No cóż, miałem wiele książek ulubionych Tytus w krainie Nonsensu. Tajemnicza Wyspa. Wyznania Nata Turnera, później długo Martin Eden. Obecnie ww. jest takową i chyba pozostanie do niedługiej śmierci. Ma tyle warstw i tylko rozdział o huśtawce jest taki sobie, reszta to kosa. Tak wyrazistych bohaterów nie ma nigdzie indziej. Ps. Jakbym zapadł w śpiączkę czytajcie mi na przemian z serialem Lalka.

No cóż, miałem wiele książek ulubionych Tytus w krainie Nonsensu. Tajemnicza Wyspa. Wyznania Nata Turnera, później długo Martin Eden. Obecnie ww. jest takową i chyba pozostanie do niedługiej śmierci. Ma tyle warstw i tylko rozdział o huśtawce jest taki sobie, reszta to kosa. Tak wyrazistych bohaterów nie ma nigdzie indziej. Ps. Jakbym zapadł w śpiączkę czytajcie mi na...

Książka 4/10

Posiadam wersje w dwóch tomach, więc opinia będzie do obu taka sama… W skrócie — nie podobało mi się. Jednak nie na tyle, by jakoś zbesztać tą/te książki. Opisy seksu są, ale nie żeby było ich jakoś wiele. Do współczesnych pozycji, do których jesteśmy już przyzwyczajeni, jej daleko. Akcji tu praktycznie żadnej. Dla mnie najgorszy był styl autora w tej powieści. Ni to baśń, ni to gawęda. Ciężko stwierdzić. Mnie się po prostu nie podobało i tylko przez ten specyficzny styl — ciężko czytało.


10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia — nie wiem, jak skończyłem;

Książka 4/10

Posiadam wersje w dwóch tomach, więc opinia będzie do obu taka sama… W skrócie — nie podobało mi się. Jednak nie na tyle, by jakoś zbesztać tą/te książki. Opisy seksu są, ale nie żeby było ich jakoś wiele. Do współczesnych pozycji, do których jesteśmy już przyzwyczajeni, jej daleko. Akcji tu praktycznie żadnej. Dla mnie najgorszy był styl autora w tej...

Książka 4/10

Posiadam wersje w dwóch tomach, więc opinia będzie do obu taka sama… W skrócie — nie podobało mi się. Jednak nie na tyle, by jakoś zbesztać tą/te książki. Opisy seksu są, ale nie żeby było ich jakoś wiele. Do współczesnych pozycji, do których jesteśmy już przyzwyczajeni, jej daleko. Akcji tu praktycznie żadnej. Dla mnie najgorszy był styl autora w tej powieści. Ni to baśń, ni to gawęda. Ciężko stwierdzić. Mnie się po prostu nie podobało i tylko przez ten specyficzny styl — ciężko czytało.


10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia — nie wiem, jak skończyłem;

Książka 4/10

Posiadam wersje w dwóch tomach, więc opinia będzie do obu taka sama… W skrócie — nie podobało mi się. Jednak nie na tyle, by jakoś zbesztać tą/te książki. Opisy seksu są, ale nie żeby było ich jakoś wiele. Do współczesnych pozycji, do których jesteśmy już przyzwyczajeni, jej daleko. Akcji tu praktycznie żadnej. Dla mnie najgorszy był styl autora w tej...

Niegdyś głośna i uważana za skandalizującą książka Nienackiego okazała się czymś zupełnie innym, niż się spodziewałem. Erotyka jest tu obecna, ale są to raczej "momenty" niż myśl przewodnia książki. Nie uważam, by odgrywała ważniejszą rolę niż choćby w cyklu "Dagome Iudex" tego samego autora, a na pewno jest jej o wiele mniej niż w takim Greyu czy 365 dniach.

O czym więc jest "Raz w roku w Skiroławkach" - o ludziach, o społeczności, o człowieczeństwie. Książka napisana w unikalnym stylu ni to realizmu magicznego, ni to przypowieści, ni to powieści obyczajowej, ma wiele uroku. Trudno ją porównać do innych dzieł. Mi w klimacie najbardziej skojarzyła się z "Prawiekiem" Tokarczuk i "Panem Tadeuszem". Bohaterem zbiorowym jest ludność Skiroławek z kilkoma wyróżniającymi się bohaterami, którzy sa typami nieco przerysowanymi, a jednak boleśnie realnymi.

Do tego dochodzą jeszcze rozważania etyczno-filozoficzne wraz z dobrze skonstruowanym wątkiem kryminalnym.

Ostrzegam jednak, że czyta się długo, przynajmniej ten egzemplarz, który trafił w mojej ręce miał bardzo drobny druk i duże strony - lektura na kilka tygodni. Ale zdecydowanie polecam.

