Najkrótsza noc w roku ma swoją magiczną moc. Może jest to noc, kiedy ktoś w końcu przełamuje swoją nieśmiałość i w blasku księżyca wyznaje drugiej osobie miłość,, i że nie opuszczę ciebie aż do śmierci ... na dobre i na złe.....w szczęściu i chorobie ...już na zawsze ty i ja.....a może jest to noc, która odmieni twoje życie, ale w inny sposób ? Idziesz leśnymi drogami, przechadzasz się pomiędzy drzewami, księżyc świeci oświetlając ci drogę do upragnionego szczęścia , tylko księżyc , bo boisz się używać latarki, żeby nie zdradzić miejsca w którym zaklęte jest szczęście, miejsca w którym kwitnie kwiat paproci...jedno życzenie....jedna, jedyna taka noc w roku ! To na pewno stanie się dziś ....! A może po prostu to jest jedna z tych nocy, w której prawdziwość nie możesz aż do teraz uwierzyć...twój umysł się buntuje...przetwarza miliony informacji...ale nie chce przyjąć do wiadomości, że w taką piękną noc. kiedy kochankowie w ciemnościach, szczęśliwi na cztery i pół godziny do nieba wzięci...przysięgają sobie miłość i spojrzeniami swymi dosięgają gwiazd.......ktoś szuka magicznego kwiatu....szuka spełnienia marzeń....a może tylko marzenia........nie to niemożliwe ! A jednak w tą noc grasuje też .......morderca ! Umysł się waha , wymyśla wytłumaczenia, ale na to nie ma logiczniejszego niż to co widać....to co pokazują oczy....tak !......to morderca.......jego też oświetla tylko blask księżyca ....

Trup ściele się gęsto. Akcja rozpędza się dopiero pod koniec książki i tym właśnie końcem ostatecznie książka się broni ( nie całym jednak końcem ). Nie był to kryminalny nokaut, ale zwycięstwo na punkty równie ważne, może nie tak ekscytujące, ale mały dreszczyk był. Zagadka ciekawa, nurtująca. Pogmatwane relacje międzyludzkie, pogmatwane, ale przecież nie obce nam. Samo życie, chciało by się rzec i tak też rzeknę !

Jedynie co mi się nie podobało ? Zadrwiono ze sprawiedliwości. Sędzia jak się potem okazał miał sporo na sumieniu i zdawał sobie z tego sprawę na koniec ożenił się ze swoją wielką miłością Lady Penelope . Bezwzględna matka.....i ojciec na koniec dostali od losu niespodziankę . W jaki sposób odpokutowali ? W żaden. Autor zakpił ze mnie. Inaczej wyobrażam sobie sprawiedliwość, wymierzaną po latach z ogromną cierpliwością.

Najkrótsza noc w roku ma swoją magiczną moc. Może jest to noc, kiedy ktoś w końcu przełamuje swoją nieśmiałość i w blasku księżyca wyznaje drugiej osobie miłość,, i że nie opuszczę ciebie aż do śmierci ... na dobre i na złe.....w szczęściu i chorobie ...już na zawsze ty i ja.....a może jest to noc, która odmieni twoje życie, ale w inny sposób ? Idziesz leśnymi drogami,...

