Książkę zakupiłam przypadkiem, podczas sporego zamówienia. Cena była okazyjna więc było warto. I ku mojemu zaskoczeniu bardzo dobra pozycja. Kryminał retro z fajną fabułą a do tego zdjęcia, które dają obraz jak wówczas wyglądał Wrocław. Napewno będę mieć na uwadze inne książki podczas kolejnych zakupów.

Książkę zakupiłam przypadkiem, podczas sporego zamówienia. Cena była okazyjna więc było warto. I ku mojemu zaskoczeniu bardzo dobra pozycja. Kryminał retro z fajną fabułą a do tego zdjęcia, które dają obraz jak wówczas wyglądał Wrocław. Napewno będę mieć na uwadze inne książki podczas kolejnych zakupów.

Niestety dość to nudne i przewidywalne. Czekałem aż akcja się rozkreci, aż skończyła się książka. Pani detektyw nieco mniej chaotyczna w działaniu niż w poprzednim tomie, choć do pełni rozumu nadal jej trochę brakuje.

Wymowa książki podobna jak w przypadku tomu pierwszego: kobieta jest bezmyślna i faceci muszą ją ratować.Zaskakujace, biorąc pod uwagę płeć autorki.

Niestety dość to nudne i przewidywalne. Czekałem aż akcja się rozkreci, aż skończyła się książka. Pani detektyw nieco mniej chaotyczna w działaniu niż w poprzednim tomie, choć do pełni rozumu nadal jej trochę brakuje.

Wymowa książki podobna jak w przypadku tomu pierwszego: kobieta jest bezmyślna i faceci muszą ją ratować.Zaskakujace, biorąc pod uwagę płeć autorki.

Drugie spotkanie z Klarą uważam za bardzo udane.
Świetnie się czuję we Wrocławiu w tamtych latach. Ducha epoki stworzonego przez Pisarkę polubiłam. Historia oryginalna.Nieodkładalna. Polecam.

Drugie spotkanie z Klarą uważam za bardzo udane.
Świetnie się czuję we Wrocławiu w tamtych latach. Ducha epoki stworzonego przez Pisarkę polubiłam. Historia oryginalna.Nieodkładalna. Polecam.

Cała seria o Klarze Schulz to kryminał retro. Dobry kryminał retro, bo autorce udaje się utrzymać nie tylko czytelnika przy ciekawej i nieprzewidywalnej akcji, ale również otulić go w klimacie dawnych czasów, niebanalnie przedstawionymi na łamach powieści.
Tym razem Klara nie będzie obcasikami stukać tylko po brukowanych ulicach Wrocławia, wybierze się turkoczącym pociągiem w daleką podróż do równie pięknego Gdańska. Tam nie tylko odwiedzi piękny dworzec i rozwinięte centrum. Razem z Gretą, wśród krzyku mew przemierzą znaczną część miasta zapuszczając się wąskimi cuchnącymi uliczkami rybackiej dzielnicy, prosto do gabinetu mistrza fotografii, ale co z tego wyniknie to chyba nikt nie jest w stanie przewidzieć.

Cała seria o Klarze Schulz to kryminał retro. Dobry kryminał retro, bo autorce udaje się utrzymać nie tylko czytelnika przy ciekawej i nieprzewidywalnej akcji, ale również otulić go w klimacie dawnych czasów, niebanalnie przedstawionymi na łamach powieści.
Tym razem Klara nie będzie obcasikami stukać tylko po brukowanych ulicach Wrocławia, wybierze się turkoczącym...

"Zniknięcie Sary" to drugi tom Kronik Klary Schulz autorstwa Nadii Szagdaj.
Klara dostaje zaproszenie na sesję zdjęciową od artysty z Danzig. Nie zważając na prośby najbliższych kobieta decyduje się na daleka podróż, która okazuje się kompletna klapą. W dodatku makrabryczną! Pani detektyw jak najszybciej wraca do Breslau, by pomóc ojcu w sprawie zaginięcia. Po powrocie otrzymują kolejne zlecenie. Znów zniknęła młoda dziewczyna. Pozornie nic ich nie łączy, czy to możliwe, że porwał je ten sam sprawca?
Drugi tom nieco różni się od pierwszego. Autorka pozwala sobie na makabrę i drastyczne opisy. W połączeniu z humorem Klary daje to ciekawy efekt. Robi się mrocznie, niepokojąco, a jednocześnie czyta się lekko i przyjemnie. Wciąż lubię główna bohaterkę. Mimo jej wad, faux pas i współczesności. Doceniam autorkę za "zbrodnie i motyw". W kryminałach w sumie wszystko już było i rzadko coś mnie zaskakuje, a jednak Pani Szagdaj udało się zyskać moje uznanie. Modus operandi oraz przekonania sprawcy to zdecydowany atut w fabule. Pomysł, styl, bohaterowie. Niesamowicie plastycznie i obrazowo oddaje klimat szpitala psychiatrycznego czy kryjówki złoczyńcy. Widzimy, słyszymy, czujemy, boimy się wraz z bohaterami. Kolejnym plusem jest narracja z dwóch punktów widzenia. Śledzimy losy Klary oraz tytułowej Sary przez co nasza ciekawość jest wciąż podsycana. Wpleciona jest w ten tom także przeszłość Klary i sprawa jej matki, co daje podwaliny do kolejnego tomu.
Wady? Nie do końca wierzę w zakończenie. Do behawiorysty mi daleko, jednak profil sprawcy nie pasuje mi do tego, co zrobił na samym końcu. A może to zwyczajna zmyłka? Dowiem się w Grande finale!

