Ciekawe przemyślenia o życiu, jak funkcjonuje ubrane w przyjemną i wciągająca historie z wieloma mitologiami. Dla mnie nawet 7,5. Rozdziały encyklopedii na które narzeka dużo ludzi mi osobiście się podobały, jednak przepadam za przemyśleniami-wtrąceniami.

Ciekawe przemyślenia o życiu, jak funkcjonuje ubrane w przyjemną i wciągająca historie z wieloma mitologiami. Dla mnie nawet 7,5. Rozdziały encyklopedii na które narzeka dużo ludzi mi osobiście się podobały, jednak przepadam za przemyśleniami-wtrąceniami.

Wchodzimy do tajemniczego świata "Szkoły bogów", gdzie Bernard Werber, mistrz literackich eksperymentów, rzuca nas w wir kosmicznych zagadek i filozoficznych labiryntów. To podróż pełna zaskakujących zakrętów i nieoczywistych odkryć.

Werber, wybitny pisarz, nieustannie nas zadziwia swoim oryginalnym podejściem do literatury. "Szkoła bogów" to kolejny dowód na jego nieprzeciętną wyobraźnię i umiejętność przekraczania granic tego, co możliwe. W tej książce spotykamy bohaterów wybranych przez potężne istoty z innego wymiaru, którzy muszą odkrywać nowe światy i zgłębiać tajemnice istnienia.

Styl Werbera, choć nie pozbawiony zagmatwanych teorii i głębokich refleksji, zachowuje lekkość i zgrabność, które sprawiają, że historia płynie płynnie i szybko. Autor doskonale balansuje między naukowymi wywodami a emocjonalnymi przeżyciami bohaterów, tworząc unikalną atmosferę, która wciąga czytelnika w świat Szkoły Bogów.

Niestety, nie wszystko jest idealne. Czasami zagłębianie się w zawiłości teorii i niezwykłych konceptów staje się przytłaczające, utrudniając pełne zanurzenie w fabule. Istnieją również momenty, gdy wątki wydają się rozciągnięte, przynosząc uczucie zmęczenia i niezadowolenia.

Bernard Werber, niezaprzeczalnie utalentowany pisarz, jest mistrzem tworzenia niezwykłych światów, które zmuszają nas do refleksji i zadawania pytań o naturę rzeczywistości. "Szkoła bogów" wpisuje się w ten charakterystyczny styl autora, choć nie osiąga pełnej perfekcji.

Podsumowując, "Szkoła bogów" to powieść pełna zagadek i fascynujących koncepcji, choć nie pozbawiona pewnych mankamentów. Werber nadal pozostaje mistrzem swojego gatunku, eksplorując granice literackiego świata. Ta książka zasługuje na ocenę 6/10 jako ciekawe, choć nieperfekcyjne, dzieło w dorobku Bernarda Werbera.

Wchodzimy do tajemniczego świata "Szkoły bogów", gdzie Bernard Werber, mistrz literackich eksperymentów, rzuca nas w wir kosmicznych zagadek i filozoficznych labiryntów. To podróż pełna zaskakujących zakrętów i nieoczywistych odkryć.

Werber, wybitny pisarz, nieustannie nas zadziwia swoim oryginalnym podejściem do literatury. "Szkoła bogów" to kolejny dowód na jego...

Pierwsza część trylogii. Akcja rozgrywa się w fikcyjnym mieście Aeden, w którym znajduje się szkoła prowadzona przez bogów znanych z greckiej mitologii. Ich zadaniem jest wyszkolić swoich uczniów tak, aby w przyszłości mogli kierować powierzonymi sobie ludźmi.
Bardzo lubię książki odwołujące się w swej treści do antyku, ale ta powieść nie podobała mi się. Miałam wrażenie, że to jakiś bełkot. Akcja przeciągała się w nieskończoność, dużo wątków było zbędnych. Nie wiem, o
o chodziło autorowi. Jedyne, co mi się spodobało to zakończenie i właśnie ze względu na ten finał daję 5.