Philip Gooden ma na swoim koncie kilka książek z serii Kod Szekspira. Jedną z części jest wydana niedawno przez HarperCollins powieść Śmierć nocy letniej.
Nick Revill jest aktorem i należy do sławnej grupy. Lubi to, co robi, i jest w tym dobry. Wraz z trupą wyrusza na wieś, gdzie mają zagrać na weselu w posiadłości lorda Elcombe’a. Wystawią Sen nocy letniej. Jednak nie tylko sztuka siedzi w głowach młodych artystów – część z nich ugania się za kobietami, inni pracują ciężko nad rolami, a Nick zwiedza. Tak poznaje dziwnego i brudnego wyrzutka, który mieszka w lesie nieopodal dworu. Mężczyzna zaciekawia Nicka, który jednak nieco się go boi. Gdy okazuje się, że dziwak ginie, aktor wie, że nie jest to śmierć samobójcza. Postanawia dowiedzieć się, jakie były przyczyny tej tragedii i kto mógł chcieć pozbyć się wyrzutka. Ze swoimi przemyśleniami udaje się do miejscowego sędziego pokoju, który ma rozwiązać tę zagadkę…
Nick, główny bohater i narrator, jest bardzo ciekawą postacią. Inteligentny, dociekliwy, ale też uważny i czujny, doskonale spisuje się w roli opowiadacza. Potrafi zbierać plotki i opinie, wie, jak zagadać do ludzi różnych stanów. Można uznać go za detektywa – prowadzi ciekawe obserwacje i chce rozwiązać sprawę niepokojących wydarzeń na wsi.
Kryminał, który serwuje nam Gooden, rozkręca się dopiero po kilkunastu stronach. Powoli wchodzimy w świat artystów z siedemnastowiecznej Anglii. Okazuje się, że wśród grupy, gdzie są sami mężczyźni, nie brakuje docinków. Jest też rywalizacja z innymi trupami aktorów. To wszystko buduje pewne tło, które naprawdę przyjemnie się ogląda. Najważniejsze są jednak zdarzenia, które pojawiają się poza sceną. Kto zaburza spokój wiejskiej posiadłości? Tego właśnie chce się dowiedzieć główny bohater.
Najprzyjemniejszą częścią książki są odwołania do Snu nocy letniej. Już sam tytuł sugeruje, że będziemy mieć do czynienia z Szekspirem. W treści pojawiają się cytaty z dramatu. To nie tylko fragmenty prób – aktorzy rzucają kwestie z dzieła także podczas prywatnych rozmów. Wielkim plusem jest też pojawienie się sceny, którą zapisano jak dramat. Są didaskalia i podział na role. Świetny pomysł.
Ogromnym plusem jest praca, którą wykonała redakcja. Książka jest dobrze przygotowana – nie widziałam błędów, przecinki są na swoich miejscach. Podoba mi się również mnogość przypisów, które znajdziemy w powieści. To nie tylko informacje o pochodzeniu cytatów, lecz także wyjaśnienia angielskich słów, które pojawiają się chociażby jako nazwiska.
I jeszcze jeden smaczek, który sprawia, że książka jest wyjątkowa – piękne, chociaż niezbyt ozdobne i nieprzekombinowane, inicjały i paginacja.
Powieść Goodena osadzona jest na początku siedemnastego wieku w Anglii. Jednak niezbyt dobrze pokazano te realia – owszem, wspomina się chociażby o warunkach podróżowania, jednak brakuje tu szczegółów, które przypominałby czytelnikowi, kiedy akcja ma miejsce. Równie dobrze mogłaby dziać się współcześnie. To samo z językiem, który chyba najbardziej mnie rozczarował. Jest bardzo współczesny. Spodziewałam się, że będzie wpisywał się w czas akcji, jednak autor nie zdecydował się na wprowadzanie stylu dworskiego. Być może jest to plus – dla wielu osób byłby on może za trudny.
Poza tym, że brakuje mi stylizacji, mogę powiedzieć, że książka jest dobra. To kryminał, który czyta się z przejęciem, zaskakuje w odpowiednich miejscach i sprawia, że nie możemy się od niego oderwać. Podoba mi się również główny bohater, który jest wykreowany tak, że nie przeszkadza w opowieści – to plus, ponieważ niektórzy detektywi książkowi zachowują się, jakby byli najważniejsi, a zbrodnię traktują jak zabawę.
Polecam tym, którzy chcieliby poznać kryminał rozgrywający się cztery wieki temu. Powieść jest niezła, choć początkowo dość wolno się rozwija. Warto jednak poczekać i wraz z Nickiem rozpocząć śledztwo.

Philip Gooden ma na swoim koncie kilka książek z serii Kod Szekspira. Jedną z części jest wydana niedawno przez HarperCollins powieść Śmierć nocy letniej.
Nick Revill jest aktorem i należy do sławnej grupy. Lubi to, co robi, i jest w tym dobry. Wraz z trupą wyrusza na wieś, gdzie mają zagrać na weselu w posiadłości lorda Elcombe’a. Wystawią Sen nocy letniej. Jednak nie...

http://www.wachajac-ksiazki.pl/2015/10/philip-gooden-smierc-nocy-letniej.html

Do lektury Śmierci nocy letniej, w głównej mierze, przez zapowiedź wątku genialnego Williama Szekspira. Nie czytałam poprzednich części z serii, więc niektóre wydarzenia i postacie były mi obce, jak również sam główny bohater. Na początku trochę zasmucił mnie fakt, że ominęły mnie dwa pierwsze tomy, ale szybko mi przeszło, kiedy zagłębiłam się w dalsze przygody Nicka.

