Wystarczy wziąć do rąk tę pozycję, żeby zobaczyć, że nie jest to literatura wyższa. Biedne wydanie i niewiele ponad 100 stron, wygląda jak coś, co dodaje się do płatków śniadaniowych.
W środku niewiele lepiej. Trudno to nawet nazwać adaptacją, bo to po prostu w większości bezmyślne przepisanie wydarzeń z filmu. I dokładnie tak to się czyta - jak opis czy streszczenie filmu. Sceny, które tam trzymały w napięciu, tutaj są zmieszczone w dwóch zdaniach.
Fabuła jest taka sama i się tak samo dobrze broni: przyspieszona terapia małżeńska wśród dinozaurów, swoją drogę przechodzą wszyscy bohaterowie, Alan, Billy i Eryk także. Ale stylistycznie to jest bardzo biedne. Książki Crichtona miały swoje głupotki, ale obok nich to coś nawet nie stało.
Tłumacz też się nie popisał, bo jest różnica między "rozdzielić się", a "podzielić się", tak jak między "rozładować" i "wyładować".

Gdyby to tylko dostał zdolny pisarz, mógłby to być ciekawy powrót do Parku Jurajskiego. A tak, skoro można obejrzeć film, nie widzę sensu w marnowaniu czasu na tej pozycji o wątpliwej jakości.

Wystarczy wziąć do rąk tę pozycję, żeby zobaczyć, że nie jest to literatura wyższa. Biedne wydanie i niewiele ponad 100 stron, wygląda jak coś, co dodaje się do płatków śniadaniowych.
W środku niewiele lepiej. Trudno to nawet nazwać adaptacją, bo to po prostu w większości bezmyślne przepisanie wydarzeń z filmu. I dokładnie tak to się czyta - jak opis czy streszczenie filmu....

Jeśli jesteś fanem ciekawej, ambitnej lektury, która porwie Cię na wiele godzin tak bardzo, że zapomnisz o otaczającym Cię świecie to... NIE BIERZ SIĘ ZA TĘ KSIĄŻKĘ!
Ja od początku wiedziałam, że to nie jest kolejna część Parku Jurajskiego napisana przez Crichtona, więc nie miałam dużych oczekiwań. Ale czytanie tej książki było tak ogromnie nudne i męczące, że mimo, że książeczka ma nieco ponad 100 stron, czytałam ją dwie godziny. Musiałam po prostu robić przerwy, bo tak mnie to czytanie irytowało.
"Park Jurajski III" to bardzo słaba powieść (a raczej opowiastka). Autor poszedł po najniższej linii oporu i nie próbował nawet zrobić z tego jakiejś ciekawej książki akcji, on po prostu zrobił sobie streszczenie scenariusza. Bardzo marne na dodatek.
Filmową trzecią część serii o Parku Jurajskim uważam za bardzo dobrą, jest u mnie na drugim miejscu zaraz po jedynce. Dlatego tak strasznie boli mnie ta masakra, którą w 110 stronach upchnął Scott Ciencin. Dziwi mnie to, bo zdążyłam zauważyć, że: "Wg "The New York Times" był jednym z najlepiej sprzedających się pisarzy tworzących zarówno literaturę dla dorosłych jak i dla dzieci".
Wiem jedno: nic więcej od tego pana nie chcę już czytać.
Daję 3/10 za zdjęcia z planu filmowego zamieszczonego w środku.

Jeśli jesteś fanem ciekawej, ambitnej lektury, która porwie Cię na wiele godzin tak bardzo, że zapomnisz o otaczającym Cię świecie to... NIE BIERZ SIĘ ZA TĘ KSIĄŻKĘ!
Ja od początku wiedziałam, że to nie jest kolejna część Parku Jurajskiego napisana przez Crichtona, więc nie miałam dużych oczekiwań. Ale czytanie tej książki było tak ogromnie nudne i męczące, że mimo, że...

Budyń ma w sobie więcej emocji niż ta książeczka. To na pewno nie jest powieść na podstawie scenariusza - to bardzo słabe streszczenie filmu. Emocje zerowe, opisy zerowe... Końcówka zdecydowanie ratuje tą książkę, ale jedynie na 3 zamiast 1 gwiazdki.

Ot taka cienka słabizna. Szkoda czasu.

Budyń ma w sobie więcej emocji niż ta książeczka. To na pewno nie jest powieść na podstawie scenariusza - to bardzo słabe streszczenie filmu. Emocje zerowe, opisy zerowe... Końcówka zdecydowanie ratuje tą książkę, ale jedynie na 3 zamiast 1 gwiazdki.

Ot taka cienka słabizna. Szkoda czasu.

Czy mogę nazwać ją powieścią? Sto dziesięć stron spłyconego scenariusza zamknięte w książce. Czytało się okej, proste dialogi, szybka akcja. Fabuła bardzo dobra, ale w filmie. W książce jej skrócenie i spłycenie robi jej wielkie ''Ała'' i jest bardzo źle. Jest ona dobra dla fanów filmu tak dla przypomnienia sobie zdarzeń i jako reklama, aby zachęcić potencjalnych widzów. Sam film jest ekranizacją książki Michaela Crichtona, ale twór Scotta to zerżnięcie fabuły z filmu.

Po więcej szczegółów zapraszam na mojego bloga: https://zakreconydruk.blogspot.com/2017/06/jak-z-filmu-stworzyc-ksiazke.html

Czy mogę nazwać ją powieścią? Sto dziesięć stron spłyconego scenariusza zamknięte w książce. Czytało się okej, proste dialogi, szybka akcja. Fabuła bardzo dobra, ale w filmie. W książce jej skrócenie i spłycenie robi jej wielkie ''Ała'' i jest bardzo źle. Jest ona dobra dla fanów filmu tak dla przypomnienia sobie zdarzeń i jako reklama, aby zachęcić potencjalnych widzów....

Przeczytałam to z nudów i na pewno nie wrócę do tej książki. Dla fanów Jurrasic Parku jest dobrym urozmaiceniem.

Przeczytałam to z nudów i na pewno nie wrócę do tej książki. Dla fanów Jurrasic Parku jest dobrym urozmaiceniem.