Marcin Erlin, jak sam o sobie mówi, cyt.:” Ponad dwadzieścia lat w Policji na tak zwanej „produkcji”. W jednostkach liniowych, na niskich grupach, bez znajomości czy wyśrubowanego dodatku służbowego. Obecny poziom frustracji zawodowej osiągnął stan alarmowy powyżej czoła. Rządzili mną różni przełożeni. Wysługiwały wszystkie możliwe opcje polityczne od lewej do prawej przez centrum. W końcu postanowiłem się ratować, przygotować do życia w cywilu, żeby nie skończyć marnie nazajutrz po przejściu na emeryturę. Zacząłem pisać.”, były policjant jest autorem kolejnej książki w swoim dorobku - „CHWDP”.

Co oznacza ten tajemniczy tytuł ? I tu znowu wesprę się cytatem książki,

cyt.:”DR – Ten tytuł czwartej książki CHWDP, co to ma, kurwa znaczyć ?

- Na przykład: chuj w dupę prokuratorom, politykom, prawnikom, przysięgom, pajacom, prasie, pastorom różnej maści albo co tam sobie ktoś doda. Chociaż z drugiej strony, może oznaczać: chcę wstąpić do policji. Zresztą dla osób, które nie zakończyły edukacji na elementarzu „Ala ma kota”, analiza pierwszych czterech liter w połączeniu z fantazją oraz dodaniem piątej może sprawić wiele przyjemności.

DR – Nie rozumiem.
- No i chuj ci w dupę.”

Książka opowiada o służbie policjantów w małej miejscowości ze wszelkimi absurdami, z jakimi spotykają się funkcjonariusze. Jest strasznie, śmiesznie i tragicznie.

Co jest w niej ciekawe i inne ? Sposób narracji i język, jakim jest napisana. Jest napisana z dużym poczuciem humorem, ale pełnym absurdów i sporą liczbą wulgaryzmów, ale to wszystko ma swoje uzasadnienie.

Taka konwencja pisarska wymaga dużej inteligencji i ogromnego poczucia humoru. Książka nie każdemu się spodoba, ale ci którzy wiedzą, jak wygląda służba zwykłych policjantów, odnajdą w niej wiele prawdziwych obrazów.

Marcin Erlin, jak sam o sobie mówi, cyt.:” Ponad dwadzieścia lat w Policji na tak zwanej „produkcji”. W jednostkach liniowych, na niskich grupach, bez znajomości czy wyśrubowanego dodatku służbowego. Obecny poziom frustracji zawodowej osiągnął stan alarmowy powyżej czoła. Rządzili mną różni przełożeni. Wysługiwały wszystkie możliwe opcje polityczne od lewej do prawej przez...

Dostałam do rąk sympatyczną i pisaną z lekkim humorem książkę o służbie w Policji. Po wstępnym zaskoczeniu wywiadem wstawionym na początek oraz co tu kryć dość zaskakującym dla mnie tytułem... Przeczytałam z przyjemnością chociaż koniec okazał się tragiczny i smutny. Ciężko opisać książkę w kilku zdaniach trzeba ją po prostu przeczytać.

Dostałam do rąk sympatyczną i pisaną z lekkim humorem książkę o służbie w Policji. Po wstępnym zaskoczeniu wywiadem wstawionym na początek oraz co tu kryć dość zaskakującym dla mnie tytułem... Przeczytałam z przyjemnością chociaż koniec okazał się tragiczny i smutny. Ciężko opisać książkę w kilku zdaniach trzeba ją po prostu przeczytać.

Od dziewczyny dostałem cały pakiet książek Erlina. Po tytule CHWDP spodziewałem się czegoś MOCNEGO!
Żeby nie pisać za długo, książka zbyt krótka i zbyt słaba

Od dziewczyny dostałem cały pakiet książek Erlina. Po tytule CHWDP spodziewałem się czegoś MOCNEGO!
Żeby nie pisać za długo, książka zbyt krótka i zbyt słaba

Co tu dużo pisać - Marcin Erlin...
To nazwisko od razu powinno kojarzyć się czytelnikowi z potężną dawką czarnego humoru i cynicznego odnoszenia się do kuriozalnych sytuacji w Policji.
Wymowny tytuł "CHWDP" tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że czytając znowuż książkę tego autora, uśmiech z mordy mi nie zejdzie. Oczywiście to się potwierdziło, a nowy zasób nietuzinkowych ulicznych epitetów, poszerzył gamę mojego ciętego języka. :)

Co do samej treści - "CHWDP" zakresem fabularnym przypomina pierwszą część "Policjanta", czyli czytamy o barwnej codzienności liniowych funkcjonariuszy, uzupełnianej smaczkami z ich życia prywatnego. Wszechwiedzący narrator w genialny sposób relacjonuje wydarzenia, a dzięki wielowątkowości fabuły ani przez moment nie doświadczymy znudzenia. Powieść jest króciutka (zaledwie 138 stron),ale być może to stanowi jej atut, a co za tym idzie - czytelnik nie będzie ziewać podczas przewracania kartek. Warto wspomnieć, że w swoim najnowszym dziele, Marcin Erlin poeksperymentował z zakończeniem, co nie do końca może się spodobać, ale o tym musicie się już przekonać sami.

Zachęcam do sięgnięcia po wiele mówiący tytuł "CHWDP".
8/10

Co tu dużo pisać - Marcin Erlin...
To nazwisko od razu powinno kojarzyć się czytelnikowi z potężną dawką czarnego humoru i cynicznego odnoszenia się do kuriozalnych sytuacji w Policji.
Wymowny tytuł "CHWDP" tylko utwierdził mnie w przekonaniu, że czytając znowuż książkę tego autora, uśmiech z mordy mi nie zejdzie. Oczywiście to się potwierdziło, a nowy zasób nietuzinkowych...