Życie w średniowiecznym zamku

Wreszcie udało mi się zakończyć tę książkę. Nie jest to jakaś wybitna lektura, dość ciężko się ją czytało. Musiałem do niej podchodzić dwa razy, ale jednak się udało. Spora część rozdziałów mówi o tym samym, tylko po prostu ubrane jest to w inne słowa. Aczkolwiek nie jest to też zła opowieść, można dość dużo dowiedzieć się o realiach średniowiecznych i uświadomić sobie to, że to nie były wcale mroczne wieki. Jak ktoś interesuje się historią, to jak najbardziej zachęcam do przeczytania, choć nawet dla takich osób może to być ciężka podróż.

Wreszcie udało mi się zakończyć tę książkę. Nie jest to jakaś wybitna lektura, dość ciężko się ją czytało. Musiałem do niej podchodzić dwa razy, ale jednak się udało. Spora część rozdziałów mówi o tym samym, tylko po prostu ubrane jest to w inne słowa. Aczkolwiek nie jest to też zła opowieść, można dość dużo dowiedzieć się o realiach średniowiecznych i uświadomić sobie to,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Spodziewałam się opowieści o życiu na zamku w nieco innym stylu. Brakuje zdecydowanie zdjęć.

Spodziewałam się opowieści o życiu na zamku w nieco innym stylu. Brakuje zdecydowanie zdjęć.

Pokaż mimo to

Ksiazka skladajaca sie glownie z chaotycznych anegdot bez glebszego omowienia tematow. O faktycznym zyciu w sredniowiecznym zamku Czytelnik dowie sie z tej pozycji raczej niewiele, i beda to informacje ogolnikowe i pobiezne. Jedna trzecia (przy zyczliwych wiatrach) tresci traktuje o faktycznych zamkach i zyciu w takowych, reszta to niekonczace sie "ciekawostki" o sprawach najprzerozniejszych, bardzo luzno zwiazanych w glownym tematem tej pozycji. Autorzy skacza po roznych zagadnieniach bez konsekwentnego i wyczerpujacego omawiania ktoregokolwiek, wiec Czytelnik zyskuje bardzo plytka i pozorna wiedze o stosunkach feudalnych, lennie, kulturze sredniowiecznej, muzyce, polowaniach, sztuce milosnej i podbojach sercowych, a nawet o zyciu na wsi i rocznych cyklach czy wiejskich swietach - doszukiwanie sie tu istotnego zwiazku z zakladanym tematem ksiazki jest zadaniem naprawde trudnym. Podejrzewam, ze jest tutaj bardzo duzy crossover z dwiema pozostalymi pozycjami z tego cyklu dotyczacymi zycia w miescie i na wsi, innymi slowy po prostu lanie wody i nabijanie ilosci stron.

Brak wlasciwie jakichkolwiek sensownych informacji nt. glownej funkcji zamkow, czyli wytrzymywania oblezen, sztuka obleznicza i metody obronne, czy tez zycie w oblezonym zamku sa tylko wzmniankowane.

Na plus liczy sie estetyczne, minimalistyczne wydanie i relatywnie duzo (ale tylko czarno-bialych) ilustracji. Map natomiast nie ma prawie w ogole.

