Detroit. Sekcja zwłok Ameryki

Wycieczka do serca amerykańskiego przemysłu samochodowego, które teraz skazane jest na powolne umieranie. Dla autora to także osobista podróż w głąb historii swojej rodziny. Całość pokazuje, jak wiele zmieniło się w Ameryce w XX wieku. Od rewolucji przemysłowej, migracji z południa do przemysłowej północy, po powolny upadek i degradację miasta do roli pariasa.
Ta książka pokazuje, że bardzo często "American dream" zmienia się w "American nightmare".

Wycieczka do serca amerykańskiego przemysłu samochodowego, które teraz skazane jest na powolne umieranie. Dla autora to także osobista podróż w głąb historii swojej rodziny. Całość pokazuje, jak wiele zmieniło się w Ameryce w XX wieku. Od rewolucji przemysłowej, migracji z południa do przemysłowej północy, po powolny upadek i degradację miasta do roli pariasa.
Ta książka...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Poruszający obraz upadku, podziałów społeczno-ekonomicznych, konszachtów politycznych jednego z najbogatszych kiedyś miast Ameryki, jak również literacki portret samych Stanów.

Poruszający obraz upadku, podziałów społeczno-ekonomicznych, konszachtów politycznych jednego z najbogatszych kiedyś miast Ameryki, jak również literacki portret samych Stanów.

Pokaż mimo to

Bardzo dobry reportaż przedstawiający brutalną rzeczywistość mieszkańców Detroit. Skutecznie przedstawia przyczyny i skutki bankructwa miasta (na przykładach faktycznych mieszkańców) - są one odpowiednio uproszczone na potrzeby reportażu.

Raczej nie dla osób, których nie interesuje życie polityczne, bo to właśnie jest duża część tej książki.

Bardzo dobry reportaż przedstawiający brutalną rzeczywistość mieszkańców Detroit. Skutecznie przedstawia przyczyny i skutki bankructwa miasta (na przykładach faktycznych mieszkańców) - są one odpowiednio uproszczone na potrzeby reportażu.

Raczej nie dla osób, których nie interesuje życie polityczne, bo to właśnie jest duża część tej książki.

Pokaż mimo to

Bardzo dobry reportaż choć styl autora może się podobać ale też trochę razić. Wiele historii opowiada o osobistych przeżyciach autora. Nie przeszkadzało mi to zupełnie. Jego rodzina to mieszkańcy miasta i ich los też jest dowodem na ponure życie w mieście bankrutów, biedy i nizin społecznych. Smutny opis upadku miasta. Reportaż czytało się bardzo dobrze. Nie nudził a czasem łapał za serce. Detroit nie będzie na mojej liście miast USA, które chcę koniecznie odwiedzić ale cieszę się, że sięgnęłam po książkę LeDuffa.

Bardzo dobry reportaż choć styl autora może się podobać ale też trochę razić. Wiele historii opowiada o osobistych przeżyciach autora. Nie przeszkadzało mi to zupełnie. Jego rodzina to mieszkańcy miasta i ich los też jest dowodem na ponure życie w mieście bankrutów, biedy i nizin społecznych. Smutny opis upadku miasta. Reportaż czytało się bardzo dobrze. Nie nudził a czasem...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Historie o ludziach żyjących (i umierających) w Motor City. Nie zazdroszczę.

Historie o ludziach żyjących (i umierających) w Motor City. Nie zazdroszczę.

Pokaż mimo to

Bardzo ciekawa pozycja, szczególnie dla miłośników literatury faktu. Historia przedstawiona jest w formacie minireportaży, które skupiają się na wydarzeniu lub człowieku. Autor przedstawia Detroit w sposób dosadny, bez żadnych ubarwiaczy, nie koloryzuje. Książka skłania do przemyśleń, ponieważ z jednej strony świetnie pokazuje jak ludzie próbują znaleźć "tylne drzwi", jak próbują odnaleźć się w pogarszającej się rzeczywistości, z drugiej daje nadzieję przedstawiając losy tych, którzy mimo wszelkich przeszkód nie zeszli ze swoich posterunków.

Można zastanowić się, czy mimo że Detroit leży tak daleko, nie jest nam szczególnie bliskie.

