Ale sobie spokojnie ten helikopterek spadł.

Ale sobie spokojnie ten helikopterek spadł.

Kolejny świetny tom. Na początku Yuki nadaję przez radio i opowiada o szkolę jakby nic się nie stało i w pewnej chwili pyta Miki co chcę robić po szkolę , a ona odpowiada , że chcę skończyć szkołę z nimi i zostać z nimi już na zawsze. I nagle Rii słyszy w radiu jak ktoś szuka ocalałych i dziewczyny biegną na dach i widzą nadlatujący helikopter i machają , a także krzyczą , ale w helikopterze coś się dzieję i ten się rozbija przed szkołą i Kurumi i Miki biegną tam , a nagle helikopter wybucha , a na dachu Rii jest załamana i prosi Yuki by poszła na dół pierwsza , a gdy wychodzi Rii zaczyna krzyczeć , ale nagle się odwraca i widzi Yuki i dziewczyna mówi , że skoro już jej lepiej to mogą iść razem i schodzą na dół i Yuki mówi , że przy niej czuję się bezpieczne. A potem próbują dostać się do Kurumi i Miki , ale przez dym nie dają rady i schodzą na dół , a tam Yuki zasypia , a Rii przy niej siedzi. W międzyczasie widzimy jak pozostałe dziewczyny walczą z trupami. Potem Yuki się budzi i mówi Rii , że mogą w coś zagrać , żeby zabić czas, ale ona każe jej się zamknąć i Yuki przeprasza i przestaję mówić. Jednak Rii szybko ją przeprasza , ale , gdy Yuki proponuję by poszły po dziewczyny to Rii krzyczy , że nie chcę iść i , że ma już tego wszystkiego dość , a następnie znów ją przeprasza i zasypia , a Yuki zostawia jej kartkę , że zaraz wróci i idzie po dziewczyny. Jednak zanim wyjdzie spotyka się z nimi przed wejściem. Później wszystkie siedzą i jedzą i okazuję się , że Miki została ranna w oko. A następnie Yuki proponuję by posprzątały szkołę i w pewnej chwili jest sama w klasie i widzimy trupa , który do niej się czołga i nagle dziewczyna go zabija , a następnie biegnie przez korytarze i myśli , że kocha wszystko w tej szkolę i ostatecznie staję przed drzwiami klubu i widzi krew na nazwie i zaczyna płakać i znajduję ją Miki , a Yuki przytula się do niej. Potem widzimy jak Yuki śpi , a reszta dziewczyn postanawia , że nadszedł czas opuścić szkołę. I widać , że znalazły mapę w helikopterze z zaznaczonymi miejscami. A potem widzimy Kurumi na dachu i okazuję się , że znalazła broń w helikopterze i zjawia się Miki i wyrzuca broń mówiąc , że to niebezpieczne , a Kurumi mówi , że Miki upodobniła się do Yuki , a ta szybko zaprzecza , a Kurumi mówi , że żartowała. Następnie dziewczyny kończą sprzątanie klasy i robią sobie zakończenie szkoły , a następnie dają sobie dyplomy i odjeżdżają ze szkoły , a gdy odjeżdżają Miki zauważa swoją przyjaciółkę , która stała się żywym trupem i zmierza w stronę szkoły i mówi do reszty dziewczyn , że wszyscy kochają tą szkołę. I tak kończy się kolejna część. Dziewczyny opuściły szkołę i teraz czeka na nich życie poza szkołą. Ciekawe , gdzie trafią. Zaskoczyła mnie również pojawienie się przyjaciółki Miki. Szkoda , że ostatecznie została przemieniona. I w sumie intryguję mnie zachowanie Yuki. Niby ciągle żyją tą iluzją , a przynajmniej tak to wygląda , ale jednak zabiła trupa i widziała krew , a następnie płakała w ramionach Miki. To wyglądało jakby wróciła do rzeczywistości. A jednak dalej wygląda jakby nic się nie zmieniło. Chyba , że znów to wyparła. Jednak mam nadzieję , że w następnym tomie już zrozumie prawdę , bo teraz będą podróżować i musi być czujna i gotowa na wszystko. Zaskoczyło mnie również zachowanie Rii. Zawsze była opanowana , a teraz już nie wytrzymała i najpierw krzyczała na dachu , a potem krzyczała na Yuki. Widać , że nawet ona już nie może tego znieść

Kolejny świetny tom. Na początku Yuki nadaję przez radio i opowiada o szkolę jakby nic się nie stało i w pewnej chwili pyta Miki co chcę robić po szkolę , a ona odpowiada , że chcę skończyć szkołę z nimi i zostać z nimi już na zawsze. I nagle Rii słyszy w radiu jak ktoś szuka ocalałych i dziewczyny biegną na dach i widzą nadlatujący helikopter i machają , a także krzyczą ,...

