Dziękuję ogromnie tej dobrej duszyczce, która stoi za nagraniem audiobooków do tej serii, bo inaczej zapewne zabrakłoby mi motywacji, żeby ją skończyć. No i nie oszukujmy się, że mam dość dziwną relację z tą serią, gdyż: - pierwszy tom kompletnie mi się nie podobał i zastanawiałam się, co mnie pokusiło, żeby się tu zapędzić. Po przesłuchanie drugiego i trzeciego stwierdzam, że czytałam w życiu gorsze książki i ten pierwszy ma sens.

Poza tym to, jak mocno mi się dłużyła ta książka wiem tylko ja, zwłaszcza pod koniec miałam już trochę dość i czekałam na koniec. Ale jednocześnie już wyczekuję kolejnego audio i wiem, że będę brnąc dalej, bo jest coś, co mnie do tej serii ciągnie i każe wracać. Może to świat, może fabuła, może trochę bohaterowie (choć czwarty tom ponoć otwiera jakby nową serię?). Nie do końca jest to moja seria, ale jest na tyle interesująca, że zostaję i jestem ciekawa, co będzie dalej.

Dziękuję ogromnie tej dobrej duszyczce, która stoi za nagraniem audiobooków do tej serii, bo inaczej zapewne zabrakłoby mi motywacji, żeby ją skończyć. No i nie oszukujmy się, że mam dość dziwną relację z tą serią, gdyż: - pierwszy tom kompletnie mi się nie podobał i zastanawiałam się, co mnie pokusiło, żeby się tu zapędzić. Po przesłuchanie drugiego i trzeciego stwierdzam,...

Mimo początkowego sceptycyzmu muszę przyznać, że świat bohaterów Anny Bishop całkowicie mnie wciągnął :) przeczytałam już 9 tomów i przykro mi, że zostały już tylko dwa!

„Królowa Ciemności” to piękne zwieńczenie 3-tomowej sagi stanowiącej trzon wydarzeń „Czarnych kamieni”.

Mimo początkowego sceptycyzmu muszę przyznać, że świat bohaterów Anny Bishop całkowicie mnie wciągnął :) przeczytałam już 9 tomów i przykro mi, że zostały już tylko dwa!

„Królowa Ciemności” to piękne zwieńczenie 3-tomowej sagi stanowiącej trzon wydarzeń „Czarnych kamieni”.

Cóż miała być trylogia a powstała wielotomowa saga osadzona w świecie czarnych kamieni. I bardzo dobrze:)
Ja jestem zachwycona, książki skradły moje serce. Czytałam je dawno temu i powiem wam że do tej pory nie trafiłam jeszcze na nic takiego co tak głęboko zapadło by mi w pamięć, skradło serce i przesłoniło wzrok na wiele innych pozycji. Do tej pory wracam do tych książek gdy jestem znużona beznadziejnością dzisiejszych powieści, które są pisane na jedno kopyto. Nie każdemu przypadnie do gustu, Nie każdy ogarnie złożoność tego świata, ale ja go uwielbiam.
Oczywiście że są błędy, oczywiście że powieść nie jest idealna, jeżeli byśmy chcieli to możemy wypisać milion słów krytyki.
Jednak dla mnie to wszystko jest nic. Wielkie Dziękuję dla Autorki

Cóż miała być trylogia a powstała wielotomowa saga osadzona w świecie czarnych kamieni. I bardzo dobrze:)
Ja jestem zachwycona, książki skradły moje serce. Czytałam je dawno temu i powiem wam że do tej pory nie trafiłam jeszcze na nic takiego co tak głęboko zapadło by mi w pamięć, skradło serce i przesłoniło wzrok na wiele innych pozycji. Do tej pory wracam do tych książek...

