Ciąg dalszy wydarzeń z poprzedniego tomu. Bler kontynuuje swoją wyprawę do zrujnowanego Krakowa, a jego tropem ruszają ludzie senatora.

Pomysł był naprawdę bardzo obiecujący, szczególnie, że już zakończenie trzeciego tomu pokazywało, że skutkiem katastrofy były również manifestacje nadnaturalnych mocy. Autor postanowił pójść jednak w inną stronę i zamiast tego mamy jedynie opustoszałe ruiny. Jednakże jest tu parę tajemniczych elementów, które sugerują jak mógł wyglądać ten komiks. Szkoda, że jeden z tych sekretów okazuje się mieć bardo prozaiczne wyjaśnienie. Jest za to dosyć ciekawa rozmowa z kobietą, której dziecko Bler chciał uratować – bardzo szczera i trochę dekonstruuje mit bohatera. Przy okazji trzeba wspomnieć, że w końcówce pojawia się nowa postać – zastanawiam się czy będzie teraz towarzyszyć bohaterowi. Za to strasznie rozczarowuje nowy antagonista – mało ciekawa postać i mam nadzieję, ze już nie powróci. Trochę też nie podobało mi się, że mamy tu już ostateczne potwierdzenie co do pochodzenia mocy Blera, chociaż scena w której to się dzieje jest całkiem ładna.

Rysunki czy właściwie malunki podobnie jak to było ostatnio są przepiękne – krajobraz zniszczonego Krakowa robi naprawdę wrażenie. Szkoda tylko, że jeżeli chodzi o sceny akcji, to nie było niczego tak dobrze pomyślanego jak starcie z krótkiej historii z poprzedniego tomu.

Koniec końców, jest to na razie najsłabszy tom w serii, ale ratują go rysunki i parę dobrych pomysłów.

Ciąg dalszy wydarzeń z poprzedniego tomu. Bler kontynuuje swoją wyprawę do zrujnowanego Krakowa, a jego tropem ruszają ludzie senatora.

Pomysł był naprawdę bardzo obiecujący, szczególnie, że już zakończenie trzeciego tomu pokazywało, że skutkiem katastrofy były również manifestacje nadnaturalnych mocy. Autor postanowił pójść jednak w inną stronę i zamiast tego mamy jedynie...