Silmarillion. Wersja ilustrowana

O dorobku Tolkiena i jego niepowtarzalnym uniwersum napisano już wszystko, więc nie będę się powtarzać.
Przed zabraniem się do tej książki usłyszałam wiele opinii, że bardzo trudno się ją czyta, ale wciągnęłam ją w 5 dni, a zawarte w tym wydaniu dodatki w zupełności wystarczyły, aby połapać się we wszystkich zawiłościach.
Silmarillion (opowieść, nie książka) to piękna i smutna, jedyna w swoim rodzaju historia. Bardzo mi brakuje w Silmarillionie i pozostałych zawartych w tym wydaniu opowieściach bardziej "ludzkiego" opisu, który ukazałby postaci z krwi i kości, a nie herosów; nuży mnie też Tolkienowski bardzo oczywisty podział na to co piękne, jasne i dobre oraz ciemne, brzydkie i złe. Ale w trakcie czytania byłam świadoma, że przyjęta konwencja mitu stawia pewne rygorystyczne wymogi, dlatego nie wpływa to na moją ocenę i bez wahania daję 10/10.

O dorobku Tolkiena i jego niepowtarzalnym uniwersum napisano już wszystko, więc nie będę się powtarzać.
Przed zabraniem się do tej książki usłyszałam wiele opinii, że bardzo trudno się ją czyta, ale wciągnęłam ją w 5 dni, a zawarte w tym wydaniu dodatki w zupełności wystarczyły, aby połapać się we wszystkich zawiłościach.
Silmarillion (opowieść, nie książka) to piękna i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Choć początek, czyli quasi-biblijne stworzenie świata, czytało się dosyć ciężko, to dalsza część bardzo mnie wciągnęła.

Świat, który Tolkien stworzył, jest pełny, barwny, ciekawy, intrygujący i skomplikowany. Chylę czoła przed jego absolutnym geniuszem!

Choć początek, czyli quasi-biblijne stworzenie świata, czytało się dosyć ciężko, to dalsza część bardzo mnie wciągnęła.

Świat, który Tolkien stworzył, jest pełny, barwny, ciekawy, intrygujący i skomplikowany. Chylę czoła przed jego absolutnym geniuszem!

Pokaż mimo to

Czasem zastanawiam się, czy wolę Silma, czy LOTRa, i wciąż nie wiem. Są tak samo cudowne i magiczne, choć Silmarillion chyba bardziej łamie serce.

Czasem zastanawiam się, czy wolę Silma, czy LOTRa, i wciąż nie wiem. Są tak samo cudowne i magiczne, choć Silmarillion chyba bardziej łamie serce.

Pokaż mimo to

Uważam, że dla tej książki 10/10 to za mało. Powiedzieć, że bardzo mi się podobała to nie powiedzieć nic. Czytałam ją w całości kilka razy, a niektóre z opowieści nawet kilkanaście razy. Nie wszystkie historie podobały mi się jednakowo, ale wiem, że każda z nich ma swoje znaczenie dla całości. Przede wszystkim jestem po ogromnym wrażeniem wyobraźni autora, który wykreował fikcyjny świat z dbałością o nawet najdrobniejsze szczegóły. Niektóre opisy są bardzo poetyckie, inne wyjątkowo plastyczne. Styl zawsze jest dopasowany do przedstawianych zdarzeń. Dla mnie ta książka jest idealnie piękna. Nie wiem, czy zawiera jakieś drugie dno, czy są tu jakieś alegorie albo metafory. Wydaje mi się, że nie, ale nie mam pewności. Dla mnie to była tylko (a może aż) doskonała czytelnicza uczta. I na pewno będę do tej książki jeszcze wiele razy wracała.

