Ujdzie
Ciekawe
Nie ze wszystkimi poglądami bojowników się zgadzam, ale ich relację warto przeczytać.

Ujdzie
Ciekawe
Nie ze wszystkimi poglądami bojowników się zgadzam, ale ich relację warto przeczytać.

http://zadna-kolejna-milostka.pl/zielone-oczy-wolnosci/

Zadziwia mnie to, że kobiety nie odstają od mężczyzn w kwestii boju, a jednocześnie główna bohaterka nie traci swojej wrażliwości i sentymentalizmu – ostatnio usłyszałam takie zdanie, że człowiek sentymentalny to ten, który miał szczęśliwe życie. Zgadzam się z tym. I Avasta również musiała mieć niegdyś szczęśliwe życie, dlatego je wspomina, stanowi jej część. Co zaś tyczy się niewyzbycia z wrażliwości, to zawsze uważałam, że człowiek silny psychicznie to ten, który nie zamienił się w cynika i nie stał się oschły, mimo tego wszystkiego, co go spotkało. Bo przecież to nie sztuka przy kilku czy pierwszej sytuacji, pierwszej traumie odpuścić sobie. Tak to każdy może.

To, co dała mi ta książka, "Zielone oczy wolności", to historie, która była dla mnie zupełnie obca. Prawdopodobnie wyjdę na ignorantkę, ale przyznam się i nie będę udawała mądrzejszej, niż jestem naprawdę, że moja wiedza z zakresu Kurdów była niemalże minimalna.

http://zadna-kolejna-milostka.pl/zielone-oczy-wolnosci/

Zadziwia mnie to, że kobiety nie odstają od mężczyzn w kwestii boju, a jednocześnie główna bohaterka nie traci swojej wrażliwości i sentymentalizmu – ostatnio usłyszałam takie zdanie, że człowiek sentymentalny to ten, który miał szczęśliwe życie. Zgadzam się z tym. I Avasta również musiała mieć niegdyś szczęśliwe...

"Zielone oczy wolności”, to historia o próbie uwolnienia się spod męskiej dominacji w społeczeństwie patriarchalnym oraz opowieść o walce z tureckim reżimem. Główną bohaterką powieści jest pochodząca z Kurystanu Avesta Harun, która walczyła o wolność swojego kraju. Partyzantka, która stanęła na czele walczących o niezależność i odzyskanie historycznych ziem Kurdystanu żołnierzy. Brała udział w niemal wszystkich ważnych bitwach, zginęła 12 września 2014 roku. Jej historię opisał Marco Rovelli, włoski dziennikarz, który starał się odtworzyć jej życie, a także historię wojny w Kurdystanie. Pisze on o walce Avesty w PPK (Kurdyjskiej Partii Pracy) oraz o jej wiodącej roli w dziejach narodu.

Mówienie, czy pisanie o takich historiach, jak Avesty Harun, nie jest wcale takie proste. Autor książki, z pewnością nie miał łatwego zadania. Jego powieść jest trochę chaotyczna (momentami szokująca, innym razem po prostu ciekawa),na pewno za mało w niej informacji o samej bohaterce. Choć cała historia miała skupiać się głownie na losach Avesty, to brak w niej pewnego uporządkowania (czytelnik czuje się zdezorientowany, gdy raz czyta o zielonookiej bohaterce, innym razem przedstawiana jest mu jakaś zupełnie inna historia). Brak w książce Rovelliego pewnej logiki narracyjnej przez co staje się ona trudna w zrozumieniu i wpływa ujemnie na jej końcowy odbiór. Autor zamiast stworzyć powieść historyczną opartą na wydarzeniach związanych z Avestą Harun, skupił się bardziej na odtworzeniu dziejów Kurdystanu (nie jestem pewna czy był to zabieg celowy). Niemniej jednak, historia tego narodu jest bardzo ciekawa i warto ją poznać, bo przecież każdy z nas powinien wiedzieć, co dzieje się w otaczającym go świecie.

Kurdowie, to wewnętrznie podzielony naród na temat, którego niewielu ludzi posiada jakąkolwiek wiedzę. Warto, więc przeczytać książkę „Zielone oczy wolności”, by poznać historię tego narodu i dowiedzieć się czegoś więcej na temat walki Kurdów o niepodległość, a przy okazji poznać zasłużoną i szczególną postać jaką była Avesta Harun – bojowniczka o niezwykłym sercu. „Zielone oczy wolności”, to opowieść o wielkim poczuciu obowiązku wobec swojego narodu, pełna magicznych miejsc, dzięki której poznasz kurdyjską historię i kulturę. Rzeczywistość, tak różna od tej do której jesteśmy przyzwyczajeni – pełna bólu, cierpienia i przemocy.
____________________
http://www.kulturatka.pl/2018/04/20/historia-partyzantki-ktora-zginela-za-wolnosc-swojego-narodu-recenzja/

"Zielone oczy wolności”, to historia o próbie uwolnienia się spod męskiej dominacji w społeczeństwie patriarchalnym oraz opowieść o walce z tureckim reżimem. Główną bohaterką powieści jest pochodząca z Kurystanu Avesta Harun, która walczyła o wolność swojego kraju. Partyzantka, która stanęła na czele walczących o niezależność i odzyskanie historycznych ziem Kurdystanu...