Ksiazka skladajaca sie glownie z chaotycznych anegdot bez glebszego omowienia tematow. O faktycznym zyciu w sredniowiecznym zamku Czytelnik dowie sie z tej pozycji raczej niewiele, i beda to informacje ogolnikowe i pobiezne. Jedna trzecia (przy zyczliwych wiatrach) tresci traktuje o faktycznych zamkach i zyciu w takowych, reszta to niekonczace sie "ciekawostki" o sprawach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jeśli zdecydowałeś się kiedyś na wyprawę do nieznanego ci środowiska, przykładowo, obszaru danej dziedziny nauki w której jesteś specjalistą, bądź którą się tylko hobbystycznie interesujesz, to od razu musisz wiedzieć, że wkraczasz w ramy świata tematycznego, w którym to, co ,,dotkniesz, zobaczysz, usłyszysz”, będziesz musiał nauczyć się rozumieć na nowo. Często jest to droga wyboista, trudna, z lekka dla nas ,,niby tak obeznanych” z absolutorium tematycznym, którym się zajmujemy, początkowo dziwaczna i nie do zaakceptowania. Jednak jeśli błądzimy, najczęściej wyciągamy z tego wnioski, na takich błędach się ucząc. Żyjemy w czasach, w których ludzki umysł jest wolny, nie jest obarczony, tak jak w średniowieczu z góry narzuconym dogmatem. Nauczmy się więc ,,dotykać” tego, czego jeszcze nie znamy.

Z mojej perspektywy ,,wyprawą do nieznanego świata” – jak dla mnie obszaru historycznych dziedzin poznania - zdecydowanie będzie to kontakt z pewnymi aspektami życia typowego człowieka epoki średniowiecza. Moja ,,podróż ku nieznanemu” dotyczyć będzie tego, czym były Zamki w epoce sprzed ponad 700 lat i więcej; co sprawiło, że stały się one tym, czym są obecnie; jak przebiegała egzystencja ogółu ludu w typowym średniowiecznym zamku. I nie ukrywam iż fascynacja zamkami – ciężkimi, surowymi konstrukcjami, słynnymi potężnymi siedzibami Królów i innych różnych władców, lordów najznamienitszych rodów, w moim przypadku okala się wokół części tematycznych jakiegoś fantastycznego Uniwersum osadzonego w popkulturze, znanego z filmów czy seriali pokroju: "Merlin", "Miecz Prawdy", "Robin Hood", "Wiedźmin" oraz stanowiącej fenomen ostatnich lat produkcji, "Gra o Tron" i wielu, wielu innych. Aby mój mózg mógł pracować intensywnej w kwestii prawdziwego, skoncentrowanego poznania ,,zamkowej tematyki”, niezbędnym ruchem było zaopatrzenie się w publikację historyczną popularnonaukową autorstwa Frances i Josepha Gies, małżeństwa badaczy i historyków zajmujących się epoką średniowiecza. Tą pracą okazała się książka o wyrazistej nazwie: "Życie w średniowiecznym zamku".

Już od ,,dawien dawna, od czasów gdy tym, co oglądam w telewizji, czytam w książkach – czyli to, co ma dla mnie w danym przypadku głębszy sens – zacząłem interesować się naprawdę w poważny sprecyzowany sposób, zacząłem doszukiwać się tego, jak dana rzecz, budowla, byt, zjawisko wtedy funkcjonuje. Oglądając, czy też doświadczając czytelniczymi zmysłami płaszczyzn, na których rozgrywają się osadzone w czasach średniowiecznych lub alternatywnych, przypominających ten okres w dziejach egzystencji cywilizacji człowieka światach, które to są częścią fikcji z gatunku fantasy – a średniowieczna fantasy, jest dla mnie najbardziej krystaliczną, najczystszą, tą pierwotną formą fantasy i ideą z tą stylistyką i gatunkiem związaną – nieraz zastanawiałem się, jak wyglądało życie w średniowiecznym zamku, jak głęboko ono sięgało, czy było ono zhierarchizowane, czy funkcjonowało jak małe państwo-miasto, które mogło być samowystarczalne. A może było zupełnie przeciwnie, i nic co widziałem w "Grze o Tron", "Robin Hoodzie" oraz w multum adaptacji legendy "Króla Artura", lub to, co czytałem w licznych powieściach, nie zrównywało się chociażby w jak najmniejszym stopniu z tym, co setki lat temu na zamkowych włościach miało miejsce. Na to i wiele innych pytań tudzież rozterek myślowych, które nękały mój do przesytu dociekliwy umysł, pomogła odpowiedzieć mi publikacja państwa Gies, choć z wieloma uwagami, czy lekkimi mankamentami, zważywszy na ścisłej natury mój umysł. Praca ta, wychodząca spod doświadczonych rąk małżeństwa popularyzatorów historii średniowiecznej, w Polsce ukazała się za pośrednictwem wydawnictwa "Znak Horyzont". "Życie w średniowiecznym zamku" konsekwentnie treścią, zaangażowaniem autorów, dość sprawnie, z naukową werwą, rozpoczęło emisję cyklu książek wyłaniających skompensowany obraz średniowiecza – egzystencji grup społecznych i pojedynczego człowieka tej epoki - w najbardziej typowym dla wieków średnich ujęciu. I tak do dnia dzisiejszego, dzięki polskiemu wydawnictwu mamy 5 pozycji autorstwa małżeństwa Frances i Josepha Gies. I są to kolejno, począwszy od wspomnianego i niniejszym omawianego dzieła, tomu pierwszego serii: "Życie w średniowiecznym zamku": "Życie w średniowiecznej wsi", "Życie w średniowiecznym mieście", "Życie średniowiecznej kobiety" i ostatni – przynajmniej na stan połowy 2020 roku – tom, "Życie średniowiecznej rodziny".

