Amelia i Kuba. Kuba i Amelia. Nowa szkoła

Możliwe, że to była najfajniejsza książka Amelii i Kuby jaką czytałem! W szkole rudzielec Bolo udaje dobrego przyjaciela, a w rzeczywistości oszukał Kubę, że dyrektorka nazywa się Podwawelska a to było tylko jej przezwisko. Oszukał go jeszcze, że powinien ją narysować na otrzęsiny pierwszaków. Bolo był fałszywym przyjacielem, ale Amelia jak zwykle prawdziwym! Polecam!

Możliwe, że to była najfajniejsza książka Amelii i Kuby jaką czytałem! W szkole rudzielec Bolo udaje dobrego przyjaciela, a w rzeczywistości oszukał Kubę, że dyrektorka nazywa się Podwawelska a to było tylko jej przezwisko. Oszukał go jeszcze, że powinien ją narysować na otrzęsiny pierwszaków. Bolo był fałszywym przyjacielem, ale Amelia jak zwykle prawdziwym! Polecam!

Pokaż mimo to

To tym razem jest drugi tom serii o dwójce przyjaciół. Przeprowadzają się do nowych domów, a więc muszą zawrzeć nowe znajomości w nowej szkole. Oczywiście, nie obejdzie się bez problemów i afer. Ta część jakoś mniej mi się podobała, miałam wrażenie, że dość mało się tutaj działo, cała fabuła praktycznie kręciła się wokół jednej sprawy. Owszem, czytało się przyjemnie i szybko, jednak mało było zabawnych scen czy ciekawych sytuacji. Jak zwykle całą moją uwagę skradła Mi, a najbardziej to, jak starała się stworzyć specjalny strój, aby móc pogłaskać kotki. Ona jest tak urocza w tym, co wymyśla, że nie potrafiłabym się na nią gniewać, nawet gdyby zrobiła coś nieodpowiedniego. Całość jak najbardziej odbieram pozytywnie, chociaż historia opisana w siódmym tomie bardziej mi przypadła do gustu.

To tym razem jest drugi tom serii o dwójce przyjaciół. Przeprowadzają się do nowych domów, a więc muszą zawrzeć nowe znajomości w nowej szkole. Oczywiście, nie obejdzie się bez problemów i afer. Ta część jakoś mniej mi się podobała, miałam wrażenie, że dość mało się tutaj działo, cała fabuła praktycznie kręciła się wokół jednej sprawy. Owszem, czytało się przyjemnie i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kiedy kończą się wakacje, dwójka przyjaciół musi iść do nowej szkoły. Jakie wydarzenia będą im sprzyjać?

Fanów Fistaszków zapraszam: http://lubimyczytac.pl/grupa/2148/fanklub-charlesa-m-schulz

Kiedy kończą się wakacje, dwójka przyjaciół musi iść do nowej szkoły. Jakie wydarzenia będą im sprzyjać?

Fanów Fistaszków zapraszam: http://lubimyczytac.pl/grupa/2148/fanklub-charlesa-m-schulz

Pokaż mimo to

doskonała książka dla dzieci i młodszej młodzieży. O przyjaźni, zmianach, wyzwaniach. Wartością dodaną jest to, że jeden z bohaterów ma Zespół Aspergera, jest to traktowane zupełnie normalnie (stanowi pewne wyzwanie dla rodziny), ale przede wszystkim jest to bohater budzący sympatię mimo swoich problemów/zalet. Jego funkcjonowanie jest opisane zwyczajnie i i myślę, że dzieciaki czytające tą książkę (i całą serię), też zupełnie "zwyczajnie" uczą się większej tolerancji i tego, jak odmiennie funkcjonują tak wyjątkowe dzieci.
polecam

doskonała książka dla dzieci i młodszej młodzieży. O przyjaźni, zmianach, wyzwaniach. Wartością dodaną jest to, że jeden z bohaterów ma Zespół Aspergera, jest to traktowane zupełnie normalnie (stanowi pewne wyzwanie dla rodziny), ale przede wszystkim jest to bohater budzący sympatię mimo swoich problemów/zalet. Jego funkcjonowanie jest opisane zwyczajnie i i myślę, że...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Świetna, zabawna historia nie tylko dla dzieci. Przyznam, że i mnie wciągnęło i podczas lektury nie mogłam powstrzymać się od głośnych wybuchów śmiechu. Moje serce skradła zwłaszcza postać Mi. Ale od początku...

