W kolejnej już odsłonie przygód psychologa- detektywa autor wysłał swoich bohaterów na urlop. Zamiast mrocznych zakątków i brzydkich sekretów Los Angeles mamy więc wcale nie mniej mroczne i nie mniej brzydkie sekrety pozornie rajskiej wyspy. Przyroda może i jest zachwycająca, ale cóż z tego, jak ludzie wszędzie są tacy sami, czy to wielkie miasto, czy zagubiona na Pacyfiku mała wysepka.
Teoretycznie w „Pajęczynie” otrzymujemy wszystkie elementy dobrego kryminału (wyrazistych bohaterów, pełno bliżej niesprecyzowanych podejrzeń, tajemnice z przeszłości i takie trochę bardziej współczesne),ale całościowo książka nie wypada za rewelacyjnie Początek jest rozwlekły i ciut nudnawy, śledztwo to tak naprawdę czekanie na to, co się za chwilę wydarzy, a finał przypomina bardziej jakąś opowieść science- fiction niż rzetelny kryminał z prawdziwego zdarzenia. Niestety, ale jakoś nie spasował mi klimat tropikalnego raju, który przy bliższym przyjrzeniu zaczyna bardziej kojarzyć się z piekłem niż niebem. Również koncept nawiedzonego doktorka, który wykorzystuje odosobnione położenie wyspy do przeprowadzania tajemniczych eksperymentów nie przypadł mi do gustu. Zalatuje mi to trochę hollywoodzkim filmem klasy B.
No, ale może w następnej części będzie lepiej.

W kolejnej już odsłonie przygód psychologa- detektywa autor wysłał swoich bohaterów na urlop. Zamiast mrocznych zakątków i brzydkich sekretów Los Angeles mamy więc wcale nie mniej mroczne i nie mniej brzydkie sekrety pozornie rajskiej wyspy. Przyroda może i jest zachwycająca, ale cóż z tego, jak ludzie wszędzie są tacy sami, czy to wielkie miasto, czy zagubiona na Pacyfiku...

Tym razem Alex Delaware wyjeżdża na rajską wyspę, która nie do końca okazuje się taka idealna... Książka ciekawa, trochę inna od pozostałych części, pozycja obowiązkowa dla fanów psychologa-detektywa!

Tym razem Alex Delaware wyjeżdża na rajską wyspę, która nie do końca okazuje się taka idealna... Książka ciekawa, trochę inna od pozostałych części, pozycja obowiązkowa dla fanów psychologa-detektywa!

Najbardziej nieprawdopodobna, zakrawająca na fantastykę część jak do tej pory. Rajska wyspa skrywa koszmary rodem z "Wehikułu czasu" Wells'a. Choć w sumie nie powinno to dziwić w świecie niezawodnego Psycho-Bonda.

Najbardziej nieprawdopodobna, zakrawająca na fantastykę część jak do tej pory. Rajska wyspa skrywa koszmary rodem z "Wehikułu czasu" Wells'a. Choć w sumie nie powinno to dziwić w świecie niezawodnego Psycho-Bonda.

Do połowy książka nudna potem jest już trochę lepiej. Czytało się dobrze i były momenty od których nie można było się oderwać. Jednak liczyłam na więcej po przeczytaniu recenzji.

Do połowy książka nudna potem jest już trochę lepiej. Czytało się dobrze i były momenty od których nie można było się oderwać. Jednak liczyłam na więcej po przeczytaniu recenzji.

Solidny kryminał z tropikalną wyspą w tle, z grupą ludzi, z których każdy coś ukrywa, z mordercą który czyha nieopodal... dalej nie dopowiadam, po co psuć zabawę, polecam samemu sprawdzić, bo Kellerman trzyma poziom.

Solidny kryminał z tropikalną wyspą w tle, z grupą ludzi, z których każdy coś ukrywa, z mordercą który czyha nieopodal... dalej nie dopowiadam, po co psuć zabawę, polecam samemu sprawdzić, bo Kellerman trzyma poziom.