Bardzo ciekawa pozycja, szczególnie dla miłośników literatury faktu. Historia przedstawiona jest w formacie minireportaży, które skupiają się na wydarzeniu lub człowieku. Autor przedstawia Detroit w sposób dosadny, bez żadnych ubarwiaczy, nie koloryzuje. Książka skłania do przemyśleń, ponieważ z jednej strony świetnie pokazuje jak ludzie próbują znaleźć "tylne drzwi", jak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zaczyna się trzęsieniem ziemi. Później kurz opada i wpadamy w trochę stereotypów, wgłębiamy się w rodzinną historię autora, która akurat nie musi nas bardzo interesować. To minus, ale i tak w sumie to wstrząsający opis miasta upadłego, miasta wyrzutka, miasta na skraju amerykańskiej rzeczywistości. Czy jednak tak zupełnie na skraju? Byłem w USA 2 razy, dwa razy w Chicago - 2012 r. i 2016 r. Stwierdzam, że Ameryka, przynajmniej ta widziana z perspektywy Chicago zmierza trochę właśnie w stronę Detroit, ale cóż wszystkie imperia tracą w końcu swój blask, co świetnie opisał autor w tej właśnie książce.

Zaczyna się trzęsieniem ziemi. Później kurz opada i wpadamy w trochę stereotypów, wgłębiamy się w rodzinną historię autora, która akurat nie musi nas bardzo interesować. To minus, ale i tak w sumie to wstrząsający opis miasta upadłego, miasta wyrzutka, miasta na skraju amerykańskiej rzeczywistości. Czy jednak tak zupełnie na skraju? Byłem w USA 2 razy, dwa razy w Chicago -...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciekawy reportaż. Początkowo byłam zaskoczona jego chaotycznością i wulgarnością, ale być może nic innego nie pasuje do tego biednego, opuszczonego przez sprawiedliwość i dobro, miejsca. I faktycznie, jest to sekcja zwłok Ameryki, upadek Detroit można łatwo przełożyć na sytuację czarnoskórych i biednych w całych Stanach, na ich stale pogarszającą się sytuację materialną i kulturową.
Świetne miejsce dla brutalnych seriali, filmów i powieści, szkoda tylko, że tylu ludzi musi żyć w tym moralnym syfie, być zmęczonym strachem o jutro i mieć świadomość bycia bezradnym, zbyt biednym, by zrobić cokolwiek i zmienić ten mroczny świat.

Ciekawy reportaż. Początkowo byłam zaskoczona jego chaotycznością i wulgarnością, ale być może nic innego nie pasuje do tego biednego, opuszczonego przez sprawiedliwość i dobro, miejsca. I faktycznie, jest to sekcja zwłok Ameryki, upadek Detroit można łatwo przełożyć na sytuację czarnoskórych i biednych w całych Stanach, na ich stale pogarszającą się sytuację materialną i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

American Dream. Od pucybuta do milionera. Nie, to nie o tym. Depresyjny obraz upadłego miasta, w którym ludzie u władzy mają za nic jego mieszkańców. Miasta, do którego kiedyś ciągnęły tłumy, a teraz jest to miejsce opustoszałe, które odstrasza nawet rodowitych mieszkańców. Witajcie we współczesnej Ameryce.

„Teraz po kwiaciarni została już tylko sterta kamieni., ale pomimo tego, co powiedział mi Arab,niczego nie zapomniałem. Za każdym razem, gdy widzę kogoś, kto zginął w wyniku przemocy albo nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, myślę o martwym mężczyźnie z otwartymi oczyma i widzę, jak leży na brudnej podłodze sklepu. Widziałem go w twarzach żołnierzy, gdy zajmowałem się wojna w Iraku. Widziałem go w twarzy mojej siostry. Widziałem go w twarzy córki mojej siostry. Widziałem to teraz, w smukłej twarzy lezącego w trumnie nastolatka. Kolejny niewinny człowiek, którego śmierć uruchomiła cala serię wydarzeń. Wydarzeń, które mogły sprawić, że getto zmów stanie w ogniu” - str. 265