Sytuacja w stosunkowo bezpiecznej do tej pory szkole robi się niezbyt ciekawa. Nie tylko zaczynają kończyć się zapasy, ale również pojawiają się inne nieprzewidziane problemy. Dziewczyny od samego początku starały się być silne, ale powoli coraz bardziej dociera do nich beznadziejność sytuacji. Nadchodzi ten dzień, kiedy zmuszone są one do opuszczenia znanego sobie miejsca i wyruszenia w nieznane. Podróż, która obfitować będzie nie tylko w niebezpieczeństwa związane z zombie, ale również w coraz bardziej wyczuwalną atmosferę pesymizmu i rezygnacji. Poznajemy odrobinę przeszłości Yuuri, która do tej pory była niekwestionowaną liderką grupy, a teraz popada w coraz to większe odrętwienie. Ekspedycja chwilowo kończy się na terenie lokalnego Uniwersytetu, na którym jest grupka ocalałych. Euforia z odnalezienia innych ludzi przyćmiewa dziewczynom zdrowy rozsądek. Szybko jednak zostają uświadomione, że w obecnym świecie odnalezienie innych żywych ludzi wcale nie musi oznaczać szczęścia.


Przedstawienie zarysu fabularnego bez wdawania się w szczegóły, aby nie szafować spoilerami, wcale nie jest taki łatwe. Tym bardziej że w tomikach 5-8 naprawdę sporo się dzieje i członkinie Klubu Szkolnego Życia, zdecydowanie mają pełne ręce roboty. Cała historia mam tutaj bardzo wyraźną strukturę sinusoidalną, są momenty pełne wartkiej akcji, aby po chwili mocno stonować wydarzenia i poświęcić trochę czasu na bardziej rozbudowane dialogi. Ma to swoje wady i zalety, ale na pewno sprawia, że cała akcja jest odpowiednio stopniowana. Poruszony we wcześniejszych tomach wątek tajemniczej apokalipsy, jest tutaj bardzo powoli rozwijany. Postępuje to jednak bardzo powoli, ewidentnie mająca na celu wydłużenie całej historii, co prowadzi momentami do chwil znużenia. Więcej miejsca tym razem poświęcono psychice bohaterek, które przecież wciąż są tylko nastolatkami. Ciężar psychiczny, jaki na nie spadł, musiał mieć na nie jakiś wpływ i coraz bardziej jest to widoczne. Coraz bardziej „zagęszcza” się również klimat mangi, która momentami staje się coraz bardziej mroczna, nie stroniąc od mocniejszych i brutalniejszych momentów, co jakiś czas serwując czytelnikowi coś zaskakującego. Wyraźniej niestety widać również niektóre wady tytułu. Jedną z nich jest postać Yuki, której zachowanie momentami potrafi strasznie irytować. Dziewczyna zamyka się mocniej w swoim wyimaginowanym świecie, powodując wiele problemów reszcie grupy. Sam już do końca nie jestem pewien czy cierpi ona naprawdę na syndrom wyparcia, czy tylko udaje, bo tak jej wygodniej. Rozumiem założenia, jakimi kierował się Norimitsu Kaihou podczas tworzenia tej postaci, ale są chwile, w których zdecydowanie przesadził i zamiast humoru i koloryty (który początkowo wprowadzała ona do historii),zaczyna się pojawiać irytacja. Mocno wyczuwalne są również niektóre absurdy historii (ale na to jeszcze można przymknąć oko),na przykład takie jak to, że prawie wszyscy ocaleli ludzie to nastolatki.

Rysunki nadal trzymają swój dobry poziomi nic nie wskazuje na to, aby Sadoru Chiba miał zaliczyć jakiś wyraźny spadek formy artystycznej. Śmiało można nawet napisać, że pod pewnymi względami nawet się on poprawił. W rysunkach wyraźniejsza jest większa dynamika, a kreska stała się odrobinę pewniejsza i bardziej wyrazista.

Cała recenzja na stronie: PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=116811

Sytuacja w stosunkowo bezpiecznej do tej pory szkole robi się niezbyt ciekawa. Nie tylko zaczynają kończyć się zapasy, ale również pojawiają się inne nieprzewidziane problemy. Dziewczyny od samego początku starały się być silne, ale powoli coraz bardziej dociera do nich beznadziejność sytuacji. Nadchodzi ten dzień, kiedy zmuszone są one do opuszczenia znanego sobie miejsca...

