I jeszcze jedna książeczka z serii Poczytajki/Pomagajki.

Tym razem jakoś trudno nam się czytało, bo też forma - listy do zabawek i zachowanie i opis mamy były nowe dla nas. Dziecko, tak zawsze zainteresowane lekturą, nie chciało już czytania tejże a nawet przestraszyło się.
Temat trudny, bo Kasdepke zajął się rozstaniem rodziców, ich emocjami po rozpadzie związku i sytuacją w domu. Trudna dla wszystkich, nowa, tak inna codzienność przytłacza małą dziewczynkę, rodzi strachy i ucieczkę w świat zabawek. Mama sama nie może jeszcze odnaleźć spokoju po rozwodzie, więc działa chaotycznie i niezrozumiale zwłaszcza dla małej dziewczynki.
Dziewczynka bardzo się boi, a swoje strachy przelewa na listy do swoich starych zabawek, wyrzuconych przez mamę do piwnicy. Tęskni za nimi, bo przypominają jej o rodzinie, która się rozpadła. Tęskni za tatą....

Dobrze, że mama wreszcie dochodzi do siebie na tyle, że dostrzega co dzieje się z jej córeczką, powracają zabawki z piwnicy, tata ma zadzwonić wieczorem a nawet wkrótce przyjechać do niej. Mama znowu staje się bliska i kochana. Dziewczynka ma nadzieję, że stare zachowanie mamy już nie wróci...

Ważny temat, ale chyba forma dla młodego czytelnika zbyt skomplikowana?

I jeszcze jedna książeczka z serii Poczytajki/Pomagajki.

Tym razem jakoś trudno nam się czytało, bo też forma - listy do zabawek i zachowanie i opis mamy były nowe dla nas. Dziecko, tak zawsze zainteresowane lekturą, nie chciało już czytania tejże a nawet przestraszyło się.
Temat trudny, bo Kasdepke zajął się rozstaniem rodziców, ich emocjami po rozpadzie związku i...

Moim zdaniem ta książka jest najsłabsza z całej serii. Temat bardzo trudny. Trudno go wytłumaczyć, objaśnić. Rozstanie rodziców, tęsknota za nieobecnym ojcem. Autor lekko przekombinował. Na pewno powinni przeczytać tą książeczkę rodzice, aby lepiej zrozumieć emocje dziecka, który musi uporać się z nieobecnością jednego z nich.
Ale mimo wszystko polecam.

Moim zdaniem ta książka jest najsłabsza z całej serii. Temat bardzo trudny. Trudno go wytłumaczyć, objaśnić. Rozstanie rodziców, tęsknota za nieobecnym ojcem. Autor lekko przekombinował. Na pewno powinni przeczytać tą książeczkę rodzice, aby lepiej zrozumieć emocje dziecka, który musi uporać się z nieobecnością jednego z nich.
Ale mimo wszystko polecam.

"Sama - listy z piwnicy" Grzegorza Kasdepke to poruszająca historia małej Kariny, której rodzice się rozstali.
Dziewczynka bardzo tęskni za tatą.
Matka za wszelką cenę stara się uporządkować życie swoje i córki, choć wcale nie radzi sobie z samotnością. Karina zupełnie nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji, ze swoich lęków i trosk zwierza się zabawkom, które mama stopniowo wynosi do piwnicy tłumacząc, że się zużyły.
Na szczęście historia kończy się szczęśliwie.
Warto się z nią zapoznać choćby dlatego, żeby zrozumieć, że to co dla nas może wydawać się błahostką, dla dzieci może mieć ogromne znaczenie i stanowić naprawdę traumatyczne przeżycie - jak choćby rozstanie z ulubionymi pluszakami, które zostają umieszczone w ciemnej i strasznej piwnicy i zostają w niej zupełnie same.
Książeczki z serii Poczytajki pomagajki pozwolą dzieciom zrozumieć wiele sytuacji z życia i pomogą im poradzić sobie w wielu trudnych momentach.
To również bardzo ciekawe pozycje dla dorosłych - ponieważ poznajemy tu oproblemy z perspektywy dziecka.
Więcej na blogu: http://maluszkoweinspiracje.blogspot.com/2014/10/poczytajki-pomagajki.html

"Sama - listy z piwnicy" Grzegorza Kasdepke to poruszająca historia małej Kariny, której rodzice się rozstali.
Dziewczynka bardzo tęskni za tatą.
Matka za wszelką cenę stara się uporządkować życie swoje i córki, choć wcale nie radzi sobie z samotnością. Karina zupełnie nie potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji, ze swoich lęków i trosk zwierza się zabawkom, które mama...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2014/11/sama-listy-z-piwnicy-grzegorz-kasdepke.html

Kiedy relacje rodziców ulegają rozpadowi, dziecko bardzo cierpi i nierzadko obwinia siebie o to, iż mama oraz tata przestali darzyć się miłością. Maluchy nie rozumieją, że koniec małżeństwa nie oznacza kompletnego zerwania więzi oraz zupełnej degradacji wszelakich wartości, jakie były im wpajane do tej pory. W takich przypadkach koniecznością jest wytłumaczenie dziecku zaistniałej sytuacji, a także obdarowywanie go jeszcze większą dawką miłości, ponieważ w owej chwili pociecha potrzebuje podwójnego uczucia.

