Kolejny intersujący tom z serii ukazujący okres mało omawiany na lekcjach historii. O ile same podboje Aleksandra są w miarę dobrze znane, to okres po jego śmierci już zdecydowanie mniej. Książka ta wypełnia tę pustkę aż do czasów dominacji rzymskiej na tych terenach. Polecam.

Kolejny intersujący tom z serii ukazujący okres mało omawiany na lekcjach historii. O ile same podboje Aleksandra są w miarę dobrze znane, to okres po jego śmierci już zdecydowanie mniej. Książka ta wypełnia tę pustkę aż do czasów dominacji rzymskiej na tych terenach. Polecam.

Tom 9 serii. Do połowy wersja szkolna, czyli o tym, jak Filip II stworzył imperium, jak przejął je Aleksander i dokonał podboju Persji. Tekst nie odbiega od podobnych opracowań syntetycznych, może pojawia się kilka kontrowersyjnych kwestii, ale wszystko dość typowe. Jedyne, co nie zostało wyraźnie zaakcentowane, to początek hellenizacji Wschodu - bo nie tylko o małżeństwa mieszane Macedończyków z kobietami podbitych terenów chodzi. Nie uwypuklono symbiozy lokalnych elementów kultury z napływową helleńską aż do ich scalenia na poszczególnych obszarach.
Zdecydowanie ciekawiej wygląda część poświęcona rozpadowi państwa, a zarazem powstaniu monarchii hellenistycznych. Zwykle losy diadochów i ich następców są kwitowane krótkimi wzmiankami, tu zostali potraktowani całkiem szczegółowo. ale żeby nie było zbyt różowo - tylko w warstwie politycznej. Inne sprawy zostały, jak zawsze, ledwie zarysowane.
Stałe zalety, czyli ilustracje i kartografia, tym razem z małym, ale istotnym zgrzytem - na s. 70, obok, współczesnej zresztą, ilustracji, pojawia się krótkie wyjaśnienie, które nie zostało zredagowane. Nie dość, że jest to obca czcionka, to jeszcze bez części polskich znaków, przez co tekst nie jest w pełni czytelny. Z kolei na s. 109-110 umieszczono Grupę Laokoona, jedną z najsłynniejszych rzeźb hellenistycznych. W opisie pojawia się wzmianka o synach kapłana jako braciach bliźniakach. Pierwszy raz spotykam się z takim opisem postaci.
Jak zawsze nieco niedoróbek redakcyjnych, przyzwoity aneks, zaskakująco bogata bibliografia (choć chyba przesadzono z podawaniem prac Anny Świderkówny, skądinąd bardzo przeze mnie cenionej, ale tu pojawia się kosztem braku kilku innych prac). Podsumowując - ten tom niczym mnie nie zaskoczył, jest przyzwoity, ale daleko mu jeszcze do ideału, bardzo daleko.

Tom 9 serii. Do połowy wersja szkolna, czyli o tym, jak Filip II stworzył imperium, jak przejął je Aleksander i dokonał podboju Persji. Tekst nie odbiega od podobnych opracowań syntetycznych, może pojawia się kilka kontrowersyjnych kwestii, ale wszystko dość typowe. Jedyne, co nie zostało wyraźnie zaakcentowane, to początek hellenizacji Wschodu - bo nie tylko o małżeństwa...