Pani na Złotym Potoku. Opowieść o Marii z Krasińskich Raczyńskiej.

Miła opowieść historyczno- biograficzna o Marii Beatrix - zwłaszcza dla tych , którzy wędrują śladami bohaterki po Jurze Krakowsko -Częstochowskiej .

Miła opowieść historyczno- biograficzna o Marii Beatrix - zwłaszcza dla tych , którzy wędrują śladami bohaterki po Jurze Krakowsko -Częstochowskiej .

Pokaż mimo to

Okres urlopowy to czas odpoczynku, relaksu. Wtedy jedni po prostu byczą się, inni spędzają czas na podróżowaniu, zwiedzaniu, poznawaniu ciekawych miejsc naszego globu. Wśród nich są tacy, którzy zaplanowali sobie „zaliczenie” najsłynniejszych zabytków naszego kraju. Są też miłośnicy „odkrywania” tajemnic mniej znanych zakątków. Urzekają ich historie zapomnianych dworków, rodzinnych grobowców, czy przydrożnych kapliczek. Intrygują ich losy ludzi, którzy z tymi miejscami byli związani. Do grona tych zapaleńców należę i ja. Dlatego bardzo się ucieszyłam, gdy w moje ręce wpadła „Pani na Złotym Potoku”. Książka stała się inspiracją do zaplanowania kolejnej podróży.

Złoty Potok to wieś leżąca w województwie śląskim, miejsce w którym w historię polskich rodów arystokratycznych wpisała się rodzina Krasińskich. Nazwisko kojarzyć się nam będzie przede wszystkim z autorem „Nie-boskiej komedii” Zygmuntem Krasińskim. Złoty Potok to ukochane miejsce jego córki Marii Beatrix Krasińskiej, bohaterki tej biografii.
Była to kobieta dość nieszablonowa jak na swoje czasy. Swoim charakterem, poglądami, aktywnością życiową nie wpisywała się w ówczesny obraz kobiety-arystokratki. Już w czasach dzieciństwa matka uważała, że należy ją krótko trzymać, bowiem wyróżniała się na tle rodzeństwa ruchliwością, rozbujaną wyobraźnią, mędrkowaniem. Rodzicielka nie mogła w tej kwestii (w innych też) liczyć na męża, ponieważ Zygmunt nie przejawiał zainteresowania ani wychowywaniem dzieci, ani sprawami gospodarskimi, czy finansowymi. Był zbyt zajęty sobą, swoją twórczością, własną egzaltacją, hipochondrią oraz… wieloletnim romansem z Delfiną Potocką.
Z czasem mała Krasińska zaczęła wyrastać na ciekawą świata nastolatkę, uwielbiającą polską literaturę, którą zresztą uważała za bardziej interesującą od francuskich romansów, niezwykle utalentowaną muzycznie, zwłaszcza w dziedzinie śpiewu. Zaczęto ją także podziwiać za elokwencję, inteligencję, pęd do nauki. Znacznie tym odbiegała od innych panien na wydaniu. Nic więc dziwnego, że młodą Polką interesowały się najznakomitsze zagraniczne rody, niektóre źródła mówią nawet o matrymonialnych planach względem niej króla Szwecji i Norwegii Karola XV. Bardzo ciekawie przedstawiała się też sprawa małżeństwa Marii z Edwardem Raczyńskim, ojcem przyszłego prezydenta Rzeczypospolitej na uchodźctwie, o którego względy rywalizowała ze swoją najlepszą przyjaciółką, bratową-wdową Różą Krasińską z Potockich (matką... tegoż prezydenta).
Życie córki Krasińskiego, zbyt krótkie życie (zmarła w wieku 34 lat) to także rodzinne tragedie, odważne poglądy, realistyczne, niepozbawione krytyki spojrzenie na gnuśność własnej sfery, a przede wszystkim jej żeńskiej części „skupionej jedynie na błahostkach, uczestniczeniu w poszukiwaniach męża i prowadzenia wygodnej, niemęczącej egzystencji”. Być może z tego względu kroczyła za nią niezbyt pochlebna o niej samej opinia obrażonych panien. Bolały Marię także problemy społeczne klas niższych.