Niegdyś głośna i uważana za skandalizującą książka Nienackiego okazała się czymś zupełnie innym, niż się spodziewałem. Erotyka jest tu obecna, ale są to raczej "momenty" niż myśl przewodnia książki. Nie uważam, by odgrywała ważniejszą rolę niż choćby w cyklu "Dagome Iudex" tego samego autora, a na pewno jest jej o wiele mniej niż w takim Greyu czy 365 dniach.

O czym więc...

Po „Wielkim Lesie” przyszedł czas na Skiroławki. Nienacki opowiada o perypetiach mieszkańców z lekkością, fantazją i - jak to u niego - wcale nie małą szczyptą pikanterii. Czasem jest zabawnie, czasem wręcz przeciwnie i jako czytelnik ma się ochotę zbuntować przed takim a takim obrotem spraw. Ale tak to już jest, można tylko patrzeć i obserwować, czuć z wolna zmieniające się pory roku, a w nich utkane dole i niedole całej społeczności.

Po „Wielkim Lesie” przyszedł czas na Skiroławki. Nienacki opowiada o perypetiach mieszkańców z lekkością, fantazją i - jak to u niego - wcale nie małą szczyptą pikanterii. Czasem jest zabawnie, czasem wręcz przeciwnie i jako czytelnik ma się ochotę zbuntować przed takim a takim obrotem spraw. Ale tak to już jest, można tylko patrzeć i obserwować, czuć z wolna zmieniające...

Już dawno nie czytałam tak dobrej książki. Słynące z erotycznych wątków Skiroławki to arcyciekawa opowieść o mieszkańcach owej wsi. Wielowątkowość, ciekawe psychologicznie postaci, motyw kryminalny, akcenty wierzeń ludowych pochłonęły mnie bez reszty. To nie jest łatwa lektura, zawiera w sobie mrok, smutek, czasem wymieszany z czarnym humorem ale polecam z całego serca.

Już dawno nie czytałam tak dobrej książki. Słynące z erotycznych wątków Skiroławki to arcyciekawa opowieść o mieszkańcach owej wsi. Wielowątkowość, ciekawe psychologicznie postaci, motyw kryminalny, akcenty wierzeń ludowych pochłonęły mnie bez reszty. To nie jest łatwa lektura, zawiera w sobie mrok, smutek, czasem wymieszany z czarnym humorem ale polecam z całego serca.

Ciekawe studium ludzkiej natury okraszone erotyką.

Ciekawe studium ludzkiej natury okraszone erotyką.

Nienacki w każdej postaci jest dobry. Ta książka jest bardzo gęsto napisana, dużo w niej słów i wiele wątków. Czasami miałam wrażenie, że Nienacki siadał i sobie pisemnie, po swojemu, gawędził. Świetna proza. Taką bardzo lubię.

Nienacki w każdej postaci jest dobry. Ta książka jest bardzo gęsto napisana, dużo w niej słów i wiele wątków. Czasami miałam wrażenie, że Nienacki siadał i sobie pisemnie, po swojemu, gawędził. Świetna proza. Taką bardzo lubię.

Jak ktoś napisał w swojej opinii: "Ale tak naprawdę po tą pozycję sięgamy głównie ze względu na opisy seksu" - no cóż, tak, mnie też to zaciekawiło ;) I muszę przyznać, że te sceny są całkiem udane - nie wulgarne, a naturalne, a to się nie każdemu udaje.
Cała książka jest właściwie fajna... no trochę taka o niczym :D ale dobrze się to czyta, niby tylko opis jakiejś społeczności małej wioski, ale nie nudzi i jakoś interesuje. Jak na książkę już starszą, to jest bardzo dobrze. Czy jest wybitna? no nie, i jakichś głębszych treści z niej nie wyciągnę ale dobrze się czytało (a właściwie słuchało - wysłuchałem na YT i całkiem podobał mi się lektor - sposób czytania dość monotonny i ze stałą prędkością, a do tego ciekawy głos - choć inni pisali, że lektor beznadziejny, a dla mnie najlepszy jak na lektora, lepszy niż profesjonalni, więc znów mam inaczej :D ).

(słuchana: 17.04-1.05.2023)
4-/5 [6/10]

Jak ktoś napisał w swojej opinii: "Ale tak naprawdę po tą pozycję sięgamy głównie ze względu na opisy seksu" - no cóż, tak, mnie też to zaciekawiło ;) I muszę przyznać, że te sceny są całkiem udane - nie wulgarne, a naturalne, a to się nie każdemu udaje.
Cała książka jest właściwie fajna... no trochę taka o niczym :D ale dobrze się to czyta, niby tylko opis jakiejś...

Czytanie tej książki to była rozkosz.
Zna ktoś podobne?

Czytanie tej książki to była rozkosz.
Zna ktoś podobne?