Pod wieloma względami seria ,,Średniowiecze", dla zainteresowanych, i to dość mocno tą epoką i tematyką, całkiem możliwe, że będzie fascynującą przygodą; tak rozległą, podzieloną na ikoniczne dla średniowiecza bloki tematyczne podróżą w czasy wieków ciemnych. Państwo Gies, całościowo rzecz ujmując, przyszykowali nader intrygującą serię historycznych znajdziek i różnych ciekawostek, również przykładów prawdziwego, nie malowanego fikcją popkultury, trudu życia epoki przez wielu podziwianej, ale przez większość kompletnie nie znanej – nie rozumianej na taką sposobność na jaką ona zasługuje. W cyklu publikacji Giesów, każdy znajdzie coś dla siebie, nawet laik, ,,kojarzący” zamki z nudnych lekcji historii i gier komputerowych, w których świecie spędza godziny, złapie z ,,wieków ciemnych" coś jego osobę interesującego. Początkowo nie trzymałem się w stu procentach takiego rozumienia sprawy – głównie fenomenu prac popularnonaukowych tej dwójki historyków. Wszystko się zmieniło, utwierdzając mnie w przekonaniu o uniwersalności, różnorodności, złożoności i merytoryczności istotnej dla każdej osoby – nie tylko jakiejś pojętej, naukowej głowy – samej publikacji: "Życie w Średniowiecznym Zamku", ale i ewentualnie przewidywań co do całego cyklu ich autorstwa, po przeczytaniu bardzo dobrze skonstruowanej pierwszej z pięcioczęściowej lektury historycznej, o której mowa.

Pierwsze strony pracy niniejszego małżeństwa historyków, to rzucająca się w oczy szwajcarska precyzja opisu uzewnętrznienia kreacji zamku; wnętrzu typowej konstrukcji tego rodzaju budowli też poświęcono odpowiednią część pierwszych etapów książki, jak i późniejszych. Tu pojawia się model typowego – i słusznie, o czym możemy przekonać się w dalszej część publikacji – zamku, chyba najbardziej ikonicznego wyobrażenia. I jest to "Chepstow", średniowieczna konstrukcja nad rzeką Severn w Walii, w Wielkiej Byrtanii. Do barwnego opisu zamku, przeznaczona jest również jego legenda – infografika naniesiona tu w najbardziej logiczny, przystępny dla laików sposób; to, jako pomoc w zrozumieniu tego, czym, dlaczego i jak – mówiąc w skrócie – są zamki, będzie nieprzecenione, ale w tym przypadku, jeśli na tą lekturę przeznacza się nieco więcej niż zwykle czasu. Bo "Życie w średniowiecznym zamku”, to historyczne opracowanie, które mimo iż momentami cięższe w odbiorze, zwłaszcza jeśli nie jest się pasjonatem nauk humanistycznych, ma w sobie to coś, co potrafi czytelnika ,,tematyką zamkową” zafascynować. A fascynuje już to, w jaki sposób swej pracy poświęcają się Frances i Joseph Gies. Książka ma swój specyficzny zaściankowy klimat, któremu uroki dodają źródła historyczne: noty z poszczególnych ram czasowych wieków średniowiecza – z różnych tekstów, które autorzy przytaczają.