Zawód aktora nie był zbyt poważany i akceptowalny w przeszłości. To wiedziałam, ale mimo to, autor ubrał wszystko w humorystyczną wersję, którą ludzie chcieliby widzieć. Jestem świadoma, że nie tak wyglądały czasy, w których żyje nasz przesympatyczny bohater. Jestem oburzona, że autor nie okrył rąbkiem tajemnicy mordercy, który w tym kryminale miał istotną rolę do odegrania. Zrozumiałam, odkryłam, już na samym wstępie, po kilku stronach, kto był sprawcą całego zamieszania i nie było mi wcale z tym lepiej.

"- Uważa pan zatem, że miłość jest silniejsza od woli? - odezwał się. - Że działa niezależnie od tego, czego naprawdę pragniemy albo co chcemy zrobić? Hm?
- Zgadza się, milordzie.
- Ależ panie Revill, to tylko bajka.[...]"

Nicolas Revill, to specyficzny rodzaj bohatera. Hulaj dusza, ale zarazem człowiek, który ma własny cel i poglądy. Było dla mnie nie pojęte, że Gooden uwspółcześnił XVII-wieczną Anglię i zrobił z Nicka bohatera, którego pożądałabym w książce na warunkach teraźniejszych. Wiadomo, że czterysta lat temu nic nie było dziecinnie proste, było jeszcze gorzej niż teraz, a może pod pewnymi aspektami lepiej? Nie wiem, nie zagłębiam się tam głęboko w historię, ale co nieco, nasuwa się samo.

Nie spodobało mi się również to, że język nie był stylizowany. Nick mówił językiem codziennym, normalnym, XXI-wiecznym, czasem ewentualnie autorowi się przypomniało, że jednak to nie jest nasze stulecie i wypadałoby trochę zamieszać. I tak również czułam się, kiedy skończyłam już czytać - skołowana i zastanawiałam się, co właściwie czuję.

Jeśli byłby to współczesny kryminał, to byłabym zachwycona. Przymknęłabym oko na każde niuanse, niedociągnięcia, ale zapewne wiecie jakiego mam świra na punkcie Wielkiej Brytanii i przeszłości, więc jestem maksymalnie wyczulona (co zawdzięczam Sienkiewiczowi i mojej nauczycielce polskiego w gimnazjum). Więc jak zwykle polecam i nie polecam, ponieważ jest to niedobry kryminał, który rozśmieszył mnie wielokrotnie. Nick to dobry bohater, ale bardzo żałuję, że nie było więcej Williama Szekspira.

http://www.wachajac-ksiazki.pl/2015/10/philip-gooden-smierc-nocy-letniej.html

Do lektury Śmierci nocy letniej, w głównej mierze, przez zapowiedź wątku genialnego Williama Szekspira. Nie czytałam poprzednich części z serii, więc niektóre wydarzenia i postacie były mi obce, jak również sam główny bohater. Na początku trochę zasmucił mnie fakt, że ominęły mnie dwa pierwsze...

