Andrzej Romanowski

Wielu z nas zapewne też tak ma. Przychodzimy do księgarni po konkretny tytuł... i kupujemy co najmniej jeszcze dwie książki. To mnie spotkało z powyższym tytułem. Autora znałem z jakiś wcześniejszych tekstów ale przyznaję, za dużo tego nie czytałem. Jednak taki życiorys no i Kraków zrobił swoje. Rozmowa (nienawidzę nazywać tej formy "rzeką" ) jest niesamowicie krakowskim podejściem do życia, że chwilami autorom kompletnie obojętne wydają się poglądy innych. Ciekawy jest to obraz rodzimej inteligencji. Spotkanie ze środowiskiem Tygodnika Powszechnego jest dla autora kluczowym doświadczeniem. Publikował tam ważne teksty. Przeczytałem z zainteresowaniem. A potem doświadczenie z Solidarnością, z antykomunizmem i życiem politycznym profesora. I tutaj jak większość akademików po prostu poległ. To są niewątpliwie ważne polskie doświadczenia tego pokolenia. Dlatego też często sięgam po wspomnienia. Chrześcijanin bez kościoła z sympatią starego PPS, nawet staram się to zrozumieć. Poza tym to nasze miejsce pomiędzy Niemcami a Rosją które prof. Romanowski w pewien sposób tłumaczy. Nie zgadzam się z takim spojrzeniem ale cóż, przecież nikt mnie nie zmuszał do lektury, sam wybrałem. Panowie starali się w rozmowie walczyć z fałszywym patriotyzmem i kołtuństwem ale mam poważne wątpliwości czy zamiar się powiedzie. Jednak uważam iż dobrze się stało taki tekst się ukazał. Ci co nie czytali Romanowskiego i tak tego nie przeczytają.