Dla umysłu ścisłego, w dokładnym zrozumieniu treści z niej płynących, niniejsza pozycja mogłaby być problemem, lecz nie do końca. Ciężar narracji, a właściwie jej brak – język opowiadania tematu jest dość statyczny, jednowymiarowy i przytłaczający – może odstraszać, ale na pewno nie da się pozycji tej nie docenić, chociażby za wtłoczenie do jej ram tych prawdziwych średniowiecznych realiów. "Życie w średniowiecznym zamku" jest swego rodzaju odskocznią, ot taką tam fajną przygodą dla geeków i umysłów ścisłych, a obowiązkową, solidną encyklopedyczną lekturą, uzupełniającą wiedzę z poddziedziny zamków, które w średniowieczu, o czym mówią autorzy, były ważnym wyznacznikiem polityczno-ekonomiczno-społecznym, które w pewien sposób warunkowało i kształtowało życie ,,epoki wieków ciemnych". Co istotne, plusem publikacji Giesów jest dość dokładnie zrealizowany, opracowany, czytelny dla każdego chętnego po tą książkę sięgnąć, rozdział trzeci, w którym mówiąc ogólnie, opisano aspekty życia zamkowego, jako życia w domu, czyli tego, co takiego miał w sobie typowy – autorzy posłużyli się przykładem budowli w Chepstow – średniowieczny zamek. Można odnieść wrażenie, że państwo Gies, rozpoczynając rozdział zaczynają najlepiej, tzn. najintensywniej, jak przystało na tytuł rozdziału; że później mamy tylko jego rozwinięcie. I w dalszym ciągu jest to ciekawe, owszem, jednak potrafi się to rozciągać, rozszerzać dłużyć w nieskończoność; przynajmniej obecność tekstów źródłowych stanowi jakąś odskocznię przy powtarzalności się autorów, a słabej znajomości tematu czytającego, jeśli historią prawie się nie pasjonuje, a niniejszym omawianą lekturę czyta się ze zwykłej ciekawości.

Profesjonalne podejście Giesów, jako historyków tworzących pracę popularnonaukową pt. "Życie w średniowiecznym zamku" przekonało mnie, że historia może być pasjonująca i ciekawa. Że warto od czasu do czasu po coś ,,konkretnie historycznego" sięgnąć, nieważne z jakiego okresu na kalendarzu dziejowym ludzkości by się to znajdowało. Bo historia jest tak samo trudno dla fizyków, chemików, matematyków etc., jak fizyka kwantowa dla chociażby ekspertów od średniowiecznych zamków, budowli obronnych i temu podobnych zagadnień. Szacunek mój pozostanie znaczny, dla niniejszej pozycji – głównie z uwagi na oddanie się tej dwójki historyków właśnie tak gigantycznej odpowiedzialności, pracy, a także ogromu pasji, czego jesteśmy świadkami w przypadku tej publikacji, która rozpoczyna wielotomową serię o Średniowieczu.