Aveta - Zwyczajny człowiek w niezwyczajnych okolicznościach.
Nie mam szczęścia do dobrego opracowania o Kurdach, ta książka też nie wypełnia tej luki, jest krótką opowieścią o jednej z bojowniczek ich walki. Opowieść napisana z werwą, z emocjami i wojennymi okrzykami odchodzących w góry bojowników. Tańcami i dreszczem nocy dającej wytchnienie od bezustannej walki. Wreszcie cichego wołania o Wolność równość i demokracje. To także możliwość spojrzenia na zupełnie inny Islam, w którym mogą funkcjonować właśnie te, tak bliskie nam wartości. Demokracja, wolność, równouprawnienie, związki pracownicze, wolność wyznania i zrzeszania się.

Książka pomimo że jest skoncentrowana tylko na jednej osobie, przemyca jednak nieco wiadomości. Na przykład że Kurdowie oprócz jednostek złożonych z mężczyzn, mają też jednostki kobiece – które na równych prawach toczą walkę. Jak inaczej może dokonać się wyzwolenie kobiet, jeśli one same tej wolności nie zdobędą? Demokratyczny kraj musi dawać naprawdę równe prawne bez względu na płeć, wyznanie czy narodowość. Kurdowie to nawet testują w okręgu Rożawy w północnej Syrii – niestety nie mają zbyt wielu sojuszników i eksperyment pada pod ciosami Asada i Turków.

Sporo można także dowiedzieć się o podziałach wśród Kurdów – to nie jest tak że istniejące granice nie maja znaczenia, to chyba mało znany fakt, ale Kurdowie z Iraku (Od Barzaniego) są dość mocno skłóceni z tymi z Turcji i plasują się na innym spektrum politycznym. To tak na marginesie że Naród jest niezmiennym i trwałym tworem.

Avesta – to bojowniczka ukształtowana przez walkę, zginęła w Syrii walcząc w Syrii z ISIS z siłami które były ich radykalnym przeciwieństwem. Z jednej strony religijny przymus wiary w jedyną słuszną religię, z drugiej – tolerancja; z jednej strony niewolnictwo kobiet i totalna podległość mężczyznom, z drugiej – braterstwo i siostrzeństwo, mężczyźni i kobiety. Z jednej strony autorytarny ustrój, z drugiej – demokratyczny system federalny.

Ocenę zostawiam bardzo wysoką, za wiarę która daje mi ta książka

Aveta - Zwyczajny człowiek w niezwyczajnych okolicznościach.
Nie mam szczęścia do dobrego opracowania o Kurdach, ta książka też nie wypełnia tej luki, jest krótką opowieścią o jednej z bojowniczek ich walki. Opowieść napisana z werwą, z emocjami i wojennymi okrzykami odchodzących w góry bojowników. Tańcami i dreszczem nocy dającej wytchnienie od bezustannej walki. Wreszcie...

Uważam, że współczesny człowiek powinien znać historię swoich sąsiadów, nawet tych dalszych, a nieznajomość dziejów jest oznaką wielkiej ignorancji. Dzieje tak zwanego "kotła bałkańskiego" czy walka Kurdów o niepodległość, są tak skomplikowane, że nawet dzisiejsze podręczniki do historii powszechnej traktują ten temat pobieżnie. Poznajemy imiona najważniejszych generałów i działaczy politycznych, daty wielkich bitew i zamachów oraz ogólny zarys konfliktu. Resztę musimy znaleźć na własną rękę. Tak długo jak będzie trwał ten bezsensowny konflikt tak długo będziemy czytać o wielkich ludziach, którzy zapisali się na kartach historii. Tym razem poznajemy wielką bojowniczkę o wolność Avestę Harun, która jest niczym Joanna D'Arc dla współczesnych Kurdów, a jej imię wymawiane jest z szacunkiem. Choć książka nie spełniła moich oczekiwać uważam, że warto poznać tę szczególną i zasłużoną postać.

Pełna recenzja na blogu : http://czytankanadobranoc.blogspot.ie/2018/04/zielone-oczy-wolnosci-marco-rovelli.html

Uważam, że współczesny człowiek powinien znać historię swoich sąsiadów, nawet tych dalszych, a nieznajomość dziejów jest oznaką wielkiej ignorancji. Dzieje tak zwanego "kotła bałkańskiego" czy walka Kurdów o niepodległość, są tak skomplikowane, że nawet dzisiejsze podręczniki do historii powszechnej traktują ten temat pobieżnie. Poznajemy imiona najważniejszych generałów i...