Pierwsza część trylogii. Akcja rozgrywa się w fikcyjnym mieście Aeden, w którym znajduje się szkoła prowadzona przez bogów znanych z greckiej mitologii. Ich zadaniem jest wyszkolić swoich uczniów tak, aby w przyszłości mogli kierować powierzonymi sobie ludźmi.
Bardzo lubię książki odwołujące się w swej treści do antyku, ale ta powieść nie podobała mi się. Miałam wrażenie,...

Co to ma być?! Książka z opisu wydaje się bardzo ciekawa do tego tajemnicza i zachęcająca. A gdy zaczynam wchodzić w jej historie to sobie myśle o co chodzi? Czy to jest książka fantasy czy naukowa? Bardzo wkurzało mnie podzielenie na fabułe i encyklopedie. Gubiłam się w tym momentalnie, pomysł na książkę fajny ale wykonanie niezbyt się udało. Bohaterowie też jacyś dziwni. Bo jakim cudem Marilyn Monroe jest w szkole bogów razem z Marią Curie i Einsteinem?? To się nie trzyma całości. Nawet nie wiem czy mam ochotę sięgnąć po kolejny tom... Zawiodłam się.

Co to ma być?! Książka z opisu wydaje się bardzo ciekawa do tego tajemnicza i zachęcająca. A gdy zaczynam wchodzić w jej historie to sobie myśle o co chodzi? Czy to jest książka fantasy czy naukowa? Bardzo wkurzało mnie podzielenie na fabułe i encyklopedie. Gubiłam się w tym momentalnie, pomysł na książkę fajny ale wykonanie niezbyt się udało. Bohaterowie też jacyś dziwni....

To co mnie wkurzało przez cały czas trwania książki, to jej wyraźny podział na fabułę właściwa i rozdziały dotyczące encyklopedii, które tłumaczyły aktualnie poruszane kwestie. Więc wyglądało to na zasadzie: rozdział fabuły, rozdział encyklopedii, przeplatanka. Strasznie wkurzające, bo chcąc się skupić na fabule nie mogę, bo co chwile wyskakują mi rozdziały encyklopedii... pod koniec zaczęłam je omijać z nudów.

http://kasikowykurz.blogspot.com/2020/01/bernard-werber-szkoa-bogow-prawie-wyszo.html

To co mnie wkurzało przez cały czas trwania książki, to jej wyraźny podział na fabułę właściwa i rozdziały dotyczące encyklopedii, które tłumaczyły aktualnie poruszane kwestie. Więc wyglądało to na zasadzie: rozdział fabuły, rozdział encyklopedii, przeplatanka. Strasznie wkurzające, bo chcąc się skupić na fabule nie mogę, bo co chwile wyskakują mi rozdziały encyklopedii......

Jako iż powoli wkręcam się w te wszystkie mitologie, ale ta książka totalnie mi się spodobała. Tworzenie świata- nawet fajny pomysł, ale reszta już mi nie pasuje.

Jako iż powoli wkręcam się w te wszystkie mitologie, ale ta książka totalnie mi się spodobała. Tworzenie świata- nawet fajny pomysł, ale reszta już mi nie pasuje.

Początkowo planowałam ocenić tę książkę o wiele niżej, ale ostatnie rozdziały odrobinę zmieniły moją końcową ocenę. Dotąd żadna powieść tak mnie jeszcze nie rozczarowała jak "Szkoła bogów". Miałam co do niej ogromne oczekiwania, a z każdą stroną czułam się coraz bardziej zawiedziona. Nie lubię porzucać książek w połowie, dlatego doczytałam ją do końca, ale nie przyszło mi to z łatwością i czytanie stało się dla mnie przykrym obowiązkiem. Sam pomysł na historię bardzo mi się spodobał i to on sprawił, że postanowiłam kupić tę pozycję, ale wykonania nie mogę w żaden sposób pochwalić. Powieść jest nudna i montonna. Lekcja, posiłek, nieudana wyprawa z przyjaciółmi i oglądanie życia podopiecznych w telewizji. I gdyby nie przeplatające między wątkami niepozorne tajemnice oraz trzy ostatnie wersy końcowego rozdziału, prawdopodobnie nie rozważałabym nawet sięgnięcia po drugi tom.