RATUNEK CZY KATASTROFA

To dopiero piąty tom „Szkolnego życia!”, nieco ponad połowa dotychczas wydanych, chociaż seria wciąż się ukazuje, a już dotarliśmy do momentu, gdzie wszystko zaczyna się zmieniać. Pytanie na lepsze czy na gorsze? Jedno jest pewne – zabawna z tą mangą nadal jest znakomita i z każdym tomem staje się tylko lepsza.

Wiemy już, że dziewczyny, które żyją w murach prywatnego liceum nie są jedynymi ocalałymi z zagłady zombie, ale co to właściwie dla nich oznacza? Jeden z listów, które sukcesywnie wysyłały drogą balonową w świat, dotarł do pewnych ludzi – a właściwie przedstawicieli wojska. Nastolatki nie są tego świadome, ale kiedy one „bawią się” w szkolne radio, zbliża się do nich śmigłowiec z żołnierzami na pokładzie! Jakie jednak będą zamiary uzbrojonych przybyszów? Nadciąga ratunek czy kolejna katastrofa?
Wyniku wypadku, do jakiego dochodzi na terenie szkoły, dziewczyny zostają rozdzielone. Yuki i Rii uciekając przed pożarem, ukrywają się w bunkrze. Los Mii i Kurumiś nie jest znany, ale wszystko wskazuje na to, że nawet jeśli nie zabił ich ogień, zrobiły to żywe trupy, które się do nich zbliżały. Czy w obliczu takiej tragedii ocalałe nastolatki zdołają się podźwignąć i walczyć o jutro? I jak poradzi sobie Yuki, kiedy to jej przyjdzie samotnie stawić czoła zombie?

Akcja w tym tomie zaczyna się właściwie już po kilkunastu stornach i do samego końca, który przynosi dość dużą zmianę w życiu bohaterek, praktycznie nie zwalnia. Nawet kiedy nic pozornie się nie dzieje, a bohaterki siedzą pogrążone w rozpaczy, jest w tych scenach wiele emocji i siły. Na szczęście pozostają też stałe dla serii elementy, jak słodycz bohaterek (tu oczywiście rządzi Yuki!) czy krwawe sceny grozy. A wszystko to poplątane z typowym szkolnym życiem i tajemnicami, na które chyba nieprędko dostaniemy odpowiedzi.

Całość natomiast została zilustrowana w bardzo przyjemny dla oka sposób. Urocze bohaterki, realistyczne ukazanie zombie, odpowiednio mroczne scenerie i pewna wesołość składają się na ciekawy efekt końcowy. Miłośnikom serii kolejnego tomu oczywiście polecać nie muszę, ale jeśli lubicie takie nietypowe opowieści grozy, a nie znacie „Szkolnego życia!”, polecam tą serię Waszej uwadze.

Recenzja opublikowana na moim blogu http://ksiazkarnia.blog.pl/2017/08/16/szkolne-zycie-5-sadoru-chiba-norimitsu-kaihou-nitroplus/

RATUNEK CZY KATASTROFA

To dopiero piąty tom „Szkolnego życia!”, nieco ponad połowa dotychczas wydanych, chociaż seria wciąż się ukazuje, a już dotarliśmy do momentu, gdzie wszystko zaczyna się zmieniać. Pytanie na lepsze czy na gorsze? Jedno jest pewne – zabawna z tą mangą nadal jest znakomita i z każdym tomem staje się tylko lepsza.

Wiemy już, że dziewczyny, które żyją w...

Ten tom spokojnie mógłby być ostatnim, i trochę w sumie szkoda, że ostatnim nie jest. Główna bohaterka, która początkowo wydawała mi się całkiem sympatyczna, teraz niemożliwie mnie irytuje i tylko czekam - z niecierpliwością - aż jakiś zombiak wreszcie roztrzaska jej czaszkę (choć to pewnie nigdy się nie stanie, wszak jest ona główną bohaterką...). Wracając jednak do samej mangi: to, wbrew pozorom, naprawdę porządna seria - nie jest to poziom "The Walking Dead", ale jednak można "Szkolne życie" bez wstydu postawić na półce.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Ten tom spokojnie mógłby być ostatnim, i trochę w sumie szkoda, że ostatnim nie jest. Główna bohaterka, która początkowo wydawała mi się całkiem sympatyczna, teraz niemożliwie mnie irytuje i tylko czekam - z niecierpliwością - aż jakiś zombiak wreszcie roztrzaska jej czaszkę (choć to pewnie nigdy się nie stanie, wszak jest ona główną bohaterką...). Wracając jednak do samej...