Trylogia Krwawych w zamyśle chyba rzeczywiście miała być trylogią zanim nie zmieniła się w wielotomową sagę osadzoną w tym świecie. I dlatego ja ten tom traktuję jak zakończenie tej historii.
A zakończenie uważam za jedno z najlepszych. Nie jako jedno wielkie tąpnięcie, ale rozciągnięte na kilka rozdziałów, które szczerze mówiąc, trochę przepłakałam. Słodko-gorzkie, otwarto-zamknięte, co uważam za spore osiągnięcie. Nie ma tu do czego się przyczepić, bo kilka rozdziałów więcej i byłoby przegięcie w jedną stronę, kilka mniej a byłoby przegięcie w drugą.
Tutaj też, jak w poprzednich tomach, mam wrażenie, że Bishop dobrze oddaje naturę człowieka, ile czasu spędzamy w swoim wewnętrznym świecie, nie zawsze potrafiąc skomunikować się z drugim, gdzie relacje z innymi czasami wydają się stąpaniem po cienkim lodzie. Gdzie dobre intencje mogą być albo odebrane jak odrzucenie, albo okrucieństwo.
Nie brakowało tutaj całkiem dobrego humoru książka zawiera jednak kilka wstrząsających mocnych scen morderstwa, i dlatego uważam, że dobrze, że jest oznaczona jako książka dla dorosłych.
Trochę zabrakło mi jakiegoś ciągu dalszego lub większej rozmowy Jaenelle z Wilhelminą. W zasadzie nie do końca poczułam dlaczego zaczęła wreszcie jej szukać i czy coś z sensem z tego wynikło.
Na plus dodatkowo, że w tej części, nawet jeśli były jakieś błędy wydawnicze, to w przeciwieństwie do poprzednich tomów, żadnego nie znalazłam.

Trylogia Krwawych w zamyśle chyba rzeczywiście miała być trylogią zanim nie zmieniła się w wielotomową sagę osadzoną w tym świecie. I dlatego ja ten tom traktuję jak zakończenie tej historii.
A zakończenie uważam za jedno z najlepszych. Nie jako jedno wielkie tąpnięcie, ale rozciągnięte na kilka rozdziałów, które szczerze mówiąc, trochę przepłakałam. Słodko-gorzkie,...

Jaenelle panuje na Ciemnym Dworze stojąc na straży Kaeleer, jednak jej wrogowie nieustannie knują jak pozbawić ją władzy i przejać Królestwo Cieni. Daemon w końcu dociera do swojej królowej, ale przeznaczony im czas ma swój kres. Nadciąga wojna i tylko Czarownica może zapewnić bezpieczeństwo swoim najbliższym – cena wygranej będzie koszmarnie wysoka.


Daemon przybywa do Kaeleer i Jaenelle a z mojej twarzy nie schodzi głupkowaty uśmiech. Świadomość, że zostali rozdzieleni na 13 lat sprawia niemal fizyczny ból – Jaenelle nie pochodzi z długowiecznej rasy. Ostatnie sceny jak zwykle to dla mnie rozrywające serce wydarzenia – mam wrażenie, że nie jestem w stanie przeczytać „Królowej Ciemności”, ba! całej trylogii, bez tej emocjalnej burzy – niezależnie od tego który raz je czytam. Ładunek emocjonalny jaki jest zawarty w scenie gdzie do Daemona dociera cena uwolnienia mocy Czarownicy łamie mi serce i wyciska łzy z oczu i pomimo znajomości fabuły wyję jak bóbr.

Uwielbiam „Czarne Kamienie” za ich mroczny, fascynujący i oryginalny świat. Za potężne magicznie, ale tak ludzko kruche postacie. Za siłę miłości i nadziei w tej serii. Za fakt, że nie potrzeba wyszukanych scen seksu w książce, by emanowała namiętnością i napięciem. Za to, że zawsze zabiera mnie na emocjonalny roller-coaster. Po moim pierwszym spotkaniu z serią Anne Bishop stała się moją ulubioną autorką. Łapię za absolutnie wszytkie jej powieści jakie wychodzą i jak do tej pory się na żadnej nie zawiodłam. A przez fakt, że to Wydawnictwo Initium wydaje jej twórczość w Polsce to z automatu są moim ulubionym wydawnictwem.

