Jesteśmy społecznością, która kocha książki

65/2023 Niewątpliwą zaletą tej publikacji jest jej merytoryczne bogactwo. Autor wykonał naprawdę potężną robotę kompilując taką masę faktów, ciekawostek, anegdot, opowieści. Co więcej – są to rzeczy w większości nieznane nawet rodowitym Wrocławiakom, a co dopiero szerszemu gronu miłośników architektury, historii i sztuki. Ogromnym walorem jest także obfita dokumentacja zdjęciowa, ale szkoda, że – niestety – wyłącznie w odcieniach szarości. Książka ma jednak – w moim odczuciu – swoje minusy. Zgodnie z podtytułem – Autor skupia się niemal wyłącznie na obiektach sakralnych, kościołach i klasztorach, dorzucając nieco ciekawostek na temat wrocławskich pomników, czy pamiątek z Kresów. Taki wybór sprawia, że publikacja jest monotematyczna, momentami może nawet nudzić, zwłaszcza, że przytaczane ciekawostki i fakty można, z grubsza, podzielić na dwie grupy: te ciekawe bardziej i te ciekawe mniej. Co gorsza – momentami religijna egzaltacja Autora przybiera już przesadną postać o charakterze iście dewocyjnym i zaczyna brać górę nad merytoryczną narracją. Okrutnie zestarzały się peany na cześć Kardynała Gulbinowicza, skazanego za czyny pedofilskie oraz – przede wszystkim – czołobitność przed Karolem W. z Wadowic, który – o czym już dziś dokładnie wiadomo – nie tylko tolerował, ale także z zapałem tuszował latami zbrodnie swoich “poddanych”. Tak czy owak – każdy miłośnik historii Wrocławia powinien się z tą publikacją zapoznać.