Materiał ludzki

Akcja toczy się swoim torem i nagle koniec książki z rewelacyjnym zakończeniem.

Akcja toczy się swoim torem i nagle koniec książki z rewelacyjnym zakończeniem.

Druga część serii z komisarz Stec nieco gorsza moim zdaniem od poprzedniej, ale nadal dobra. Zaczęło się zreszta bardzo ciekawie, potem dopiero trochę się pogmatwało, żeby na końcu rozwiązać się niejako samo, co właśnie mnie nieco rozczarowało. Poza tym wątek brata Stec zdecydowanie nudniejszy niż w pierwszym tomie, ale mimo wszystko jest to ciąg, więc nie tracił on ważności mimo utraty tempa.
Na pewno nie da sie czytać tego cyklu w przypadkowej kolejności bo powiązań jest zbyt dużo.

Druga część serii z komisarz Stec nieco gorsza moim zdaniem od poprzedniej, ale nadal dobra. Zaczęło się zreszta bardzo ciekawie, potem dopiero trochę się pogmatwało, żeby na końcu rozwiązać się niejako samo, co właśnie mnie nieco rozczarowało. Poza tym wątek brata Stec zdecydowanie nudniejszy niż w pierwszym tomie, ale mimo wszystko jest to ciąg, więc nie tracił on...

Dobrze się czyta, wprawdzie Agata ma wiele cech kobiecych inspektorów i trochę buduje stereotyp, ale sięgam po część 3

Dobrze się czyta, wprawdzie Agata ma wiele cech kobiecych inspektorów i trochę buduje stereotyp, ale sięgam po część 3

Autor podjął dobrą decyzję i przeniósł akcję książki do niewielkiej wsi, gdzie czai się zło. Każdy z mieszkańców coś wie, ale nikt nic nie powie, bo prawdopodobnie wszyscy są zamieszani w niezbyt uczciwe historie. Cieszę się też, że zostawiliśmy Artura w Gdańsku z dala od akcji, bo nie mogę znieść tej postaci. Jest zdecydowanie lepiej niż w pierwszym tomie.

Autor podjął dobrą decyzję i przeniósł akcję książki do niewielkiej wsi, gdzie czai się zło. Każdy z mieszkańców coś wie, ale nikt nic nie powie, bo prawdopodobnie wszyscy są zamieszani w niezbyt uczciwe historie. Cieszę się też, że zostawiliśmy Artura w Gdańsku z dala od akcji, bo nie mogę znieść tej postaci. Jest zdecydowanie lepiej niż w pierwszym tomie.

Najpierw napiszę, jak trafiłam na trylogię.
W ostatnim czasie wzięłam udział w wieczorku autorskim z Małgosią Sobczak (lubię jej kolory "Biel", "Czerń" i "Czerwień"), Małgosią Starostą (świetne komedie kryminalne), Mieczysławem Gorzka (rewelacyjny cykl z komisarzem Marcinem Zakrzewskim) oraz właśnie Piotrem Borlik. Piotra Borlik czytałam do tej pory "Zapłacz dla mnie" oraz "Skłam, że mnie kochasz". Książki uznałam za świetnie napisane, ale zakończenie mi się nie podobało.
W trakcie spotkania padło pytanie o debiuty. Na to Piotr Borlik mówi, że jego debiut to "Boska proporcja" i dzisiaj napisałby ją od nowa.
Bo z jednej strony, w jego ocenie, jest niedoskonała, ma niedociągnięcia i dzisiaj zrobiłby to inaczej.
Ale z drugiej strony pamięta, że ta książka otworzyła mu wiele drzwi i do dzisiaj zbiera dobre recenzje.
Po takim opisie, to ja musiałam po to sięgnąć. W mojej ocenie cała trylogia jest napisana świetnie i nie ma żadnych niedociągnięć.
Jest to bardzo dobry kryminał: ciekawy pomysł na fabułę poszczególnych tomów, zwroty akcji, duża dynamika.
Do tego dodatkowo świetne ujęcie psychologiczne, socjologiczne. Bardzo dopracowane postacie.
Ale wielkim walorem powieści są wątki kulinarne. Jakie tam potrawy się przewijały!
Bardzo polecam całą trylogię!

Najpierw napiszę, jak trafiłam na trylogię.
W ostatnim czasie wzięłam udział w wieczorku autorskim z Małgosią Sobczak (lubię jej kolory "Biel", "Czerń" i "Czerwień"), Małgosią Starostą (świetne komedie kryminalne), Mieczysławem Gorzka (rewelacyjny cykl z komisarzem Marcinem Zakrzewskim) oraz właśnie Piotrem Borlik. Piotra Borlik czytałam do tej pory "Zapłacz dla mnie"...

No nie wiem... Tej Agaty chyba nie polubię. A i fabuła niby ok, ale jakoś tak trochę przekombinowana. Zakończenie też. Na plus nadal styl pisarski, który sprawił, że sięgnęłam po drugą część od razu po zakończeniu pierwszej, a teraz kończę już trzeci tom.

No nie wiem... Tej Agaty chyba nie polubię. A i fabuła niby ok, ale jakoś tak trochę przekombinowana. Zakończenie też. Na plus nadal styl pisarski, który sprawił, że sięgnęłam po drugą część od razu po zakończeniu pierwszej, a teraz kończę już trzeci tom.

Gdy pada pytanie, gdzie się umawiamy to bez namysłu wiecie, że tam będzie dobrze?
Macie takie miejsce?
Jasne. Pandemia.
Ja tak mam z twórczością Piotra Borlika.
Biorę do ręki książkę i wiem, że będzie dobrze.
I moim znajomym, którym polecę też.
Nie ma się co powstrzymywać.
Trzeba sobie umilać życie.
Polecam.

https://www.instagram.com/p/CIqezlnhBQC/?utm_source=ig_web_copy_link

Gdy pada pytanie, gdzie się umawiamy to bez namysłu wiecie, że tam będzie dobrze?
Macie takie miejsce?
Jasne. Pandemia.
Ja tak mam z twórczością Piotra Borlika.
Biorę do ręki książkę i wiem, że będzie dobrze.
I moim znajomym, którym polecę też.
Nie ma się co powstrzymywać.
Trzeba sobie umilać życie.
Polecam.

https://www.instagram.com/p/CIqezlnhBQC/?utm_source=ig_web_copy_link

Cała trylogia pochłonięta na raz. Polecam!

Cała trylogia pochłonięta na raz. Polecam!

28/2021

28/2021

Wszystkie trzy książki od razu wpadły w moje ręce, więc przeczytałem. Wydaje mi się, że kontynuacja nieco lepsza, ale nadal nie mogę oprzeć się wrażeniu, że bohaterka jest jakaś naiwna… Można przeczytać.

Wszystkie trzy książki od razu wpadły w moje ręce, więc przeczytałem. Wydaje mi się, że kontynuacja nieco lepsza, ale nadal nie mogę oprzeć się wrażeniu, że bohaterka jest jakaś naiwna… Można przeczytać.