Moja ocena 10/10

Po więcej recenzji zapraszam na mojego bloga: napolcerenaty.pl

Jaenelle panuje na Ciemnym Dworze stojąc na straży Kaeleer, jednak jej wrogowie nieustannie knują jak pozbawić ją władzy i przejać Królestwo Cieni. Daemon w końcu dociera do swojej królowej, ale przeznaczony im czas ma swój kres. Nadciąga wojna i tylko Czarownica może zapewnić bezpieczeństwo swoim najbliższym – cena wygranej będzie koszmarnie wysoka.


Daemon przybywa do...

Ciekawa, rozbudowana saga. Interesujący pierwszoplanowi bohaterzy, jak również silni i charyzmatyczni drugoplanowi. Mimo że, czasami, zbyt łatwo, zbyt prosto, dobro wygrywało ze złem, to historia dostarcza dużo emocji. Polecam.

Ciekawa, rozbudowana saga. Interesujący pierwszoplanowi bohaterzy, jak również silni i charyzmatyczni drugoplanowi. Mimo że, czasami, zbyt łatwo, zbyt prosto, dobro wygrywało ze złem, to historia dostarcza dużo emocji. Polecam.

No przyjemne czytadło, fanfik już pełną gębą, z Marysujką, jej TruLoffem, gdzie wiadomo, że wszystko skończy się dobrze, tylko nie do końca wiadomo jak do tego dojdzie. Sympatyczne, do przeczytania,

No przyjemne czytadło, fanfik już pełną gębą, z Marysujką, jej TruLoffem, gdzie wiadomo, że wszystko skończy się dobrze, tylko nie do końca wiadomo jak do tego dojdzie. Sympatyczne, do przeczytania,

Polecam :)

Polecam :)

Przyzwyczaiłam się juz do okrucieństwa, (chyba źle?) miejscami nawet było bardzo dobrze

Przyzwyczaiłam się juz do okrucieństwa, (chyba źle?) miejscami nawet było bardzo dobrze

Kurde. Tak szczerze to nie do końca jestem pewna co myślę o zakończeniu tej trylogii. (I tak wiem, że seria trwa dalej, ale jak przeczytałam sobie zajawki do kolejnych części, to chyba nie zbyt podoba mi się gdzie dalej zmierza autorka.)
Patrząc na całokształt to podobała mi się ta część. Było dużo akcji, były też momenty fajnych intryg, także w sumie to się trochę działo.
Ale jest kilka rzeczy, na które zwrócę jednak uwagę.
Hekatah była zadziwiająco głupia. Przepraszam, ale taka jest prawda haha. Jakim cudem zdołała kiedyś rządzić wszystkim i wszystkimi, kiedy teraz nawet nie trzeba się było jakoś bardzo wysilać, żeby ją przechytrzyć.
Druga sprawa to związek Daemona i Jaenelle. Cała pierwsza część opierała się na założeniu, że będą razem i że to będzie drugą podstawą (obok wojny) do fabuły w ostatniej części. A tutaj klops i jeden wielki zawód, bo cholera przywiązałam się do tych postaci, a ich wspólny rozwój został totalnie zepchnięty na margines. Nie fajnie.
Tak na koniec stwierdzam, że czuję niedosyt. Można byłoby więcej z tego wyciągnąć, ale też zdaje sobie sprawę, że kolejna część nie załatwi problemu, bo autorka odchodzi od tematu.
Tak czy inaczej polecam :)

Kurde. Tak szczerze to nie do końca jestem pewna co myślę o zakończeniu tej trylogii. (I tak wiem, że seria trwa dalej, ale jak przeczytałam sobie zajawki do kolejnych części, to chyba nie zbyt podoba mi się gdzie dalej zmierza autorka.)
Patrząc na całokształt to podobała mi się ta część. Było dużo akcji, były też momenty fajnych intryg, także w sumie to się trochę działo....