Dwójka naukowców zostaje wysłanych na małą wyspę. Swoją podróż i pobyt tam traktują jak świetne wakacje. Początkowo książka zawiera pełen szczegółów opis wyspy i bohaterów "Knife Castle", następnie wraz z Alexem i Robin poznajemy tubylców, ludzi którzy nie chcą się rozwijać gospodarczo a ich jedynym środkiem utrzymania są czeki wysyłane przez władze USA. Następnie czeka na nas kilka przypadków medycznych, do których został przysłany doktor Alex. Kilka z nich jest niezwykle intrygujących ale również mało realnych. W główny wątek wplata się historia wyspy i innych mniejszych w pobliżu, które kilkadziesiąt lat temu stały się celem okrutnego eksperymentu rządu USA. Jego skutki niektórzy odczuwają do dzisiaj... Od samego początku książki autor pokazuje stopniowe budowanie relacji między dwoma doktorami, zacięty konflikt członka rządu z Morelandem oraz grę która toczy się między dobrem i złem.

Książka ma kilka plusów i kilka minusów. Autor pisze lekko i przyjemnie. Książkę czyta się szybko, pojawia się w niej również dobrze znany wątek izolacji pewnej grupy osób, pośród której znajduje się morderca. Wszelkie drastyczne opisy zostały przedstawione z dużą precyzją i szczegółowością co tylko dodaje książce pikanterii. Zakończenie jest naprawdę mocne i szkoda tylko że nie zostało bardziej rozwinięte. Jest jednak jeden duży minus, Kellerman faktyczną akcję utworu zamknął w ostatnich 30 stronach książki. Wszystkie poprzedzające ją rozdziały to głównie opis relacji, emocji i wspaniałych (no może nie do końca...) wakacji głównych bohaterów.

http://meskaksiazka.blogspot.com/2015/05/pajeczyna.html

Dwójka naukowców zostaje wysłanych na małą wyspę. Swoją podróż i pobyt tam traktują jak świetne wakacje. Początkowo książka zawiera pełen szczegółów opis wyspy i bohaterów "Knife Castle", następnie wraz z Alexem i Robin poznajemy tubylców, ludzi którzy nie chcą się rozwijać gospodarczo a ich jedynym środkiem utrzymania są czeki wysyłane przez władze USA. Następnie czeka na...

W zasadzie dobra książka... nie ma się do czego przyczepić...poza opisem na okładce: "Trzy miesiące w raju. Któż by się oparł takiej pokusie! Alex Delaware wraz z przyjaciółką przyjeżdżają na bajeczną tropikalna wyspę zaproszeni przez znanego lekarza. Nie wiedzą jednak, że ich gospodarz realizuje przerażający plan. A piękny atol stanie się ich więzieniem..." Nie dość, że ktoś wybiega z opisem to jeszcze nie do końca trafnym, jakby nie czytał książki...

W zasadzie dobra książka... nie ma się do czego przyczepić...poza opisem na okładce: "Trzy miesiące w raju. Któż by się oparł takiej pokusie! Alex Delaware wraz z przyjaciółką przyjeżdżają na bajeczną tropikalna wyspę zaproszeni przez znanego lekarza. Nie wiedzą jednak, że ich gospodarz realizuje przerażający plan. A piękny atol stanie się ich więzieniem..." Nie dość,...

nieciekawa książka, której akcja zaczyna się rozkręcać po 150 stronie. A ową wielką tajemnicę poznajemy na około 250 stronie.

nieciekawa książka, której akcja zaczyna się rozkręcać po 150 stronie. A ową wielką tajemnicę poznajemy na około 250 stronie.

Zupełnie nie mój gatunek literacki, a może nie odpowiada mi styl pisania Jonathana Kellermana? Książka rozkręca się przez 150 stron, dopiero na sam koniec rozpoczyna się jakaś akcja. Historia opisana w powieści jest średniej jakości.

Zupełnie nie mój gatunek literacki, a może nie odpowiada mi styl pisania Jonathana Kellermana? Książka rozkręca się przez 150 stron, dopiero na sam koniec rozpoczyna się jakaś akcja. Historia opisana w powieści jest średniej jakości.

Bardzo przyjemnie się ją czyta. Ciekawa fabuła.

Bardzo przyjemnie się ją czyta. Ciekawa fabuła.