"Noc jaguara" jest próbą połączenia powieści kryminalnej i powieści fantasy, ocierającej się o wierzenia staroindiańskiego plemienia. Niestety, mimo dobrze zapowiadającego się początku, jest to próba nie do końca udana. Opis na okładce zapowiada, że w "Nocy jaguara" nauka, mistycyzm, przyroda i chciwość zderzają się w fascynującym thrillerze. Może i się zderzają, jednak zderzenia te są nieco jałowe i nie zawsze w odpowiedni sposób wkomponowują się w całość powieści.

Początek "Nocy jaguara" sugeruje, że głównym bohaterem będzie Indianin Moie, którego prosta osobowość, silnie kontrastująca z jego niepojętymi ludzkim umysłem umiejętnościami, grać będzie tutaj pierwsze skrzypce. Niestety, im więcej przeczytanych kart, tym bardziej tajemniczy Indianin schodzi na drugi plan, ustępując miejsca filozoficznym rozważaniom "ludzi martwych". Szkoda, że autor bardziej skupił się na roztrząsaniu współczesnej filozofii, zamiast na wierzeniach Moie, które są ciekawsze i zdecydowanie silniej absorbują uwagę czytelnika.

Odmienność Moie od otaczającego go świata bardzo charakterystycznie obrazuje narracja. Autor, zawsze gdy w centrum uwagi stawia Indianina i jego sposób myślenia, przyjmuje prosty styl, czasem nieco ironicznie prosty, zaznaczając tym samym prymitywizm Moie, ale i nadając powieści owej mistycznej tajemniczości, której niedosyt odczuwa się przez prawie całą lekturę. Gruber chyba umyślnie unikał zbyt głębokiego wnikania w fantastyczne aspekty ludzkiej natury, by nie wypaść poza ramy powszechnie uznanego realizmu. Moim zdaniem to błąd, bo na takim podejściu powieść straciła ze swej wartości zbyt wiele.

"Noc jaguara", mimo wszystkich moich subiektywnych "ale", jest książką dobrą i wartą przeczytania. Może i akcja nie grzeszy tutaj impetem, a podążanie za autorem do rozwiązania zagadki krwawych morderstw nie wzbudza jakichś szczególnych emocji, jednak powieść ta ma w sobie coś, co sprawia, że sięga się po nią bardzo chętnie. Duża w tym zasługa tak zwanej lekkości pióra autora, który psycho-fizyczne zawiłości ludzkiego organizmu był w stanie przedstawić w sposób w miarę jasny, przystępny i (co najważniejsze) ciekawy. Fani "Mody na sukces" i tym podobnych płycizn nie znajdą w tej powieści nic interesującego; a nawet się w niej zagubią... Ci, którzy we wzajemnym przenikaniu się szeroko rozumianego świata duchowego z realizmem nie widzą nic niewłaściwego, i którzy mogą sobie wyobrazić połączenie kryminału z filozofią, będą z tej lektury zadowoleni.

"Noc jaguara" jest próbą połączenia powieści kryminalnej i powieści fantasy, ocierającej się o wierzenia staroindiańskiego plemienia. Niestety, mimo dobrze zapowiadającego się początku, jest to próba nie do końca udana. Opis na okładce zapowiada, że w "Nocy jaguara" nauka, mistycyzm, przyroda i chciwość zderzają się w fascynującym thrillerze. Może i się zderzają, jednak...

Tłumaczenie tej książki na język polski to jest skandal. Podobno ten tekst przeszedł redakcję merytoryczną i techniczną oraz korektę, ale nikt jakoś nie wychwycił pominiętych fragmentów tekstu, przeinaczeń, błędów merytorycznych! To w ogóle nie powinno zostać wydane.

Tłumaczenie tej książki na język polski to jest skandal. Podobno ten tekst przeszedł redakcję merytoryczną i techniczną oraz korektę, ale nikt jakoś nie wychwycił pominiętych fragmentów tekstu, przeinaczeń, błędów merytorycznych! To w ogóle nie powinno zostać wydane.

Thriller czasem z mętną fabułą, oparty na wierzeniach i trochę dla mnie woodo, nie mniej lubię takie wplecione watki fantastyki więc nie kuły mnie w oczy. Książkę czytało się szybko a główny wątek poprawnie zbudowany, książka więc na plus.