Przyjaciele rozpoczynają naukę nowej szkole. Muszą się tu odnaleźć wśród nowych kolegów, w nowym otoczeniu, co oczywiście nie jest proste... Przy tym przeżywają mnóstwo zabawnych sytuacji.
Książka jest napisana z humorem, a przy tym porusza bardzo ważne kwestie, związane z emocjami, odnajdywanie się w nowej sytuacji czy zespołem Aspergera, który ma jeden z bohaterów. Wszystko podane jest w takiej formie, że książka bawi i uczy jednocześnie. I czyta się ją bardzo przyjemnie...

To pierwsza książka z cyklu, jaka wpadła nam w ręce, choć to drugi tom. Mimo, iż lubię czytać od początku serii, tutaj nie miałam problemów, żeby się odnaleźć. Polecam wszystkim dzieciakom. I ich rodzicom!

Świetna, zabawna historia nie tylko dla dzieci. Przyznam, że i mnie wciągnęło i podczas lektury nie mogłam powstrzymać się od głośnych wybuchów śmiechu. Moje serce skradła zwłaszcza postać Mi. Ale od początku...

Przyjaciele rozpoczynają naukę nowej szkole. Muszą się tu odnaleźć wśród nowych kolegów, w nowym otoczeniu, co oczywiście nie jest proste... Przy tym przeżywają...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

I kolejna książka Rafała Kosika którą z przyjemnością z synem przeczytaliśmy w kilka wieczorów.
Mała Mi jest najlepsza ;) zabawna sześciolatka.
"Nowa szkoła" to pełna przygód i zwrotów akcji książka która spodoba się zarówno dzieciom jak i rodzicom.
Problemy nastolatków, nowe trudne słownictwo małej Mi, regulamin szkolny który należy zmienić np. pozwolić na przyprowadzanie zwierząt do szkoły, nieporozumienia i bójki nastolatków, nowe przyjaźnie szkolne i antypatie jednym słowem dzieje się i z wielką przyjemnością sięgamy po kolejną część przygód Amelii i Kuby "Stuoki potwór".

I kolejna książka Rafała Kosika którą z przyjemnością z synem przeczytaliśmy w kilka wieczorów.
Mała Mi jest najlepsza ;) zabawna sześciolatka.
"Nowa szkoła" to pełna przygód i zwrotów akcji książka która spodoba się zarówno dzieciom jak i rodzicom.
Problemy nastolatków, nowe trudne słownictwo małej Mi, regulamin szkolny który należy zmienić np. pozwolić na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Amelia i Kuba, Kuba i Amelia, dwójka zwariowanych dzieciaków, którzy zdawali się być tylko swego rodzaju odskocznią od poważniejszych dzieł autora, wracają w tomie trzecim i raczej nie jest to spotkanie ostateczne. Polubiłem tych bohaterów i ich przygody, w końcu książka w założeniu przeznaczona dla czytelników w przedziale 7-12 lat, jest i dla mnie.W zamierzchłej przeszłości miałem i lat siedem, a nawet dwanaście.

"Amelia i Kuba.Nowa szkoła" to kolejna opowieść o naszych przyjaciołach, tym razem w realiach szkolnych.Wakacje się skończyły i niestety zaczął się pełen udręki czas nauki.Czyżby? Nasza dwójka pokaże, że szkoła to wcale nie jest nudne miejsce.Tutaj także dużo się dzieje, a każdy dzień to nowa przygoda.

Sympatyczna opowieść, pełna humoru i zwrotów akcji.Bohaterów nie sposób nie lubić, a ich relacje są przezabawne.Rafał Kosik, kolejny raz sprawił, że lektura była samą przyjemnością, bez żadnych zgrzytów, czy znużeń przydługimi wstępami.Polecam gorąco.