"Zniknięcie Sary" to drugi tom Kronik Klary Schulz autorstwa Nadii Szagdaj.
Klara dostaje zaproszenie na sesję zdjęciową od artysty z Danzig. Nie zważając na prośby najbliższych kobieta decyduje się na daleka podróż, która okazuje się kompletna klapą. W dodatku makrabryczną! Pani detektyw jak najszybciej wraca do Breslau, by pomóc ojcu w sprawie zaginięcia. Po powrocie...

Nie podobało mi się połączenie, zabawnego w sumie, kryminału retro z dość makabrycznymi opisami zachowań mordercy.
Ta część o prywatnej detektyw Klarze Schulz była bardzo ciekawa, zabawna, urokliwa., Klara była przyjemnie niejednoznaczna, trochę głupiutka i próżna, a jednocześnie inteligentna, ciekawa świata i pomysłowa. Do tego postać jej gosposi, męża i ojca -wszystko przyjemnie ironiczne, a w tle Wrocław z 1911 r.

Ale całą lekkość i urok tej opowieści psuły dokładne opisy makabrycznych zachowań mordercy. Gdyby te fragmenty wyciąć -historia byłaby świetna, a tak jest tylko przeciętna. Wszystko jest takie za dosadne, za krwawe, za obrzydliwe -przestaje być zabawną, inteligentną zagadka.

Porządny, dobry kryminał powinien się dobrze kończyć - w sensie zło przegrywa, a dobro wygrywa - może to staromodne, ale przyjemne.
W tej opowieści autorka zakpiła z głównej bohaterki, tak naiwnej w stosunku do Zła z którym usiłowała się zmierzyć.

Nie podobało mi się połączenie, zabawnego w sumie, kryminału retro z dość makabrycznymi opisami zachowań mordercy.
Ta część o prywatnej detektyw Klarze Schulz była bardzo ciekawa, zabawna, urokliwa., Klara była przyjemnie niejednoznaczna, trochę głupiutka i próżna, a jednocześnie inteligentna, ciekawa świata i pomysłowa. Do tego postać jej gosposi, męża i ojca...

Kolejny tom o pani detektyw Klarze Schulz. Tym razem rozwiązuje sprawę porwań, która prowadzi do seryjnego mordercy. Powraca również sprawa morderstwa matki Klary.

Kolejny tom o pani detektyw Klarze Schulz. Tym razem rozwiązuje sprawę porwań, która prowadzi do seryjnego mordercy. Powraca również sprawa morderstwa matki Klary.

W “Bella donnie” poznałam Klarę Schulz. Jawiła się jako odważna, zdolna, logicznie myśląca kobieta, walcząca z przeciwnościami losu będącymi codziennością w tamtych czasach. Natomiast tutaj już od pierwszych stron… jakby inna kobieta! Głupia, próżna, pusta. Sława z pierwszej części widocznie uderzyła jej do głowy. Zupełnie się tego nie spodziewałam, że pani detektyw z głową na karku odpłynie zupełnie i zgodzi się na tajemniczą sesję zdjęciową.

Świetnie przedstawiony jest tutaj świat urojeń, skrzywień. Szaleństwo po prostu. Autorka naprawdę dobrze przedstawiła rzeczywistość ludzi chorych psychicznie. Dodatkowo, jak w poprzedniej książce Nadii Szagdaj, bardzo polubiłam wykreowany w powieści świat. Jest on wiarygodny, rzeczywisty, i taki… wielowymiarowy. Bardzo chętnie przeszłabym się zarówno ulicami dwudziestowiecznego Breslau, jak i wyjechałabym z Klarą do Danzig.

Pomysł na hipnozę jako główny element fabuły w połączeniu z naprawdę żywymi rozmowami, i charakternymi bohaterami mocno mi się podobał. Nie mogę nie wspomnieć o ojcu Klary, Heinzu. Taki głos spokoju i rozsądku, który pilnuje, żeby córeczce się do końca w dupie nie poprzewracało.

Zakończenie - no nie powiem, jest całkiem zaskakujące. Przy czym nie miałam przy nim wielkiego efektu #wow, a odnoszę wrażenie, że i autorka nie do końca była przekonana do takiego finiszu. Nie jestem rozczarowana, a jedynie zdziwiona takim rozwiązaniem. Nie zmienia to faktu, że całą książkę czytało się naprawdę przyjemnie i z pewnością sięgnę po kolejne książki autorstwa @nadia_szagdaj.

www.instagram.com/zaczytana_olcia/

W “Bella donnie” poznałam Klarę Schulz. Jawiła się jako odważna, zdolna, logicznie myśląca kobieta, walcząca z przeciwnościami losu będącymi codziennością w tamtych czasach. Natomiast tutaj już od pierwszych stron… jakby inna kobieta! Głupia, próżna, pusta. Sława z pierwszej części widocznie uderzyła jej do głowy. Zupełnie się tego nie spodziewałam, że pani detektyw z głową...

Bardzo przyjemna lektura, w sam raz na relaks po ciężkim dniu. Polecam

Bardzo przyjemna lektura, w sam raz na relaks po ciężkim dniu. Polecam

Zachęcony końcówką pierwszej części od razu zaczalem czytać Zniknięcie Sary. Coś co lubie, retro kryminał, do tego troszeczkę sił nadprzyrodzonych. Bardzo mocna 9. Polecam.

Zachęcony końcówką pierwszej części od razu zaczalem czytać Zniknięcie Sary. Coś co lubie, retro kryminał, do tego troszeczkę sił nadprzyrodzonych. Bardzo mocna 9. Polecam.