Thriller czasem z mętną fabułą, oparty na wierzeniach i trochę dla mnie woodo, nie mniej lubię takie wplecione watki fantastyki więc nie kuły mnie w oczy. Książkę czytało się szybko a główny wątek poprawnie zbudowany, książka więc na plus.

Jimmy Paz znów w akcji! Bardzo lubię ten klimat Nowoorleański z echem niewolnictwa w tle. Stara religia, czasy i wierzenia wplecione idealnie w nowoczesny kryminał. Do tego akcenty kulinarne dopełniają działa. Dobrze się czyta i długo pamięta. Ja na pewno sięgnę po kolejne pozycję Michael'a Gruber'a.

Jimmy Paz znów w akcji! Bardzo lubię ten klimat Nowoorleański z echem niewolnictwa w tle. Stara religia, czasy i wierzenia wplecione idealnie w nowoczesny kryminał. Do tego akcenty kulinarne dopełniają działa. Dobrze się czyta i długo pamięta. Ja na pewno sięgnę po kolejne pozycję Michael'a Gruber'a.

Bardzo wciągająca książka, pełna akcji i zaskakujących elementów. Po ocenie na lubimyczytać.pl byłam średnio przekonana, ale teraz mogę z całym sercem polecić tą pozycję. Trochę nauki, magii, hiszpańskiego i Ameryki Południowej - czego chcieć więcej ;)

Bardzo wciągająca książka, pełna akcji i zaskakujących elementów. Po ocenie na lubimyczytać.pl byłam średnio przekonana, ale teraz mogę z całym sercem polecić tą pozycję. Trochę nauki, magii, hiszpańskiego i Ameryki Południowej - czego chcieć więcej ;)

Nie zauważam w tej powieści fenomenu na miarę Stephena Kinga, jak głosi Denver Post, ale może po prostu mam zbyt zaszufladkowane wymagania jeśli chodzi o powieści SENSACYJNE.

Dla mnie sensacja powinna trzymać w napięciu praktycznie od początku, tymczasem historia Grubera tego nie robi, nawet na końcu nie ma typowego napięcia związanego z wyjaśnieniem się ciągu zdarzeń.
Fabuła jest zbyt rozwleczona, dość długo i obszernie opisywane są wątki osobiste zbyt wielu bohaterów. Mam wrażenie, że autor chciał uzyskać połączenie powieści sensacyjnej z obyczajową, ale nie bardzo mu to wyszło. Zdecydowanie na szkodę czytelnika, któremu losy bohaterów zaczynają się po prostu nudzić.
Do tego dochodzi chęć nadania książce mistycyzmu związanego z indiańskimi wierzeniami,co jest fajną ideą samą w sobie, niestety mocno gubi się on w monotonności fabuły.

Książkę uważam za słabą i raczej nie poleciłabym jej znajomym.

Nie zauważam w tej powieści fenomenu na miarę Stephena Kinga, jak głosi Denver Post, ale może po prostu mam zbyt zaszufladkowane wymagania jeśli chodzi o powieści SENSACYJNE.

Dla mnie sensacja powinna trzymać w napięciu praktycznie od początku, tymczasem historia Grubera tego nie robi, nawet na końcu nie ma typowego napięcia związanego z wyjaśnieniem się ciągu zdarzeń....

Coś dla bardziej wyrafinowanych czytelników. Lubiących ładny język i styl. Trochę w tym filozofii, trochę magii i trochę akcji. Narracja toczy się swoim własnym, niekiedy leniwym rytmem i nie ma, co tu szukać dramatycznych pościgów, nagłych zwrotów akcji i nie wiadomo jakich tajemnic. Zamiast tego można się przekonać, co spotyka zbyt chciwych ludzi, którzy za nic mają sobie odwieczne prawa natury...

Coś dla bardziej wyrafinowanych czytelników. Lubiących ładny język i styl. Trochę w tym filozofii, trochę magii i trochę akcji. Narracja toczy się swoim własnym, niekiedy leniwym rytmem i nie ma, co tu szukać dramatycznych pościgów, nagłych zwrotów akcji i nie wiadomo jakich tajemnic. Zamiast tego można się przekonać, co spotyka zbyt chciwych ludzi, którzy za nic mają sobie...