Niewolnicy z Socorro

Kolejny tom za mną.
Nazwisko Flanagana poznałem jakieś 10 lat temu, szukając książek dla pewnego nastolatka mających zachęcić go do czytania. Seria Zwiadowcy była strzałem w dziesiątkę. Teraz Drużyna? Jak najbardziej.
Dobra literatura dla nastolatków. A że, powtórzę się, dla mężczyzny najtrudniejsze są pierwsze 40 lat dzieciństwa, to... Dla tych większych nastolatków może być też miłym przerywnikiem.
Kolejne przygody nastoletnich Skandynawów, eeee, według pisarza Skandian, takich flanagańskich alter ego Wikingów. Lektura jest dynamiczna, przy tym mało krwawa. Bohaterowie wykazują się należytym sprytem, wzajemnie rewelacyjnie się uzupełniają, no i łączą ich więzi prawdziwej przyjaźni. Do tego, rzadsze w ostatnich latach, wyprowadzenie głównej postaci jako młodzieńca. Uuuuuf. Flanagan skutecznie przełamuje schemat psychomaskulinizacji (mój nowotermin) dziewczyn. Z tej perspektywy już nie wiadomo kto łamie stereotypy...
Ogólnie - szybka, zadowalająca lektura. Właśnie taka w dobrym starym stylu Braci Lwie Serce.

Kolejny tom za mną.
Nazwisko Flanagana poznałem jakieś 10 lat temu, szukając książek dla pewnego nastolatka mających zachęcić go do czytania. Seria Zwiadowcy była strzałem w dziesiątkę. Teraz Drużyna? Jak najbardziej.
Dobra literatura dla nastolatków. A że, powtórzę się, dla mężczyzny najtrudniejsze są pierwsze 40 lat dzieciństwa, to... Dla tych większych nastolatków może...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tu autor nie męczy,szczegółami budowy żaglowca.Statek płynie i już.Cóż mamy,nowe tereny do odwiedzenia.Iberia,a tam świat.Jakby z islamu.Choćby suk-taki bazar.
Są niewolnicy.A jakże,jest wielki pies.Bernardyn ?
Ogólnie świetna przygoda .

Tu autor nie męczy,szczegółami budowy żaglowca.Statek płynie i już.Cóż mamy,nowe tereny do odwiedzenia.Iberia,a tam świat.Jakby z islamu.Choćby suk-taki bazar.
Są niewolnicy.A jakże,jest wielki pies.Bernardyn ?
Ogólnie świetna przygoda .

Pokaż mimo to

Najzabawniejsza książka Flanagana którą do tej pory czytałem (znam całą serię Zwiadowców). Pierwsza część, która dzieje się w rodzinnym mieście bohaterów jest świetna. Wprowadzenie psiego bohatera do serii było świetnym pomysłem. W Zwiadowcach psiny zeszły niestety na daleki plan ale tu wróciły z pełnym rozmachem :-)
Plus również za to, że jest to zamknięta historia, bez rozwlekania na kilka tomów.
Minus - wszyscy negatywni bohaterowie oczywiście są źli do szpiku kości i głupi. Jak zwykle głównym bohaterom kompletnie nic nie grozi. Może źle to zabrzmi ale mógł by w końcu ktoś zginąć :-/

Najzabawniejsza książka Flanagana którą do tej pory czytałem (znam całą serię Zwiadowców). Pierwsza część, która dzieje się w rodzinnym mieście bohaterów jest świetna. Wprowadzenie psiego bohatera do serii było świetnym pomysłem. W Zwiadowcach psiny zeszły niestety na daleki plan ale tu wróciły z pełnym rozmachem :-)
Plus również za to, że jest to zamknięta historia, bez...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