„Łatwo było obwiniać McNeal za to, w jakim sąsiedztwie i w jakich okolicznościach wychowywała swoich synów. Ale czy to ona odpowiadała za funkcjonariuszy policji z zepsutym sprzętem w służbowych samochodach? Za strażaków w dziurawych butach? Za karetki, które zawsze przyjeżdżały zbyt późno? Za władze miasta,które nie potrafiły dopilnować, by działały latarnie uliczne, i które zostawiały opuszczone domy na pastwę zapałek podpalaczy? Za władze stanu,które pozwalały na to, by zostawione w kostnicach ciała układały się już w całe sterty? Za międzynarodowe korporacje, które wyprowadziły się z naszego miasta i zostawiły po sobie zatrute grunty? Za sędziów, korzy pozwalali kryminalistom chodzić wolno po ulicach? Za zarządców szkół, korzy kradli pieniądze przeznaczone na mleko dla dzieci? Za wybranych w wolnych wyborach urzędników, którzy okradali miasto? Za menedżerów przedsiębiorstw samochodowych, którzy nie potrafiliby kierować nawet spożywczakiem? Za naciągaczy z Wall Street, którzy w postaci niemożliwego do spłaty długu, a sami pojechali imprezować do South Hampton? Czy można ją za to wszystko winić?” - str. 277


„Wszystko było z nim nie tak. Nie potrafił wziąć odpowiedzialności za życia, które zrujnował. Oskarżał innych. Chował się za sloganami i wykrętami. Był Kwame Kilpatrickiem. Był koncernem General Motors. Był Wall Street. Był współczesną Ameryką. Był oszustem.” - str. 282

„Znalazłem tę działkę. Zaparkowałem samochód i nie zamknąłem go na klucz. Nie wydawało mi się, by było to konieczne. Okolica była zupełnie opuszczona, pełna wypatroszonych skorup domów, które kiedyś zamieszkiwała klasa średnia. Ostatnim razem, gdy byłem tu z matką, te domy były jeszcze zamieszkałe. Upadek nadszedł szybko. To było jak tsunami. Nie wiem, czy tym, co zrujnowało to miejsce, były narkotyki czy zwykłe zaniedbanie. Czy chodziło o to, że skończyła się praca przy samochodach,c czy o to, że Wall Street wyruchało klasę średnią? A może po prostu ludzie poddali się?Nie wiem. Ale patrzenie na to boli. Marność. Wszystko marność.” - str. 291

American Dream. Od pucybuta do milionera. Nie, to nie o tym. Depresyjny obraz upadłego miasta, w którym ludzie u władzy mają za nic jego mieszkańców. Miasta, do którego kiedyś ciągnęły tłumy, a teraz jest to miejsce opustoszałe, które odstrasza nawet rodowitych mieszkańców. Witajcie we współczesnej Ameryce.

„Teraz po kwiaciarni została już tylko sterta kamieni., ale...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Detroit to brutalne miasto. Tu nie respektuje się żadnych praw. Zupełnie jak w GTA. Ludzie chcieliby uciec, ale nie mają dokąd i tkwią w tym marazmie. Spokój odnajdują w narkotykach i alkoholu. Siłę w bójkach i morderstwach. Kobiecości szukają w prostytucji, a męstwa w ulicznych gangach. Jednocześnie walczą i płaczą, bo rozdziera ich bezsilność. Przed laty Detroit słynęło z wielkiego przemysłu, nowatorskich rozwiązań i znanych na całym świecie samochodów H.Forda. Dziś jest stolicą nędzy, bezrobocia i przestępczości. I tak sobie myślę, że ten obraz boli podwójnie, bo pokazuje, że amerykański sen nie zawsze kończy się dobrze - jednego dnia można być panem świata, a następnego obudzić się na ulicy.

Detroit to brutalne miasto. Tu nie respektuje się żadnych praw. Zupełnie jak w GTA. Ludzie chcieliby uciec, ale nie mają dokąd i tkwią w tym marazmie. Spokój odnajdują w narkotykach i alkoholu. Siłę w bójkach i morderstwach. Kobiecości szukają w prostytucji, a męstwa w ulicznych gangach. Jednocześnie walczą i płaczą, bo rozdziera ich bezsilność. Przed laty Detroit słynęło z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to