Amelia i Kuba, Kuba i Amelia, dwójka zwariowanych dzieciaków, którzy zdawali się być tylko swego rodzaju odskocznią od poważniejszych dzieł autora, wracają w tomie trzecim i raczej nie jest to spotkanie ostateczne. Polubiłem tych bohaterów i ich przygody, w końcu książka w założeniu przeznaczona dla czytelników w przedziale 7-12 lat, jest i dla mnie.W zamierzchłej...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2016/03/206-rafal-kosik-nowa-szkola.html

Truizm: Rafał Kosik to jeden z moich ulubionych autorów. Podbił moje serce Felixem, Netem i Niką, a gdy jakość tej serii zaczęła iść niepokojąco w dół (na szczęście to już przeszłość - tutaj znajdziecie recenzję ostatniego tomu), z radością przyjęłam Kubę i Amelię. Godzina duchów (recenzja tutaj), mimo że skierowana do młodszego czytelnika, wciągnęła mnie i odprężyła. Była świeża oraz zabawna. Od Nowej szkoły oczekiwałam czegoś podobnego. I czuję się zaspokojona tylko połowicznie.

Pierwszy września. Kuba, Amelia i ich rodzeństwo, aspergerowiec Albert oraz zwariowana Mi idą do nowej szkoły. Oznacza to nowe znajomości, ale też nowe problemy. Sporo problemów. Problemów, które mogą zachwiać relacjami głównych bohaterów.

Przy okazji drugiego tomu zupełnie zmieniła się forma powieści. Pierwszy został wydany niejako w dwóch częściach: osobno punkt widzenia Amelii, osobny Kuby. Zabieg średnio udany, moim zdaniem mający na celu głównie zarobek. Tutaj mamy do czynienia z czymś bardziej "standardowym". Wciąż poznajemy historię oczami obu bohaterów, ale ich narracje są zwyczajnie wymieszane.

Zmianom uległa też poniekąd tematyka. W tomie pierwszym przeplatały się dwa główne wątki: przeprowadzki oraz tajemnicy duchów. Tutaj mamy do czynienia wyłącznie z problemami szkolnymi. I choć każdy z bohaterów posiada niby własne, to czuję niedosyt. Zabrakło mi czegoś naprawdę spajającego fabułę i wyróżniającego powieść. O to niestety trudno.

Jeśli już przy bohaterach jesteśmy, to bardzo zirytowała mnie postać Amelii. Co wyczynem dla autora jest sporym, bo ogólnie tolerancyjna jestem. Jak wiecie, Godzinę duchów poznałam z punktu widzenia Kuby. Może gdybym od razu sięgnęła po Amelię, moje podejście byłoby kompletnie inne. Nie wiem. Ale odebrałam ją jako do bólu dziewczyńską i irytującą. Jakby Kosik nie mógł znaleźć pomysłu na główną postać żeńską. W porównaniu z przeciętnym, ale miłym Kubą wypada ona tragicznie. Nie wiem, czy będąc w wieku "targetowym", chciałabym czytać o kimś takim.

Ale w powieści znajdą się też rzeczy pozytywne. Czyta się ją bardzo szybko - zarówno dzięki dużej czcionce, jak i wartkiej akcji. Nie ma tu miejsca na zbędne przestoje w akcji. Fabuła zbudowana na schemacie komedii omyłek właściwie sama się napędza. Nie raz można wybuchnąć niepohamowanym śmiechem (pewnie Mi maczała w tym palce). Znajdziemy tu sporo charakterystycznego dla tego autora humoru oraz kilka naprawdę mądrych przemyśleń. To książka idealna dla ucznia podstawówki. Dla reszty... co kto lubi.

http://miedzysklejonymikartkami.blogspot.com/2016/03/206-rafal-kosik-nowa-szkola.html

Truizm: Rafał Kosik to jeden z moich ulubionych autorów. Podbił moje serce Felixem, Netem i Niką, a gdy jakość tej serii zaczęła iść niepokojąco w dół (na szczęście to już przeszłość - tutaj znajdziecie recenzję ostatniego tomu), z radością przyjęłam Kubę i Amelię. Godzina duchów...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa książka o najróżniejszych przygodach Kuby i Amelii.

Bardzo ciekawa książka o najróżniejszych przygodach Kuby i Amelii.

Pokaż mimo to

ZAPRASZAM
http://po-uszy-w-ksiazkach.blogspot.com/

Proza Rafała Kosika interesowała mnie od dawna. Wiele dobrego nasłuchałam się o jego serii ,,Felix, Net i Nika", a kiedy na Targach Książki w Warszawie zobaczyłam długą kolejkę do tego autora, wiedziałam, iż musi być dobrym pisarzem. Wyobraźcie, więc sobie moją radość, gdy wydawnictwo Powergraph zaproponowało mi zrecenzowanie dzieła pana Kosika - o tak, mój uśmiech był baaaardzo szeroki!

