2015, 415 s. (seria „Monografie”, t. 105)

Co spowodowało, że Westerplatte urosło do rangi wrześniowego symbolu i stało się składnikiem kanonu historycznego Polaków? Jakie były przyczyny tego stanu rzeczy, jakie mechanizmy zadziałały? Kto i w jakim celu wywierał wpływ na kształtowanie i rozpowszechnianie wiedzy o obronie Składnicy? Jakie zasady rządziły procesem narastania wokół Westerplatte nowych sensów? Czym stała się pamięć o Westerplatte w kolejnych latach jej funkcjonowania? Autor, poszukując odpowiedzi na tak postawione pytania, sięga do problematyki pamięci społecznej oraz podejmuje badania w ramach tzw. historii drugiego stopnia. Zaprezentowana analiza przesłanek, które pochodzą z badań nie tylko klasycznych źródeł pisanych, ale także ze starannie zgromadzonej dokumentacji spuścizny literackiej i filmowej, sprawia, że otrzymujemy wielowymiarowy obraz specyficznego miejsca pamięci. Praca stanowi ważny wkład w dotychczasową wiedzę o sposobie działania propagandy w okresie PRL, a jednocześnie podejmuje wiele zagadnień stawianych w literaturze przedmiotu w związku z Westerplatte, pokazując zakres mistyfikacji w dotychczasowych opracowaniach na ten temat. Wypracowany model analizy miejsc pamięci z pewnością znajdzie naśladowców.