Uważam, że dla tej książki 10/10 to za mało. Powiedzieć, że bardzo mi się podobała to nie powiedzieć nic. Czytałam ją w całości kilka razy, a niektóre z opowieści nawet kilkanaście razy. Nie wszystkie historie podobały mi się jednakowo, ale wiem, że każda z nich ma swoje znaczenie dla całości. Przede wszystkim jestem po ogromnym wrażeniem wyobraźni autora, który wykreował...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ech... zmęczyłem (skończyłem) i chyba nie polecam. Zostałem rozpieszczony przez Martina, chociaż ciężko porównać Ogień i Krew z Silmarillionem to ogólnie mówiąc S. wypada w tym zestawieniu blado. Mitologia Tolkiena to dzieło nie tyle dla fanów, co dla fanatyków Śródziemia. Jest tu kilka interesujących rozdziałów dla fana Hobbita i LOTR (warto polecić na przykład sam rozdział o Hurinie), ale zdecydowana większość usypia i człowiek po zakończeniu lektury i tak nic z tego nie pamięta...

Ech... zmęczyłem (skończyłem) i chyba nie polecam. Zostałem rozpieszczony przez Martina, chociaż ciężko porównać Ogień i Krew z Silmarillionem to ogólnie mówiąc S. wypada w tym zestawieniu blado. Mitologia Tolkiena to dzieło nie tyle dla fanów, co dla fanatyków Śródziemia. Jest tu kilka interesujących rozdziałów dla fana Hobbita i LOTR (warto polecić na przykład sam...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Fabuła / Zwroty Akcji 8/10
Bohaterowie 6/10
Świat przedstawiony 10/10
Narracja / Styl / Humor 10/10
Przesłanie / Problematyka 9/10
Klimat / Subiektywne odczucia 10/10

PODSUMOWUJĄC 9/10

Fabuła / Zwroty Akcji 8/10
Bohaterowie 6/10
Świat przedstawiony 10/10
Narracja / Styl / Humor 10/10
Przesłanie / Problematyka 9/10
Klimat / Subiektywne odczucia 10/10

PODSUMOWUJĄC 9/10

Pokaż mimo to

Książka przedstawia w dużym skrócie całą historię Śródziemia, od momentu powstania boskich istot, które ten świat kreowały, przez powstawanie wszystkich ras i stworzeń, konfliktów ze stale czającym się złem i konfliktów wewnętrznych między mieszkańcami Śródziemia, a nawet między nimi, a boskimi istotami. Jak komuś w trylogii przeszkadzała jednowymiarowość postaci, że dobry to tylko dobry, a zły tylko zły, to tutaj niejednoznacznych postaci jest aż nadmiar.

Mnóstwo ludzi pisze o tej książce, że bardzo ciężka, że nie dało się przez nią przebrnąć, że nudna do bólu. No ja się nie zgadzam.

Ogólnie najbardziej skomplikowaną sprawą jest ogrom bohaterów z bardzo zawiłym pokrewieństwem i relacjami oraz mnóstwo dziwnych nazw, a na dodatek wszystko pomieszane różnymi językami, a do tego ogrom świata. Gdybym miał to czytać w pełni zrozumiale, śledząc wszystko w indeksie z wyjaśnieniami i mapami, no to chyba też bym się poddał. Ale czytałem dość swobodnie, starając się wyłapywać z kontekstu kto jest kim i co się dzieje. Dużo pewnie przez to straciłem, ale wydaje mi się, że na pierwszy raz tak jest przyjemniej.

Książka nie jest też do końca dopracowana i jest lekki chaos, ponieważ nie wydał tego Tolkien senior, tylko jego syn zebrał jego notatki do kupy i uważam to za plus, że nie ingerował w treść i zostawił wszystko w takim stanie, w jakim zostawił to Tolkien.

Moim zdaniem jeśli komuś podobała się trylogia, nie męczyła, no to obowiązkowo powinien sięgnąć po Silmarillion.