Początkowo planowałam ocenić tę książkę o wiele niżej, ale ostatnie rozdziały odrobinę zmieniły moją końcową ocenę. Dotąd żadna powieść tak mnie jeszcze nie rozczarowała jak "Szkoła bogów". Miałam co do niej ogromne oczekiwania, a z każdą stroną czułam się coraz bardziej zawiedziona. Nie lubię porzucać książek w połowie, dlatego doczytałam ją do końca, ale nie przyszło mi...

Po przeczytaniu trylogii o mrówkach i tej książki utwierdzam się w przekonaniu, że Werber pisze w sposób, który mi odpowiada. Nawet jeśli wstawki "encyklopedyczne" wydają mi się czasem męczące (i wywołują zniecierpliwienie - ja chcę wiedzieć, co się dzieje u bohaterów, a tu jakieś pierdoły z teoretycznie zupełnie innej beczki!),to potem okazuje się, że dowiedziałam się całkiem ciekawych rzeczy. I może nawet jedną na pięćdziesiąt przyswojonych zapamiętam? :)
Podoba mi się pomysł "szkoły bogów" i dosłownego zarządzania światem przedstawionego jako zawód. Dla ludzi (no, już nie ludzi...) o szczególnych kwalifikacjach, ale jednak zawód. Mogę się z tym zgadzać lub nie, to nie ma żadnego znaczenia - jestem zaintrygowana samym pomysłem i coś czuję, że rzucę się sprawdzać, jak się to wszystko skończy (lub nie skończy?). Czyli będę czytać kolejne tomy. I pewnie inne cykle autora też.

Po przeczytaniu trylogii o mrówkach i tej książki utwierdzam się w przekonaniu, że Werber pisze w sposób, który mi odpowiada. Nawet jeśli wstawki "encyklopedyczne" wydają mi się czasem męczące (i wywołują zniecierpliwienie - ja chcę wiedzieć, co się dzieje u bohaterów, a tu jakieś pierdoły z teoretycznie zupełnie innej beczki!),to potem okazuje się, że dowiedziałam się...

Lekki spadek formy po znakomitym "Imperium aniołów". Akcja wciąga i zaskakuje, toczy się na wielu równoległych płaszczyznach, ale samo założenie dość naiwne. Wizja krainy bogów rozbudowany i ciekawa, ale dość nie spójna, czerpiąca z wizji greckiej w sposób rodem z amerykańskich filmów klasy B, sztuczny i plastikowy. Liczę na poprawę w drugiej części.

Lekki spadek formy po znakomitym "Imperium aniołów". Akcja wciąga i zaskakuje, toczy się na wielu równoległych płaszczyznach, ale samo założenie dość naiwne. Wizja krainy bogów rozbudowany i ciekawa, ale dość nie spójna, czerpiąca z wizji greckiej w sposób rodem z amerykańskich filmów klasy B, sztuczny i plastikowy. Liczę na poprawę w drugiej części.

Spodziewałam się czegoś innego pierwsze rozdziały szybko przelatywały i zapowiadało się obiecująco niestety im dalej tym coraz nudniej. Przeczytałam większość książki ale nie dobrnęłam do końca. Nie jest to zła lektura ale nie dla mnie

Spodziewałam się czegoś innego pierwsze rozdziały szybko przelatywały i zapowiadało się obiecująco niestety im dalej tym coraz nudniej. Przeczytałam większość książki ale nie dobrnęłam do końca. Nie jest to zła lektura ale nie dla mnie