To moje pierwsze spotkanie z twórczością Zadie Smith i po lekturze mam mocno mieszane uczucia. Widać tu techniczną biegłość opowiadania, a frajdę można czerpać ze zróżnicowanej formy utworów, lecz idzie to niestety w parze z jakimiś nieznośnymi uproszczeniami i jednoznacznością. Smith skupia się tu na problemach takich jak okrutne traktowanie zwierząt, rasizm, klasowe nierówności, emancypacja kobiet, konsumpcjonizm, imigranci, dyskryminacja mniejszości seksualnych. Jednak problem z tymi problemami polega tu na tym, że są one pozbawione jakiegokolwiek kontrapunktu i zmieniają „Opowieści” w czytanki na zadany temat zwieńczone morałem. Wszystko jest po prostu podane na tacy, dosłowne, dopowiedziane. Szkoda, bo większość tych historii wydaje się mieć potencjał, by stać się prawdziwą opowieścią. Żywą i trochę bardziej skomplikowaną, niż taka którą można streścić jednym zdaniem. Lub słowem.

To moje pierwsze spotkanie z twórczością Zadie Smith i po lekturze mam mocno mieszane uczucia. Widać tu techniczną biegłość opowiadania, a frajdę można czerpać ze zróżnicowanej formy utworów, lecz idzie to niestety w parze z jakimiś nieznośnymi uproszczeniami i jednoznacznością. Smith skupia się tu na problemach takich jak okrutne traktowanie zwierząt, rasizm, klasowe...

Jakoś nie trafiła do mnie ta książka - miałam wrażenie, jakbym czytała wprawki pisarskie. Jakiś chaos tematyczny i rodzajowy (fantasy przeplatane z mocnym realizmem ulicznym i co tam jeszcze). Podobały mi się czasem dialogi wewnętrzne któregoś z bohaterów, ale zaraz opowiadanie się kończyło i pustka. I "Panna Adele pośród gorsetów" - ciekawie pokazane, jak komuś się wydaje co ktoś myśli i jak z tego może się zrobić zamieszanie.

Jakoś nie trafiła do mnie ta książka - miałam wrażenie, jakbym czytała wprawki pisarskie. Jakiś chaos tematyczny i rodzajowy (fantasy przeplatane z mocnym realizmem ulicznym i co tam jeszcze). Podobały mi się czasem dialogi wewnętrzne któregoś z bohaterów, ale zaraz opowiadanie się kończyło i pustka. I "Panna Adele pośród gorsetów" - ciekawie pokazane, jak komuś się wydaje...

Nie jest to z pewnością wybitna pozycja. Opowiadania są bardzo nierówne, mało co je ze sobą łączy. Owszem, jest tu jakiś wspólny trop tożsamości, pochodzenia, może poszukiwania siebie - ale wydaje się on bardzo nikły i znaleziony właściwie na siłę. Zbiór, jak to często ze zbiorami bywa, przypomina trochę szufladę, do której autorka wrzuciła, to, co akurat się napatoczyło. Są tu teksty dobre, są gorsze, ale żaden tak naprawdę nie zostaje w głowie na dłużej.

Nie jest to z pewnością wybitna pozycja. Opowiadania są bardzo nierówne, mało co je ze sobą łączy. Owszem, jest tu jakiś wspólny trop tożsamości, pochodzenia, może poszukiwania siebie - ale wydaje się on bardzo nikły i znaleziony właściwie na siłę. Zbiór, jak to często ze zbiorami bywa, przypomina trochę szufladę, do której autorka wrzuciła, to, co akurat się napatoczyło....

Jak na tej klasy autorkę dramatycznie słabo. Opowiadania właściwie bez treści, bez celu, bez opowieści. Do tego dramatycznie słabe tłumaczenie, co ostatnio staje się charakterystyczne dla Znaku, najpierw Perez-Reverte teraz Smith, są tłumaczeni w sposób urągający wszelkim zasadom.

Jak na tej klasy autorkę dramatycznie słabo. Opowiadania właściwie bez treści, bez celu, bez opowieści. Do tego dramatycznie słabe tłumaczenie, co ostatnio staje się charakterystyczne dla Znaku, najpierw Perez-Reverte teraz Smith, są tłumaczeni w sposób urągający wszelkim zasadom.

