Romans z wątkiem kryminalnym w tle nie zawsze okazuje się prawdziwą klapą, choć w tym przypadku, przyznam szczerze, o mało nie umarłam z nudów. „Pod słońcem Florydy”, to dość ciekawie zapowiadająca się książka. Myślę, że jej opis spokojnie zainteresowałby wielu miłośników kryminałów. Tymczasem całość okazała się strasznie nudna i przewidywalna. Główna bohaterka jest niesamowicie irytująca, a najlepszy przyjaciel zamordowanego myśli jedynie o tym, żeby przespać się z jego żoną. Niejeden romans jest napisany zdecydowanie lepiej i bardziej wciąga niż historia Spencer i Davida, ale od początku.


Daniel Huntington to wzorowy policjant, który ginie nagle w niewyjaśnionych okolicznościach. Jego żona, piękna i przebojowa, Spencer, a także przyjaciel David za wszelką cenę starają się rozwiązać zagadkę jego śmierci. Choć od samego początku między nimi iskrzy, żadne z nich, ze względu na pamięć o Danielu, nie chce zrobić pierwszego kroku. Szybko jednak okazuje się, że miłość i namiętność zdecydowanie zawładną parą kochanków z młodości. Jak więc potoczy się dalsze śledztwo w sprawie śmierci Daniela? I kto okaże się jego zabójcą? Jeśli jesteście ciekawi, to koniecznie sięgnijcie po ten niezwykle wyszukany romans, ja jednak uważam, że szkoda tracić na niego czas.


Przede wszystkim ze względu na słabą fabułę. Momentami miałam wrażenie, że sama autorka zapomniała jaki jest główny wątek tej historii. Chyba, że ktoś uwielbia czytać to samo co dwie kartki, tylko napisane odrobinę innymi słowami. Poza tym bohaterowie – wyidealizowani do granic możliwości, niebezpiecznie bogaci, niesamowicie atrakcyjni. I strasznie, strasznie irytujący. Znacie chyba ten typ – mam kasę, więc mogę wszystko. Prawo mnie nie dotyczy. Strasznie się z tą książką męczyłam i raczej nie będę jej polecać znajomym, są zdecydowanie lepsze historie do przeczytania.

Romans z wątkiem kryminalnym w tle nie zawsze okazuje się prawdziwą klapą, choć w tym przypadku, przyznam szczerze, o mało nie umarłam z nudów. „Pod słońcem Florydy”, to dość ciekawie zapowiadająca się książka. Myślę, że jej opis spokojnie zainteresowałby wielu miłośników kryminałów. Tymczasem całość okazała się strasznie nudna i przewidywalna. Główna bohaterka jest...

Albo "wyrosłam" z romansów, albo mam pecha trafiać ostatnio na te nienajlepsze..

Praktycznie już od pierwszych stron wiemy z kim główna bohaterka-Spencer-będzie.
Wpierw sielanka, z kochanym dobrym mężem, lecz nagle coś tę ich sielankę kończy i się zaczyna.. Generalnie dosyć ciekawy kryminał, do końca nie wiedziałam kogo podejrzewać, więc za to mega plus.
Jednak..zachowanie dwóch głównych bohaterów, zwłaszcza Spencer, okrutnie mnie irytowało. Wydawało by się, że dorosła, dojrzała kobieta wie czego chce, umie podejmować konkretne decyzje ponosząc za nie odpowiedzialność. Nie wiem, ale w tych ostatnich romansach to kobiety były przedstawiane w tragicznym świetle wg mnie. Nie chciałabym być żadną z nich. Tą też.
Żadna przyjemność z takiej książki, jak się człowiek co chwila wkurza na głupotę jej bohaterów.

Albo "wyrosłam" z romansów, albo mam pecha trafiać ostatnio na te nienajlepsze..

Praktycznie już od pierwszych stron wiemy z kim główna bohaterka-Spencer-będzie.
Wpierw sielanka, z kochanym dobrym mężem, lecz nagle coś tę ich sielankę kończy i się zaczyna.. Generalnie dosyć ciekawy kryminał, do końca nie wiedziałam kogo podejrzewać, więc za to mega plus.
Jednak..zachowanie...

hm taki romans z nutka kryminalu, myslalam ze będzie lepszy

hm taki romans z nutka kryminalu, myslalam ze będzie lepszy

Po przeczytaniu ,,Dosc już łez" byłam zachwycona ową autorką, po lekturze ,,Pod słońcem Florydy" mam wrażenie, że fenomen pierwszej z wymienionych pozycji jest raczej rolą przypadku niż zasługą autorki.
Książka jest niezwykle banalna, nudna i nie wnosi sobą absolutnie nic, zaletą jest to, że czyta się ją szybko więc jesli kltos lubi literaturę niezbyt wysokich lotów (a raczej po prostu bardzo niskich) i mam za sobą stresujący tydzień to w weekend spokojnie może się przy tym relaksować.
nie polecam

Po przeczytaniu ,,Dosc już łez" byłam zachwycona ową autorką, po lekturze ,,Pod słońcem Florydy" mam wrażenie, że fenomen pierwszej z wymienionych pozycji jest raczej rolą przypadku niż zasługą autorki.
Książka jest niezwykle banalna, nudna i nie wnosi sobą absolutnie nic, zaletą jest to, że czyta się ją szybko więc jesli kltos lubi literaturę niezbyt wysokich lotów (a...