Śpiew ptaków, fruwające motyle, letni powiew wiatru zapowiadają najkrótszą noc w roku, czerwcowe święto lata. W taką noc zdarzyć się może wszystko, w blasku księżyca zakochani wyznają sobie najskrytsze uczucia, nieśmiały kochanek odważy się na spotkanie z wybranką, ludzie chętnie oddają się urokom zabawy do białego rana. W tej sielsko - anielskiej atmosferze może jednak wydarzyć się coś zgoła innego, złowrogiego i zbrodniczego.
Brytyjski pisarz Philip Gooden, były nauczyciel z hrabstwa Somerset zabiera czytelników w kolejną podróż śladami kodu Szekspira w powieści "Śmierć nocy letniej".
Jest to trzecia w serii (obok powieści "Śmiertelny sen" i "Kres królów") opowieść o młodym aktorze szekspirowskiego teatru Globe Nicku Revillu, który amatorsko zajmuje się wyjaśnianiem zbrodni popełnianych w scenerii Anglii przełomu XVI i XVII wieku.
Tym razem główny bohater wraz z grupą aktorów wyrusza do wiejskiego majątku Instede House na zaproszenie pana Elcombe'a. Trupa Lorda Szambelana ma za zadanie wystawić sztukę Williama Szekspira "Sen nocy letniej" i tym samym uświetnić ślub jednego z synów właściciela zacnej posiadłości.
Wszystko zapowiada się wspaniale, występ ma być świetnie opłacony, aktorzy zaś mogą spędzić kilka dni w spokojnych i rustykalnych warunkach. Jednak od samego początku źle się dzieje. Nick Revill zostaje pobity podczas burdy wywołanej podczas przedstawienia wędrownej trupy braci Paradise. W wyniku niefortunnej bójki spotyka Sędziego Pokoju i jego piękną córkę Kate.
Gdy grupa aktorska oraz Nick docierają do siedziby lorda Elcombe'a okazuje się, że wśród członków arystokratycznej rodziny panuje niejasna i pełna napięć atmosfera. Podobno straszy syn wcale nie ma zamiaru się żenić i nie chce zgodzić się na ślub zaplanowany przez ojca. Jednak aktorzy przygotowują się do wystawienia sztuki, młody Nick Revill spaceruje po okolicy i spotyka w lesie dziwaka - pustelnika. To Robin, który w zagadkowej rozmowie zdradza pewne niejasne szczegóły i rodzinną tajemnicę.
Gdy w lesie zostaje znalezione ciało nieszczęsnego cudaka nie jest pewne czy to samobójstwo czy morderstwo. Wątpliwości zamierza rozwiać sędzia Fielding, który znajduje w Nicku - aktorze wiernego pomocnika (i wielbiciela jego córki Kate).
Kiedy podczas pełni księżyca ginie w niewyjaśnionych okolicznościach pan domu i atmosfera tężeje od spekulacji, domysłów i niedomówień wraz z bohaterami powieści możemy śledzić postępy w dochodzeniu do prawdy.
Nick relacjonuje czytelnikowi wydarzenia a także dzieli się z nim swoimi spostrzeżeniami, robi to z humorem. Swą narrację okrasza, modnymi w opisywanych czasach, kalamburami, grą słów oraz nawiązuje do twórczości Szekspira. Wszystko to sprawia, że opowieść płynie wartko i uprzyjemnia nam jej odbiór.
"Śmierć nocy letniej" to powieść, w której opisano fikcyjne wydarzenia, jednak w zgodzie z realiami historycznymi. Jeśli chcecie dowiedzieć się, co wydarzyło się podczas wyjątkowej nocy czerwcowej, lubicie wieś i zagadki możecie sięgnąć po książkę z serii Kod Szekspira.
Stary dobry Księżyc podzieli się z wami mrocznymi tajemnicami w sielsko - anielsko - leśnych okolicznościach, na wiejskim trakcie i szerokim gzymsie lordowskiej rezydencji.

Śpiew ptaków, fruwające motyle, letni powiew wiatru zapowiadają najkrótszą noc w roku, czerwcowe święto lata. W taką noc zdarzyć się może wszystko, w blasku księżyca zakochani wyznają sobie najskrytsze uczucia, nieśmiały kochanek odważy się na spotkanie z wybranką, ludzie chętnie oddają się urokom zabawy do białego rana. W tej sielsko - anielskiej atmosferze może jednak...

Trzecia część sagi "Kod szekspira". Philip Gooden kontynuuje historię przygód Nicka Revilla, aktora, ale i trochę detektywa, który przy okazji swoich spektakli zostaje wmieszany w intrygii. Tym razem przenosimy się na XVII- wieczną prowincję.

Aktorzy z trupy, w której gra Nick jadą do posiadłości lorda Elcombe’a. Ich występ, a konkretnie odegranie sztuki Szekspira „Sen nocy letniej”, ma uświetnić uroczystości z okazji ślubu starszego z synów lorda, Harry’ego. W powietrzu czuć coś
dziwnego, słychać plotki, że żeni się on wbrew własnej woli.

Wkrótce ginie miejscowy dziwak, a zaraz po nim sam Lord Elcombe. Wtedy już nikt nie ma wątpliwości, że były to morderstwa. Nick pomaga w śledztwie miejscowemu sędziemu pokoju. Wkrótce na jaw wychodzą co raz to bardziej zaskakujące fakty i powiązania między mieszkańcami wioski.

Philip Gooden przenosi się w czasy siedemnastowiecznej Anglii, zahaczając przy tym o szekspirowskie sztuki. Cały "Kod szekspira" to odpowiednio osadzone w tamtych czasach historyczne opowieści, które przenoszą w świat sztuki i kryminalnych intryg. Wszystkie trzy części ucieszą zarówno fanów powieści historycznych jak i dramatów Szekspira.

Trzecia część sagi "Kod szekspira". Philip Gooden kontynuuje historię przygód Nicka Revilla, aktora, ale i trochę detektywa, który przy okazji swoich spektakli zostaje wmieszany w intrygii. Tym razem przenosimy się na XVII- wieczną prowincję.

Aktorzy z trupy, w której gra Nick jadą do posiadłości lorda Elcombe’a. Ich występ, a konkretnie odegranie sztuki Szekspira „Sen...