Jak na pierwsze spotkanie z twórczością Zadie Smith nie jest żle, jak to zazwyczaj ze zbiorami opowiadań bywa niektóre historie są świetne, a niektóre już takie sobie. Jestem ciekawa jej innych pozycji, jest coś w jej pisarstwie co mnie przyciąga i chce się więcej. Prosty język, proste historie, prosta celebracja chwili, bo czasem mniej znaczy więcej.

Jak na pierwsze spotkanie z twórczością Zadie Smith nie jest żle, jak to zazwyczaj ze zbiorami opowiadań bywa niektóre historie są świetne, a niektóre już takie sobie. Jestem ciekawa jej innych pozycji, jest coś w jej pisarstwie co mnie przyciąga i chce się więcej. Prosty język, proste historie, prosta celebracja chwili, bo czasem mniej znaczy więcej.

Nie każda książka jest porywającą. Nie każda książka może się nam spodobać. Nie zawsze treść książki jest zrozumiała i lekka. Książka Zadie Smith ma wiele opowiadań ,a każda jest inna. Każda opowieść ma coś niespotykanego i pozwala odkryć nam nieznaną prawdę o sobie. Znajdziemy tam opowieści od chłopca w teatrze lalek , transseksualistę poszukującego gorsetu po kobietę ,która postanawia odejść od męża. Emocje związane z tą książką są różne i skomplikowane. Jak dla mnie trochę ciężko było przebić się przez niektóre opowieści. Styl autorki jest inny niż te z którymi się spotkałam. By zgłębić się w daną treść trzeba mocno się skoncentrować. Niestety ta książka nie była dla mnie. Może to nie ten czas. Może muszę jeszcze dojrzeć do takich opowieści. Ale nie staram się was zniechęcić ,co do tej pozycji. Po prostu każdy ma inny gust. Jeżeli uważacie ,że to książka warta przeczytania ,to jak najbardziej możecie po nią sięgnąć.

Nie każda książka jest porywającą. Nie każda książka może się nam spodobać. Nie zawsze treść książki jest zrozumiała i lekka. Książka Zadie Smith ma wiele opowiadań ,a każda jest inna. Każda opowieść ma coś niespotykanego i pozwala odkryć nam nieznaną prawdę o sobie. Znajdziemy tam opowieści od chłopca w teatrze lalek , transseksualistę poszukującego gorsetu po kobietę...

Zadie Smith Grand Union Opowieści, lubię czasem sięgnąć po krótszą niż powieść formę literacką, chociaż jest ona w moim przypadku dużo trudniejsza w odbiorze, bo wymaga większego skupienia na słowach. Ale pozwala też na więcej przemyśleń i interpretację. Zadie Smith mówi intetesująco o ludziach, dlatego też chciałam przeczytać jej opowiadania. W swoich utworach pisze o życiu, uczuciach, uzależnieniu, tęsknocie, wrażliwości. Nie boi się również eksponować złych cech swoich bohaterów i świata w ogóle. Jest świetną obserwatorką zachowań ludzkich, widzi smutek i cierpienie, ale też siłę do walki z przeciwnościami losu.

Niestety Opowieści są bardzo nierówne, po tych zapadających w pamięć, pojawiają się takie, w których nie bardzo rozumiałam, o czym autorka myśli i co chce przekazać. Najbardziej utkwiło mi w pamięci opowiadanie Sztuczna rzeka o Brytyjczykach spędzających wakacje w Hiszpanii.

Myślę jednak, że każdy pisarz innej nacji podobnie widziałby swoich rodaków, bo przecież jako ludzie aż tak bardzo się nie różnimy. Zdecydowanie do czytania na raty.

Zadie Smith Grand Union Opowieści, lubię czasem sięgnąć po krótszą niż powieść formę literacką, chociaż jest ona w moim przypadku dużo trudniejsza w odbiorze, bo wymaga większego skupienia na słowach. Ale pozwala też na więcej przemyśleń i interpretację. Zadie Smith mówi intetesująco o ludziach, dlatego też chciałam przeczytać jej opowiadania. W swoich utworach pisze o...

