Najnowsze artykuły
ArtykułyEdukacja jako klucz do wolności. „Dziewczyna o mocnym głosie” Abi Daré
1
ArtykułyPrzeczytaj fragment książki „Drużyna A (A)” Tomasza Kwaśniewskiego i Jacka Wasilewskiego
2
ArtykułyTrzeci tom serii o Medei Steinbart już dostępny w Storytel. Wywiad z autorką, Magdaleną Knedler1
ArtykułyZ Memphis na Manhattan – „Wymiana” Johna Grishama
1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Pogrzeby Łucji Benoit Springer 
Komiks Pogrzeby Łucji wpisuje się w nurt tantopedagogiki zwanej także pedagogiką śmierci. Obecnie przeżywamy renesans tematyki tanatalnej dla najmłodszych (Oskar i pani Róża – Schmitt; Czy tata płacze? – Kommedal; najsmutniejsza scena wszechczasów w Królu Lwie; do łask wraca ponadczasowy Andersen) i chyba nikt już za bardzo nie tai przed dziećmi prawdziwego zakończenia Małej Syrenki. Umieranie przestaje być tabu. Życie nie jest łatwe, miłe i przyjemne. Ma także swoją ciemną stronę i w dużej mierze od nas zależy w jaki sposób przygotujemy do zderzenia z nią nasze pociechy. Czy zafundujemy im traumatyczny szok – nagle różowe chmurki znikają i dziecko zderza się z twardą skałą, w ogóle na to nie przygotowane – czy postawimy na proces „doświadczania” – stopniowe, przystosowane do możliwości dziecka, życiowe lekcje, które pozwolą mu na powolne wykształcenie mechanizmów obronnych. Im szybciej przestaniemy się łudzić, że damy radę uchronić dziecko przez całym złem tego świata, tym dla niego lepiej. Bo to o dziecko tutaj chodzi i jego przyszłość, a nie o nasze dobre samopoczucie.
Całość na: http://alicyawkrainieslow2.blogspot.com/2015/06/danse-macabre-pogrzeby-ucji-benoit.html
Pogrzeby Łucji Benoit Springer
Śmierć od zawsze stoi u boku człowieka, ale w pewnym momencie swojej historii, ludzkość zaczęła ten fakt ignorować. W efekcie współczesny człowiek jest pozbawiony doświadczeń i mądrości związanej z kresem istnienia - nie rozumie go, a co za tym idzie boi się. Z pomocą jak zwykle przychodzi literatura, która pomaga otworzyć się tej wewnętrznej przestrzeni człowieka, która odpowiedzialna jest za subtelny proces duchowy związany z: rozstaniem, śmiercią, żałobą i osamotnieniem. I im wcześniej ten proces zaczyna się kształtować tym lepiej. Jadwiga Wais przekonuje nas, że „kłamstwa z miłości” jakie uprawia się względem dzieci na temat śmierci, bardziej potrzebne są tak naprawdę dorosłym, niż maluchom. Powinniśmy więc pozwolić im zmierzyć się z ich wyobrażeniem śmierci, a nie zaszczepiać w nich irracjonalny lęk przed tym czego sami się boimy, a o czym nie chcemy mówić. Zwłaszcza, że lęk przed śmiercią jest „nowym lękiem”, obcym starożytnym kulturom. Jeśli więc podejmiemy walkę z takim „nabytkiem” cywilizacyjnym, mamy szanse wygrać.
Małe potworki lubią czytać i zapraszają do siebie: http://potworkiczytaja.blogspot.com/2015/06/danse-macabre-pogrzeby-ucji-benoit.html