A jednak da się napisać tom, który ma zakończenie.
Miejmy tylko nadzieję, że nie wszystkie gnidy zmartwychwstają i nie umieją pływać z żelastwem na garbie.
Motyw z psem irytujący i infantylny, ale jakoś daje się znieść.
Rola zwiadowcy drugoplanowa, można by liczyć na lepsze wyeksponowanie tej postaci.
Rzucanie mieczem? Eeeeeeeeee, cóżeś pan wymyślił tym razem panie Flanagan. Brakło kawy przy pisaniu?
Metoda sabotażu - bardzo dobra, tylko powinno jej towarzyszyć kilka dodatkowych nacięć czy nawierceń, bo tak po prawdzie jedna dziura z liną nie powinna być tak skuteczna. Jak dostajemy się w pobliże wrażej jednostki i możemy sabotować podwodną część kadłuba, to należy to zrobić porządnie i wszechstronnie.
I z najwredniejszym zamiarem.
Litość nad zbirami? Żałowanie czy przeżyją? W uniwersum „Zwiadowców” najskuteczniejszym lekarstwem na zbirowatość jest ostra część topora, miecza lub sztyletu zanurzona w bandyckim łbie, tudzież inny sposób na zatrzymanie akcji serca,
a nie żale i współczucia. Tym bardziej, że w tej opowieści giną przeciwnicy mniej zasługujący na śmierć. Pozostawienie szczególnie ohydnej gnidy przy życiu zawsze grozi kolejnym potencjalnym ofiarom.
Ogólnie - fajny tom. Z porządnym zakończeniem.
Polecam.

A jednak da się napisać tom, który ma zakończenie.
Miejmy tylko nadzieję, że nie wszystkie gnidy zmartwychwstają i nie umieją pływać z żelastwem na garbie.
Motyw z psem irytujący i infantylny, ale jakoś daje się znieść.
Rola zwiadowcy drugoplanowa, można by liczyć na lepsze wyeksponowanie tej postaci.
Rzucanie mieczem? Eeeeeeeeee, cóżeś pan wymyślił tym razem panie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tym razem drużyna Hala otrzymuje nowe zadanie - ma patrolować wybrzeża Araluenu na polecenie oberjarla Eraka. Członkowie załogi, znudzeni rutyną w Hallasholm, podejmują się wyzwania. Niespodziewanie jednak na statku pojawia się nowy towarzysz wyprawy. Wielki, kudłaty pies siejący spustoszenie. To właśnie z jego powodu Czaple opuszczają port w pośpiechu, gdy po piętach depcze im wściekły oberjarl.
Po dotarciu do zatoki Cresthaven, drużyna przejmuje obowiązki poprzedniej skandyjskiej floty. Ich uwagę skupia jednak granatowy okręt, który wygląda bardzo znajomo. Okazuje się, że są to starzy znajomi, parający się handlem niewolników.
Drużyna podejmuje odważną decyzję - dostać się na targ w Soccoro i uwolnić jeńców. Pomóc ma im w tym aralueński zwiadowca Gilan.

Tym razem drużyna Hala otrzymuje nowe zadanie - ma patrolować wybrzeża Araluenu na polecenie oberjarla Eraka. Członkowie załogi, znudzeni rutyną w Hallasholm, podejmują się wyzwania. Niespodziewanie jednak na statku pojawia się nowy towarzysz wyprawy. Wielki, kudłaty pies siejący spustoszenie. To właśnie z jego powodu Czaple opuszczają port w pośpiechu, gdy po piętach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Mega

Mega

Pokaż mimo to

Historia w wielu miejscach zazębiająca się ze światem i opowieściami znanymi z cyklu Zwiadowcy. Ponownie otrzymujemy interesującą i dynamicznie podaną mieszankę brawurowych akcji, wybuchów wynalazczego intelektu i...tak tzw. wartości wyższych typu równość, wolność i braterstwo.
Godna polecenia rozrywka dla nastolatków, ale i starsi wiekiem, a młodzi duchem odnajdą tu swoisty urok.

Historia w wielu miejscach zazębiająca się ze światem i opowieściami znanymi z cyklu Zwiadowcy. Ponownie otrzymujemy interesującą i dynamicznie podaną mieszankę brawurowych akcji, wybuchów wynalazczego intelektu i...tak tzw. wartości wyższych typu równość, wolność i braterstwo.
Godna polecenia rozrywka dla nastolatków, ale i starsi wiekiem, a młodzi duchem odnajdą tu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Flanagan staje się powtarzalny...Te same schematy, przewidywalne wydarzenia. "Niewolnicy" to taka sobie powieść.

Flanagan staje się powtarzalny...Te same schematy, przewidywalne wydarzenia. "Niewolnicy" to taka sobie powieść.

Pokaż mimo to

Czuję lekki ( wielki ) niedosyt, czegoś mi brakuje w tej serii.

Czuję lekki ( wielki ) niedosyt, czegoś mi brakuje w tej serii.

Pokaż mimo to

Nawet nie widziałam, że aż tak tęskniłam za Czaplami.

Nawet nie widziałam, że aż tak tęskniłam za Czaplami.

Pokaż mimo to