będąca przede wszystkim historią obyczajową o życiu w taki sposób, jaki się chce.

W warstwie fabularnej bardzo podobało mi się wyważenie. Lubię co prawda od czasu do czasu przeczytać młot rozwalający jakiś pogląd, ale współcześnie często zdarza się, że w pisarzu kaznodzieja przeważa nad...