Jeśli zdecydowałeś się kiedyś na wyprawę do nieznanego ci środowiska, przykładowo, obszaru danej dziedziny nauki w której jesteś specjalistą, bądź którą się tylko hobbystycznie interesujesz, to od razu musisz wiedzieć, że wkraczasz w ramy świata tematycznego, w którym to, co ,,dotkniesz, zobaczysz, usłyszysz”, będziesz musiał nauczyć się rozumieć na nowo. Często jest to...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książka moim zdaniem dość nierówna. Zaczęła się bardzo interesująco, od zagadnienia, skąd się wzięły zamki. Ten rozdział mnie osobiście najbardziej zainteresował. Ewolucja prostych, drewnianych budowli, do kamiennych, olbrzymich fortec. Niestety, im dalej czytałam, tym mniej mnie ta pozycja interesowała. Wspominanie wielu historycznych postaci jedynie namieszało. Jedne tematy zostały ledwie liźnięte, inne nadmiernie rozbudowane o nudne szczegóły. Szkoda, bo po pierwszym rozdziale pozycja zapowiadała się na rewelacyjną.

Książka moim zdaniem dość nierówna. Zaczęła się bardzo interesująco, od zagadnienia, skąd się wzięły zamki. Ten rozdział mnie osobiście najbardziej zainteresował. Ewolucja prostych, drewnianych budowli, do kamiennych, olbrzymich fortec. Niestety, im dalej czytałam, tym mniej mnie ta pozycja interesowała. Wspominanie wielu historycznych postaci jedynie namieszało. Jedne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Trzecia część autorstwa Frances i Josepha Gies podobnie jak poprzednie dwie bardzo ciekawa. "Pomaga wyjaśnić wszystkie tajemnice średniowiecznych fortec, a zarazem nie gubi nic z ich romantycznej natury"-Time. Odpowiada na pytania czy mieszkańcy zamków się nudzili albo dlaczego moda na dwie sypialnie ratowała życie, i to nie tylko małżeńskie. Poza tym można również zapoznać się ze zwyczajami...niektóre przetrwały do dzisiaj.
Polecam jako uzupełnienie dwóch poprzednich pozycji.

Trzecia część autorstwa Frances i Josepha Gies podobnie jak poprzednie dwie bardzo ciekawa. "Pomaga wyjaśnić wszystkie tajemnice średniowiecznych fortec, a zarazem nie gubi nic z ich romantycznej natury"-Time. Odpowiada na pytania czy mieszkańcy zamków się nudzili albo dlaczego moda na dwie sypialnie ratowała życie, i to nie tylko małżeńskie. Poza tym można również zapoznać...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przyznam szczerze, że spodziewałem się więcej. Porównując do Życie w średniowiecznym mieście , ta pozycja jest słabsza. Sporo sobie po niej obiecywałem i zawiodłem się. Chyba połowa książki to albo skupienie się na koligacjach ówczesnych ludzi albo wycinki z kronik. Za dużo tego przez co momentami książka jest nużąca. Najciekawsze rozdziały to wg. mnie polowanie, rycerz na zamku, chłopi, zamek w trakcie wojny, cykl roczny życia na zamku. Do tego w bardzo przystępny sposób wyjaśnione są rolę poszczególnych osób czy grup społecznych.
Wg. mnie pozycja dla miłośników historii , jako że sporo jest odniesień czy porównań do wydarzeń historycznych.

Przyznam szczerze, że spodziewałem się więcej. Porównując do Życie w średniowiecznym mieście , ta pozycja jest słabsza. Sporo sobie po niej obiecywałem i zawiodłem się. Chyba połowa książki to albo skupienie się na koligacjach ówczesnych ludzi albo wycinki z kronik. Za dużo tego przez co momentami książka jest nużąca. Najciekawsze rozdziały to wg. mnie polowanie, rycerz na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książkę małżeństwa Gies zasugerował mi znajomy, który dostrzegł ją na przecenie w jednym ze sklepów. Rekomendacja Martina zrobiła swoje i skusiłem się na zakup.

