Najnowsze artykuły
Artykuły
Świąteczny prezentownik, czyli pomysł na prezent. Reportaż, publicystyka, biografiaLubimyCzytać2Artykuły
Trzy książki jednego autora w top 10, w tym nowość na szczycie. Trendy listopada 2023Ewa Cieślik3Artykuły
Lecha Wilczka patrzenie na Simonę Kossak i puszczę. Patrzenie, które trwa w fotografiach i opowieściRemigiusz Koziński4Artykuły
Książki pod patronatem Lubimyczytać polecają się na MikołajkiLubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Henryk Mann

Znany jako: Heinrich Mann
15
6,7/10
Urodzony: 27.03.1871Zmarły: 11.03.1950
Niemiecki pisarz, starszy brat Thomasa Manna.
Urodził się w patrycjuszowskiej, rodzinie. Po studiach w Berlinie i Monachium przez krótki czas pracował w wydawnictwie Fischer Verlag, a od 1891 zajął się wyłącznie pracą literacką. W 1893 wraz z siostrami i matką przeprowadził się do Monachium. W latach 1896-1898 przebywał z bratem Thomasem we Włoszech. Był przeciwnikiem ujawniających się już okresie I wojny światowej tendencji militarystycznych i imperialnych w polityce niemieckiej. Opisywał w sposób krytyczny, a czasem satyryczny, autorytarne i skostniałe struktury społeczne Niemiec. W okresie Republiki Weimarskiej był czołowym przedstawicielem elity intelektualnej tamtego okresu, między innymi był prezesem Niemieckiej Akademii Sztuk. Po dojściu do władzy przez hitlerowców został wykluczony z Akademii, a po pewnym czasie odebrano mu niemieckie obywatelstwo. W 1933 wyemigrował, poprzez Czechosłowację, początkowo do Francji, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Na emigracji należał do czołowych niemieckich pisarzy. Na krótko przed śmiercią w 1950 otrzymał propozycję objęcia funkcji prezesa Akademii Sztuk NRD, ale nie zdążył dać odpowiedzi. W 1961 urna z prochami Henryka Manna została przewieziona do Berlina Wschodniego.
Urodził się w patrycjuszowskiej, rodzinie. Po studiach w Berlinie i Monachium przez krótki czas pracował w wydawnictwie Fischer Verlag, a od 1891 zajął się wyłącznie pracą literacką. W 1893 wraz z siostrami i matką przeprowadził się do Monachium. W latach 1896-1898 przebywał z bratem Thomasem we Włoszech. Był przeciwnikiem ujawniających się już okresie I wojny światowej tendencji militarystycznych i imperialnych w polityce niemieckiej. Opisywał w sposób krytyczny, a czasem satyryczny, autorytarne i skostniałe struktury społeczne Niemiec. W okresie Republiki Weimarskiej był czołowym przedstawicielem elity intelektualnej tamtego okresu, między innymi był prezesem Niemieckiej Akademii Sztuk. Po dojściu do władzy przez hitlerowców został wykluczony z Akademii, a po pewnym czasie odebrano mu niemieckie obywatelstwo. W 1933 wyemigrował, poprzez Czechosłowację, początkowo do Francji, a następnie do Stanów Zjednoczonych. Na emigracji należał do czołowych niemieckich pisarzy. Na krótko przed śmiercią w 1950 otrzymał propozycję objęcia funkcji prezesa Akademii Sztuk NRD, ale nie zdążył dać odpowiedzi. W 1961 urna z prochami Henryka Manna została przewieziona do Berlina Wschodniego.
6,7/10średnia ocena książek autora
378 przeczytało książki autora
839 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma

2020

1955
W krainie pieczonych gołąbków : powieść z życia wyższych sfer
Henryk Mann
6,0 z 1 ocen
6 czytelników 0 opinii
1955

1930

1930

1930
Najnowsze opinie o książkach autora
Opowieści niesamowite z języka niemieckiego Johann Wolfgang von Goethe 
7,3

Opinia pochodzi z:
https://www.instagram.com/her_meowjesty_reads/
📚🖤Jeśli nadal stoicie na rozdrożu i nie wiecie czy iść w stronę fantastyki czy horroru -rozwiązanie znajduje się przed Wami. 🖤📚
Jakiś czas temu prezentowałam Wam tutaj inny tom tego cyklu - opowieści rosyjskie. To jedna z moich ulubionych serii, a chyba już dostępny jest czwarty tom, tym razem literatury anglojęzycznej! 🖤
Ale do rzeczy! Opowieści niesamowite z języka niemieckiego to idealnie wyważona kompozycja historii niesamowitych, romantycznych i przerażających. Mamy tu stare zamczyska, klątwy, legendy i podania, zjawy i zemstę w słusznej sprawie. Czytając tomik z pewnością zauważycie znajome wątki, postaci i morały. Wielu zna już pewnie Piaskuna czy Alraune, choć w innej aranżacji - warto wiec przekonać się gdzie tak naprawdę historie te mają swój rodowód. „Opowieści niesamowite...” to przekrój przez wszystkie formy strachu w ludzkich wierzeniach - strach przed koszmarami sennymi, urojeniami, potworami czy wyrzutami sumienia.
Na szczególną uwagę zasługuje moim zdaniem, oprócz wspomnianych wyżej, „Czarny pająk” autorstwa Jeremiasa Gotthelfa - to groza, legendy i alegorie w jednym, naprawdę przejmującym opowiadaniu.
To fenomenalny przekrój przez literaturę niemieckojęzyczną. Świetny dla fanów klasycznego fantasy, dostatecznie makabryczny dla fanów horroru, aż wreszcie nieco melancholijny dla fanów starszego romansu. W posłowiu Macieja Plazy padają słowa o czarnym romantyzmie i trochę mam wrażenie ze tego określenia brakowało mi charakteryzując tego rodzaju opowieści niesamowite. Dla mnie jednocześnie tomik był świetnym powodem dla poznania większej liczby nazwisk z tego zakresu niż tylko Goethe czy Hoffmann. Dzięki niemu trafiłam na przykład na Hansa Ewersa - tak, znałam Alraunę z wielu przypowieści, ale do oryginału dotarłam dopiero teraz!
Bardzo polecam! 🖤
Poddany Henryk Mann 
7,0

"Poddany" jest książką pisaną dla Niemców i dla tych, którzy chcą zrozumieć te specyficzną mentalność, która doprowadziła do hitleryzmu. H. Mann używa różnych konwencji -od realizmu, przez satyrę i ironię aż do parodii- co niektórym może zaburzyć jednolity odbiór. Dla mnie właśnie to, że autor pisał przed pierwszą wojna jest tak wartościowe . Bo nie widząc jeszcze owoców przypatrywał się tylko pąkom i kwiatom. To jest bardzo cenne dla tych, którzy widzą, że zmian historycznych nie tworzą przywódcy polityczni, lecz są oni wyrazicielami pewnych dominujących tendencji i tęsknot . Henryk Mann stworzył genialną wizytówkę osobowości autorytarnej gdzie pomieszane są dominacja i uległość, idealizm i karierowiczostwo, aktywność i bierność. Pokazał także (może zbyt szczegółowo ) uprawianie polityki na szczeblu lokalnym i sposób w jaki ideologie i przekonania są rozgrywane w bieżących interesach. I to , że to właśnie antyhumanitarne przekonania i ideały a nie tylko skłonności charakterologiczne , prowadzą do społecznych zbrodniczych systemów.