Książka przedstawia w dużym skrócie całą historię Śródziemia, od momentu powstania boskich istot, które ten świat kreowały, przez powstawanie wszystkich ras i stworzeń, konfliktów ze stale czającym się złem i konfliktów wewnętrznych między mieszkańcami Śródziemia, a nawet między nimi, a boskimi istotami. Jak komuś w trylogii przeszkadzała jednowymiarowość postaci, że dobry...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Można stwierdzić że "Silmarillion" to Biblia czy też mitologia Śródziemia. Przedstawia losy świata "Władcy pierścieni" od jego stworzenia aż do końca Trzeciej Ery.
Mimo, że książka opisuje podwaliny świata wykreowanego przez Pana Tolkiena, to lepiej zacząć swoją przygodę z tym autorem od czegoś lżejszego. "Silmarillion" może nieco przytłaczać, czasem można się zmęczyć podczas czytania. Przytłaczać może przede wszystkim mnogość miejsc i postaci oraz to, że bohaterowie miewają po kilka imion. Jednak da się do tego przyzwyczaić, zwłaszcza znając nieco styl autora.
Mnie ta mitologia usystematyzowała fabułę "Władcy pierścieni", wiele zdarzeń i relacji nabrało nagle znaczenia. Dobrze poznać historię poznanych wcześniej miejsc i postaci. Można przykładowo dowiedzieć się wreszcie nieco szerzej, jak brzmiała słynna historia Berena i Lúthien wspomniana we "Władcy..." (czekałam na tę opowieść).
Podsumowując, rzecz wielka, choć momentami nużąca. Jednak mimo to, nie można odmówić Tolkienowi rozmachu, precyzji i szczegółowości, które składają się na to epickie dzieło. All in all, jest to wspaniała opowieść.

Można stwierdzić że "Silmarillion" to Biblia czy też mitologia Śródziemia. Przedstawia losy świata "Władcy pierścieni" od jego stworzenia aż do końca Trzeciej Ery.
Mimo, że książka opisuje podwaliny świata wykreowanego przez Pana Tolkiena, to lepiej zacząć swoją przygodę z tym autorem od czegoś lżejszego. "Silmarillion" może nieco przytłaczać, czasem można się zmęczyć...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetnie wydanie z ilustracjami w wykonaniu Teda Nasmitha pomagają czytelnikowi o wiele bardziej zrozumieć istotę miejsc bądź postaci opisywanych przez J.R.R. Tolkiena.

W książce przedstawiony jest świat na długo przed wydarzeniami które znamy z trylogii "Władca Pierścieni" czy "Hobbita" - poznajemy dzieje które rozpoczynają się od powstania świata z muzyki Ainurów, a kończą na wydarzeniach z trzeciej ery. Silmarillion składa się z pięciu rozdziałów o różnej długości. Ukazuje się w tej historii również pierwszy Władca Ciemności - Melkor z którym wojowały pierwsze Elfy. W opowieści również znajdują swoje miejsce tytułowe Silmarile w których przetrwało światło dwóch Drzew Valinoru, krainy nieśmiertelności.
W trakcie poznawania tej książki czytelnik powinien nastawić się na ubogą literaturę w dialogi - przeważają tu głównie opisy, które według mnie są jasne oraz zrozumiałe (wielkim plusem jest to, że nie są przesadnie długie). Silmarillion to wielki zbiór imion, miejsc, plemion,mieczy, artefaktów i nazw własnych. Nieraz czytając tą "mitologię" uniwersum można się pogubić co sprawia, że trzeba wrócić do poprzednich stron - nie bez powodu w wydaniu ukazuje się mapa przedstawionego świata oraz między innymi wielki zbiór przedstawionych postaci. Nie uznaję tego jednak za wadę, sądzę że to właśnie ta głębia i niebywała złożoność historii urozmaica ją do granic możliwości i powoduje, że jest iście epicka.

Jest to książka do której osoba, która nie uważa siebie za fana literatury fantasy będzie wracać - wielowątkowość tego dzieła sprawia, że chce się zbadać ponownie świat w nim opisany.

Świetnie wydanie z ilustracjami w wykonaniu Teda Nasmitha pomagają czytelnikowi o wiele bardziej zrozumieć istotę miejsc bądź postaci opisywanych przez J.R.R. Tolkiena.

W książce przedstawiony jest świat na długo przed wydarzeniami które znamy z trylogii "Władca Pierścieni" czy "Hobbita" - poznajemy dzieje które rozpoczynają się od powstania świata z muzyki Ainurów, a...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Nie wystawie oceny, ponieważ książka ta absolutnie mi nie przypadła go gustu. Nie mój styl, dałam radę przeczytać 1/3.

Nie wystawie oceny, ponieważ książka ta absolutnie mi nie przypadła go gustu. Nie mój styl, dałam radę przeczytać 1/3.

Pokaż mimo to