Karinka to rezolutna dziewczynka, która uwielbia swoje zabawki. Niestety nie wszystkie mogą przebywać z nią w pokoju, ponieważ średnio raz na dwa tygodnie jej mama zamienia się w potwora - chodzi w brudnym szlafroku, smaruje twarz zgniłozieloną papką, a na głowie nosi foliową torebkę, z której wystają strąki włosów. Mama doprowadzając do porządku siebie, jednocześnie przeprowadza porządki w pokoju córki, wyrzucając do piwnicy różnorakie zabawki. Nierzadko są to ulubieńcy Karinki, jednak jej prośby o pozostawienie pluszowych przyjaciół w domowym zaciszu zdają się na nic. Jedynym sposobem na utrzymanie dobrych relacji z zabawkami jest pisanie listów, z którymi główna bohaterka dzieli się swoimi troskami, żalami i tęsknotą, jaką czuje zarówno za nimi, jak i tatą, który wyprowadził się od nich...

"Sama. Listy z piwnicy" to opowieść o samotności, zarówno emocjonalnej, jak i fizycznej. W tej książce samotne są dwie bohaterki - matka i córka. Mama Karinki tęskni za bliskością mężczyzny, poczuciem bycia kochaną, piękną i atrakcyjną. Stara się zapewnić córce wszystko, co w jej mocy, jednocześnie nie pokazując, jak bardzo sama cierpi, jednak raz na jakiś czas załamuje się, co uwidacznia jej słabsze strony. Z kolei dziewczynka tęskni nie tylko za tatą, ponieważ jej samotność obejmuje również tęsknotę za mamą, która pomimo tego, że jest obok, często wydaje się być nieobecna duchem. Z tego względu dziewczynka zatapia się w świecie fantazji, a jej przyjaciółmi stają się zabawki przebywające w piwnicy. Ich historia pokazuje, że rozpad małżeństwa rodziców nie oznacza zawalenia się filarów podtrzymujących rodzinę, ponieważ mama i tata nadal kochają dziecko, nawet jeżeli przestali pałać miłością do siebie nawzajem.

Uwielbiam twórczość Grzegorza Kasdepke, który tworzy intrygujące historie poprawiające humor, a także chwytające za serce zarówno młodszych, jak i starszych czytelników. Do tej pory miałam przyjemność przeczytać: "Do trzech odlicz!: zabawy matematyczne", "Gdybym był dziewczynką / Gdybym była chłopcem", "Przyjaciele", "Słodki rok Kuby i Buby", a także "Tylko bez całowania! czyli jak sobie radzić z niektórymi emocjami" - każda z tych pozycji zapada w pamięć. Tym razem autor również snuje interesującą opowieść, jednak przyznam szczerze, że na tle dwóch innych książeczek serii Poczytajki Pomagajki, mianowicie "Chorowitka" Agnieszki Kalugi oraz "Arcybolka" Joanny Olech, "Sama. Listy z piwnicy" wypada dość blado. Historia sama w sobie jest niezła, aczkolwiek nie poruszyła moich emocji tak jak wspomniane tytuły. Opowieść o Karince i jej mamie jest istotna, ponieważ porusza ważną tematykę, aczkolwiek sposób jej przedstawienia nie zachwycił mnie zanadto.

Kolejny raz polecam wszystkim serię Poczytajki Pomagajki, w której skład wchodzą wspaniałe książeczki poruszające znaczące kwestie. Życie układa się bardzo różnie, często w sposób diametralnie inny od tego, czego pragnęliśmy. Jak wiadomo dzieci są nader uważnymi obserwatorami, przed którymi nie warto ukrywać problemów, jakie dotykają samego dziecka bądź jego bliskich, ponieważ prawda, prędzej czy później, wyjdzie na jaw. Im dłużej będziemy milczeć, tym gorzej dla nas oraz naszego malucha, który może stracić zaufanie do dorosłych, a dodatkowo jego poczucie bezpieczeństwa może obniżyć się w znaczącym stopniu. Czasami nie mamy pojęcia, w jaki sposób zwrócić się do dziecka, mówiąc mu prawdę, a jednocześnie zrobić to odpowiednio delikatnie, aby nie wzbudzić niepotrzebnego i nadmiernego lęku. W takim przypadku ogromną pomocą stają się właśnie takie lektury.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2014/11/sama-listy-z-piwnicy-grzegorz-kasdepke.html

Kiedy relacje rodziców ulegają rozpadowi, dziecko bardzo cierpi i nierzadko obwinia siebie o to, iż mama oraz tata przestali darzyć się miłością. Maluchy nie rozumieją, że koniec małżeństwa nie oznacza kompletnego zerwania więzi oraz zupełnej degradacji wszelakich wartości, jakie były im...