Głównymi bohaterami są dzieci widoczne na okładce książki - Amelia, Kuba, Albert i Mi. Wspólnie przeżywają, z pozoru zwyczajne, przygody, choć Rafał Kosik opisuje je w taki sposób, iż nawet poranne wyrzucanie śmieci staje się wyczynem ekstremalnym. Czworo młodych ludzi napotyka na swojej drodze wiele problemów, jednak dzięki odwadze i ogromnej przyjaźni przeskoczą nad każdą kłodą, która zostanie rzucona im pod nogi!

,,Lepiej wciśnij ten gaz, ojciec. Miejsce w ostatniej ławce samo się nie zajmie."

Mimo tego, że za jakieś pół roku wybije mi osiemnastka, to i tak bawiłam się w najlepsze, czytając tę książkę. Rafał Kosik ma genialny warsztat! Jego lekki i przyjemny styl sprawiają, iż od lektury wprost nie można się oderwać. Potrafi wzbudzić w czytelniku ogromną ciekawość i ręczę, że nawet najmłodszy przedstawiciel naszej ludzkiej rasy z uwagą będzie śledził losy swoich fikcyjnych rówieśników.

,,Jednak z Emila jest złośliwy typ. No sama popatrz. Postanowiłam nie odbierać od niego telefonów, a on nie dzwoni."

Nigdy nie ukrywałam, że kocham literaturę dla dzieci. Wbrew pozorom to właśnie w tej prostocie kryje się najwięcej życiowych prawd oraz dobra, które każdy człowiek powinien nosić w sercu. Rafał Kosik napisał dydaktyczną książkę, pokazującą jak ważna jest przyjaźń, rozmowa i chęć zrozumienia drugiego człowieka.

Naturalnie w ,,Amelia i Kuba. Kuba i Amelia. Nowa szkoła" nie brakuje poczucia humoru! Wiele razy śmiałam się w głos i powtarzałam dany fragment po stokroć - zawsze bawił równie mocno. Drodzy rodzice, czytajcie swoim dzieciom takie lektury, a gwarantuję, że wszyscy na tym zyskają.

Pragnę jeszcze dodać, iż książka jest wydana naprawdę fantastycznie. Każdy rozdział został opatrzony rysunkiem związanym z daną przygodą. Wygodna czcionka w połączeniu z genialnym stylem pana Rafała sprawiają, iż tekst chłoniemy w zastraszającym tempie i nagle znikąd pojawia się ostatnia strona (niestety).

,,(...) wydaje się, że wszystko zaczyna się układać, aby zaraz potem się zepsuć."

Niezmiernie się cieszę, że w końcu poznałam tego świetnego pisarza. A jeszcze bardziej raduje mnie fakt, iż takie książki są jeszcze dostępne na rynku! Rzucając swój wiek w niepamięć, chętnie sięgnę po kolejne dzieła Rafała Kosika. Uczymy się całe życie i wbrew pozorom, czasem naprawdę powinniśmy przypomnieć sobie te (podobno) najprostsze, wręcz banalne lekcje.

Ja już wiem co będę podsuwać moim dzieciom (kiedyś tam) do czytania, aby pokochały literaturę. Mam nadzieję, że Ty też!

PS Z tego cyklu wydane są jeszcze dwie książki, jednak wydaje mi się, iż nie trzeba czytać ich po kolei. Bynajmniej ja - nie znając wcześniejszych tomów - przyswoiłam tę część bez problemu. :-)

ZAPRASZAM
http://po-uszy-w-ksiazkach.blogspot.com/

Proza Rafała Kosika interesowała mnie od dawna. Wiele dobrego nasłuchałam się o jego serii ,,Felix, Net i Nika", a kiedy na Targach Książki w Warszawie zobaczyłam długą kolejkę do tego autora, wiedziałam, iż musi być dobrym pisarzem. Wyobraźcie, więc sobie moją radość, gdy wydawnictwo Powergraph zaproponowało mi...

więcej

mniej

Pokaż mimo to