Pod słońcem Florydy - Heather Graham (wyd. Mira Books, Warszawa 1994)



W jednej chwili starają się o dziecko, a w drugiej on ginie w biały dzień, na ulicy. Dlaczego nikt mu nie pomógł na czas? I najważniejsze: kto dokonał zbrodni? I od tej pory rozpoczyna się długie, żmudne i uciążliwe śledztwo, w którym nie wszyscy są uczciwi i żyją zgodnie z prawem. Bliscy ludzie okazują się być związani ze światem przestępczym i nawet nie wiadomo, kiedy dostaniemy nóż w plecy. O tym głównie jest powieść wydana już jakiś czas temu.

Heather Graham to jedna z najlepszych pisarek amerykańskich sensacji z wątkiem romansu. Przeczytałam już wiele jej książek i jeszcze nigdy nie zawiodłam się do tego stopnia, aby nie wystawić pozytywnej opinii. Jednak wszystko zmienia się po przeczytaniu tej powieści.

Długo zastanawiałam się jak dobrze czytywana pisarka mogła napisać historię nudną, tak mało oryginalną, ciekawą i całkowicie przewidywalną. Oklepany wątek, historia rodem z westernu lub jakiegoś głupawego filmu dla młodych nastolatek. I doszłam do wniosku, że w roku 1994 pisarka musiała być jeszcze początkująca i niedoświadczona, a dodatkowo wtedy jeszcze nie czytywano tak wielu kryminałów. Nie zmienia to faktu, że mój egzemplarz wygląda jak nowy i prawie nieużywany.

Fabuła jak przed chwilą napisałam nikogo nie może zaskoczyć. Zresztą już w trzecim rozdziale można domyślić się całego zakończenia i tylko mieć nadzieję, że w środku stanie się coś zaskakującego. I pojawia się tylko jedna rzecz: wspólna przeszłość głównych bohaterów i ich powiązania rodzinne. Jak dla mnie w roku, w którym wszyscy byli jeszcze młodzi, w szkole, albo tuż po niej, jest czasem, kiedy rasizm nie objawia się już tak często jak w danych czasach. Biorąc pod uwagę, że sceny muzyczne były pełne artystów różnej narodowości. Nie umniejsza to jednak banalności tej lektury.

Kreacja bohaterów - nic specjalnego. Wszyscy są bogaci, a ci, co nie mają funduszu powierniczego lub rodzinnych pieniędzy są uważani za gorszych. Czy komuś przypomina się podobna fabuła? Mnie tak! I wcale się nie zdziwiłam, że pisarka zrobiła z wielu ludzi takich snobów (którzy według zdań w powieści, wcale nie obchodzą się ze swym bogactwem, co jest nieprawdą),a następnie rzuciła na głęboką wodę innych, uboższych bohaterów. Co w tym specjalnego? Można czuć jedynie zgorszenie prostolinijnością fabuły.

Oczywiście, można doszukiwać się tego, że autorka specjalnie tak wykreowała świat, ponieważ chciała ukazać minusy współczesnego świata. Jednak jest to niepotrzebne. Takie rzeczy zdarzają się i będą zdarzać dalej i nikt nie ma na to wpływu. Każdy ma wybór jak chce traktować drugiego człowieka, co oczywiście nie oznacza, że ma prawo oceniać innych i nimi kierować. Ale po przeczytaniu tej książki czuje się znudzona, poddenerwowana i mam ochotę jak najszybciej oddać książkę do biblioteki. Dlatego nie polecam Pod słońcem Florydy i radzę szukać innej książki tej autorki.

Pod słońcem Florydy - Heather Graham (wyd. Mira Books, Warszawa 1994)



W jednej chwili starają się o dziecko, a w drugiej on ginie w biały dzień, na ulicy. Dlaczego nikt mu nie pomógł na czas? I najważniejsze: kto dokonał zbrodni? I od tej pory rozpoczyna się długie, żmudne i uciążliwe śledztwo, w którym nie wszyscy są uczciwi i żyją zgodnie z prawem. Bliscy ludzie...

Książka jest super!

Książka jest super!

Miły romans z wątkiem sensacyjnym. Nie jest to jakieś wybitne dzieło, ale pod parasol na plażę jak najbardziej:)

Miły romans z wątkiem sensacyjnym. Nie jest to jakieś wybitne dzieło, ale pod parasol na plażę jak najbardziej:)