Nie jest łatwo, gdy ma się kilka lat a mama z częstotliwością co dwa tygodnie zmienia się w straszliwego potwora, który przetacza się z niszczycielską siłą przez cały dom i stwierdza, że nadszedł czas na robienie porządków. W dodatku ów potwór szaleje po domu w szlafroku, z ciemną papką na zakrytych folią włosach i równie paskudną papką na maminej twarzy. Nie daj Bóg na drodze potwora staną zabawki. Z całą pewnością zostaną wysłane w niepamięć piwniczną. Czas bowiem zrobić miejsce na nowe. Serduszko Kariny się jednak łamie. Tyle już ukochanych zabawek wyruszyło w podróż w zapomnienie. I ukochana lalka, i duszek z plastyku, i Reni … pluszak od taty … Tata zresztą też odszedł niemal w niepamięć, gdy rozstał się z mamą.

Czasem trudno jest rozmawiać z dziećmi o sprawach trudnych acz ważnych. Ciężko dobrać słowa. Zwłaszcza, gdy w życiu rodziny dochodzi do sytuacji bardzo dla wszystkich bolesnych. Gdy rozstają się rodzice, dziecko czuje się zagubione, czasem odrzucone, zdarza się również, że właśnie siebie obwinia o rozpad małżeństwa swych rodziców. Jak pomóc dziecku przebrnąć przez trudny okres i morze wzbierających emocji. Jak mówić tak, by dziecko zrozumiało. Często właśnie książki śpieszą nam z pomocą. I taką właśnie pomoc niesie książka należąca do serii „Poczytajki pomagajki” pt. „Sama. Listy z piwnicy'' autorstwa znanego dobrze dzieciom i ich rodzicom Grzegorza Kasdepke, z niesamowitymi ilustracjami Kasi Kołodziej. Książeczka ta, w przystępny dla małego czytelnika sposób, pokazuje dziecku, że czasem w życiu się tak układa, że rodzice, którzy bardzo swe dziecko kochają, niestety już nie darzą siebie tak silnym uczuciem. Rozstanie zaś niesie ze sobą smutek, niepokój i sporo życiowego zamieszania. Nie zmienia to jednak faktu, że dziecko jest dla swych rodziców ważne, najważniejsze a po burzy i zawirowaniach świat wraca do normy. Jest inaczej, lecz może się wszystko dobrze ułożyć.

Mądra ta książka i ważna. Pomaga dzieciom zrozumieć lepiej świat dorosłych. Pomaga uporać się z emocjami. Pomaga też dzieciom zrozumieć swych rówieśników, w których życiu dochodzi do rodzinnej zawieruchy i rozstania rodziców. Polecam.

Nie jest łatwo, gdy ma się kilka lat a mama z częstotliwością co dwa tygodnie zmienia się w straszliwego potwora, który przetacza się z niszczycielską siłą przez cały dom i stwierdza, że nadszedł czas na robienie porządków. W dodatku ów potwór szaleje po domu w szlafroku, z ciemną papką na zakrytych folią włosach i równie paskudną papką na maminej twarzy. Nie daj Bóg na...

Genialna książka ukazująca samotność dziecka. O poczuciu samotności, niezrozumieniu się dziecka z zapracowanymi i zajętymi rodzicami. Cała seria jest wspaniała i nadaje się do biblioterapii.

Genialna książka ukazująca samotność dziecka. O poczuciu samotności, niezrozumieniu się dziecka z zapracowanymi i zajętymi rodzicami. Cała seria jest wspaniała i nadaje się do biblioterapii.

Niedługa, pięknie ilustrowana pozycja o samotności i rozstaniu oczami dziecka. Daje dobry pretekst do rozmowy na trudne tematy z najmłodszymi. Dzieciaki słuchają tej pozycji w skupieniu i rozumieją naprawdę dużo.

Niedługa, pięknie ilustrowana pozycja o samotności i rozstaniu oczami dziecka. Daje dobry pretekst do rozmowy na trudne tematy z najmłodszymi. Dzieciaki słuchają tej pozycji w skupieniu i rozumieją naprawdę dużo.