Niemiecki pisarz, starszy brat Thomasa Manna.
Urodził się w patrycjuszowskiej, rodzinie.
Po studiach w Berlinie i Monachium przez krótki czas pracował w wydawnictwie Fischer Verlag, a od 1891 zajął się wyłącznie pracą literacką. W 1893 wraz z siostrami i matką przeprowadził się do Monachium. W latach 1896-1898 przebywał z bratem Thomasem we Włoszech.
Był przeciwnikiem ujawniających się już okresie I wojny światowej tendencji militarystycznych i imperialnych w polityce niemieckiej. Opisywał w sposób krytyczny, a czasem satyryczny, autorytarne i skostniałe struktury społeczne Niemiec. W okresie Republiki Weimarskiej był czołowym przedstawicielem elity intelektualnej tamtego okresu, między innymi był prezesem Niemieckiej Akademii Sztuk. Po dojściu do władzy przez hitlerowców został wykluczony z Akademii, a po pewnym czasie odebrano mu niemieckie obywatelstwo. W 1933 wyemigrował, poprzez Czechosłowację, początkowo do Francji, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Na emigracji należał do czołowych niemieckich pisarzy. Na krótko przed śmiercią w 1950 otrzymał propozycję objęcia funkcji prezesa Akademii Sztuk NRD, ale nie zdążył dać odpowiedzi. W 1961 urna z prochami Henryka Manna została przewieziona do Berlina Wschodniego.
6,5 / 10