Nie, nie czytałam wcześniej nic Smith. Wiem, czytelnicy ją kochają. No i? No i klops, jestem zdecydowanie na nie. Ja wiem, że na czasie. Tematy feministyczne, ekologiczne, rasowe i w ogóle wszystko bardzo trendy. To się czyta, to się podoba, jest lans. Do tego ubrane pięknie w metafory (matko, to najczęściej używane słowo w tej książce),ładne słowa, okrągłe zdania. Z założenia to mądre opowieści, nawet przypowieści można napisać. Dla mnie, w dużym uproszczeniu, to pisanie o chlaniu i pieprzeniu w wersji deluxe "ą ę". Przeintelektualizowane, na siłę oryginalne. Być może z tego powodu takie modne i każdy powinien się zachwycać. Historie nie wzbudziły we mnie żadnych przemyśleń, nie wywołały ani jednej małej emocji. To pierwsza w moim życiu książka w formie zbioru opowiadań, przynajmniej nie pamiętam innej. Zdecydowanie nie dla mnie, nie mogłam się zaangażować, "nie czułam" klimatu.

Nie, nie czytałam wcześniej nic Smith. Wiem, czytelnicy ją kochają. No i? No i klops, jestem zdecydowanie na nie. Ja wiem, że na czasie. Tematy feministyczne, ekologiczne, rasowe i w ogóle wszystko bardzo trendy. To się czyta, to się podoba, jest lans. Do tego ubrane pięknie w metafory (matko, to najczęściej używane słowo w tej książce),ładne słowa, okrągłe zdania. Z...

Spodziewałam się paru lekkich opowiadań, ale w książce Grand Union dostałam coś bardzo odmiennego... Te teksty są wymagające, skomplikowane i na pierwszy rzut oka niezrozumiałe. Należy doszukiwać się w każdym opowiadaniu drugiego, najczęściej głęboko ukrytego dna. Być może ta książka nie trafiła w mój czas, w tamtym momencie potrzebowałam czegoś mniej wyczerpującego. Może dwie czy trzy historie do mnie „przemówiły”, ale cała reszta niestety nie uzyskała mojej aprobaty. Fabuła, choć tak różna w każdym opowiadaniu, oscyluje wokół tematu słów, ich kontekstu, pierwszego zrozumienia i „czegoś więcej”, co można z tych słów wywnioskować. Zabrakło mi chociażby odrobiny takiej dosłowności by móc się przy tej książce zrelaksować, nie udało mi się tego niestety znaleźć. Czytałam ją, odkładałam ją, znów mobilizowałam się do ponownego czytania, i tak przez cały wieczór. Właściwie nie mogę powiedzieć, że ten tytuł jest zły od początku do końca i nie warto po niego sięgnąć, nie. To jest bardziej ambitna lektura i trzeba przepadać za takimi klimatami by być usatysfakcjonowanym po jej skończeniu. Słyszałam, że inne książki autorki są dosyć dobre, ale po niezbyt pozytywnym pierwszym wrażeniu będę już podchodzić do twórczości Zadie Smith z ostrożnością, ale może kiedyś dam jej jeszcze szansę.

Spodziewałam się paru lekkich opowiadań, ale w książce Grand Union dostałam coś bardzo odmiennego... Te teksty są wymagające, skomplikowane i na pierwszy rzut oka niezrozumiałe. Należy doszukiwać się w każdym opowiadaniu drugiego, najczęściej głęboko ukrytego dna. Być może ta książka nie trafiła w mój czas, w tamtym momencie potrzebowałam czegoś mniej wyczerpującego. Może...

Są tu opowiadania świetne, porywające. Są tu też opowiadania beznadziejne, nudne. Na pewno nie jest to Zadie Smith w najwyższej formie. Dodatkowa gwiazdka za "polskie" opowiadanie.

Są tu opowiadania świetne, porywające. Są tu też opowiadania beznadziejne, nudne. Na pewno nie jest to Zadie Smith w najwyższej formie. Dodatkowa gwiazdka za "polskie" opowiadanie.