Książka jest przede wszystkim nierówna. Ciekawe opisy średniowiecznych zwyczajów i tradycji przeplatają się w niej z mało interesującymi fragmentami tekstów źródłowych. Nie mniej jednak nie żałuję jej lektury. Dowiedziałem się wiele na temat systemu feudalnego, zamkowej architektury, sokolnictwa czy tradycji rycerskich.

Pozycja dla wszystkich zainteresowanych średniowieczną tematyką, gotowych "przebrnąć" przez nudniejsze fragmenty.

Książkę małżeństwa Gies zasugerował mi znajomy, który dostrzegł ją na przecenie w jednym ze sklepów. Rekomendacja Martina zrobiła swoje i skusiłem się na zakup.

Książka jest przede wszystkim nierówna. Ciekawe opisy średniowiecznych zwyczajów i tradycji przeplatają się w niej z mało interesującymi fragmentami tekstów źródłowych. Nie mniej jednak nie żałuję jej lektury....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam ogromną słabość do zamków a "Życie średniowiecznej kobiety" Giesów było dla mnie czymś pozytywnie zaskakującym. Dlatego też wiele oczekiwałam od "Życia w średniowiecznym zamku" tych autorów, ale w porównaniu do wcześniej wspomnianej przeze mnie książki czuję ogromny zawód.

Często czułam się znudzona, ale nie mogłam winić za to stylu książki, bo została ona napisana bardzo przystępnym językiem. Po prostu w moim odczuciu było wiele niepotrzebnych informacji, które tylko zapychały książkę. A tytułowemu życiu w średniowiecznym zamku poświęcono za mało uwagi. Czuję, że nie wykorzystano potencjału tego tematu.

Nie mogę jednak odmówić autorom tego, że poruszali także ciekawe kwestie, o których z przyjemnością się czytało. Szczególnie zainteresowały mnie informacje o ówczesnym sokolnictwie i roku na zamku. Jednak to za mało. Czuję niedosyt.

Mam ogromną słabość do zamków a "Życie średniowiecznej kobiety" Giesów było dla mnie czymś pozytywnie zaskakującym. Dlatego też wiele oczekiwałam od "Życia w średniowiecznym zamku" tych autorów, ale w porównaniu do wcześniej wspomnianej przeze mnie książki czuję ogromny zawód.

Często czułam się znudzona, ale nie mogłam winić za to stylu książki, bo została ona napisana...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mam mieszane uczucia... Z jednej strony książka zawiera naprawdę ciekawe informacje o życiu w zamku i to całkiem różne od tego, czym raczą nas w filmach i serialach. Do tego dochodzą przeróżne smaczki np. jak tresowano w średniowieczu sokoły. Gdyby książka opierała się głównie na tym, dałbym i 9 gwiazdek. Niestety przyjemność z lektury zaburzały mi mocno fragmenty tekstów źródłowych, które nie były ani ciekawe ani warte przytaczania. Jakieś zestawienia podatkowe, podział ziem etc. to wg mnie tematy, które dałoby się ująć w paru akapitach, a nie aż tak rozwlekać. Czasami wydawało mi się, że mam do czynienia z miksem zaawansowanego podręcznika dla studenta historii z wciąż naukową, lecz zdecydowanie lżejszą literaturą, czego zresztą spodziewałem się po bijącej po oczach promocji książki nazwiskiem ojca Gry o Tron... Cóż... chwyt marketingowy. Bardzo słusznie zauważył to Krystko, że powinno się wyróżnić autorów, który włożyli w książkę masę pracy, a nie kogoś, kto ją tylko przeczytał, ale za to jest wszystkim znany...

Mam mieszane uczucia... Z jednej strony książka zawiera naprawdę ciekawe informacje o życiu w zamku i to całkiem różne od tego, czym raczą nas w filmach i serialach. Do tego dochodzą przeróżne smaczki np. jak tresowano w średniowieczu sokoły. Gdyby książka opierała się głównie na tym, dałbym i 9 gwiazdek. Niestety przyjemność z lektury zaburzały mi mocno fragmenty tekstów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to