Śledząc losy Marii Beatrix z Krasińskch Raczyńskiej mamy okazję obserwować cząstkę historii Polski, tę od strony życia codziennego jednego ze słynnych rodów. Obyczaje, podróże, spotkania towarzyskie w najmodniejszych kurortach Europy, moda, bale, dobroczynność. Magdalena Jastrzębska, autorka tejże biografii, dołożyła wszelkich starań, aby obraz ówczesnej obyczajowości był jak najbardziej rzetelny. „Przekopała” archiwa w Warszawie, Krakowie, Częstochowie. Zagłębiła się w liczne prywatne listy przedstawionych osób, w ich pamiętniki i wycinki ówczesnej prasy. Swoją pracę wzbogaciła sporą ilością archiwalnych i współczesnych fotografii. Słowa pochwały należą się autorce także za rozdziały, opisujące w krótkich słowach dzieje Złotego Potoku po śmierci dziedziczki, aż do dnia dzisiejszego. Gawędziarski styl biografii sprawia, że czyta się ją z dużą przyjemnością.

Polecam serdecznie tę pozycję

Okres urlopowy to czas odpoczynku, relaksu. Wtedy jedni po prostu byczą się, inni spędzają czas na podróżowaniu, zwiedzaniu, poznawaniu ciekawych miejsc naszego globu. Wśród nich są tacy, którzy zaplanowali sobie „zaliczenie” najsłynniejszych zabytków naszego kraju. Są też miłośnicy „odkrywania” tajemnic mniej znanych zakątków. Urzekają ich historie zapomnianych dworków,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Wypożyczając tę książkę sądziłam, że będzie to opowieść fabularyzowana, a nie biografia. Zazwyczaj biografie kojarzą się z nużącymi opisami, często suchymi faktami i mnóstwem dat. Ta taka nie jest.

Czyta się bardzo dobrze i bardzo szybko. Historia Marii Beatrix z Krasińskich Raczyńskiej jest opowiedziana w naprawdę ciekawy sposób. Podobało mi się to, że biografia rozpoczyna się od wydarzeń jeszcze sprzed narodzin Marii - dowiadujemy się nieco o jej rodzicach: Elizie z Branickich i Zygmuncie Krasińskim. Podobnie jest w zakończeniu - Autorka krótko opowiada o dalszych losach męża i syna Marii.

Dużym plusem jest fakt, iż książka zawiera liczne fotografie i reprodukcje obrazów - także w kolorze! A już te zdjęcia w sepii z końca XIX i początku XX wieku to wprost uczta dla oka - uwielbiam studiować portrety z tamtych czasów.

Jak dla mnie książka więcej niż bardzo dobra! Jeden mały minus (i dlatego nie dałam 8 gwiazdek), to brak kilku zdań tuż przed samym końcem historii. Nie wiem czy brakuje całej strony czy tylko kawałka zdania, ale to trochę wytrąca z rytmu. Mam nadzieję, że w kolejnym wydaniu ten błąd zostanie już naprawiony.

A ja tymczasem poszukam innej książki tej Autorki, również biograficznej.

Wypożyczając tę książkę sądziłam, że będzie to opowieść fabularyzowana, a nie biografia. Zazwyczaj biografie kojarzą się z nużącymi opisami, często suchymi faktami i mnóstwem dat. Ta taka nie jest.

Czyta się bardzo dobrze i bardzo szybko. Historia Marii Beatrix z Krasińskich Raczyńskiej jest opowiedziana w naprawdę ciekawy sposób. Podobało mi się to, że biografia...

więcej

mniej

Pokaż mimo to