Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dużo lepiej napisana niż pierwszy tom sagi. Po pierwszej części nie miałem przekonania czy chce kontynuować, ale na podstawie recenzji postanowiłem spróbować, i w sumie nie żałuję.
Postać bohaterki ciekawa, sprawnie napisana fabuła nie męczy i czyta się wartko. Nadal daleki jestem od zachwytów, które przeważają w opiniach, jest sporo lepszej literatury na rynku, ale tę książkę można polecić.
Tym bardziej, że można bez żadnej straty traktować ją jako osobną powieść, nie tracąc czasu na tom pierwszy, który w mojej ocenie to okropne romansidło

Dużo lepiej napisana niż pierwszy tom sagi. Po pierwszej części nie miałem przekonania czy chce kontynuować, ale na podstawie recenzji postanowiłem spróbować, i w sumie nie żałuję.
Postać bohaterki ciekawa, sprawnie napisana fabuła nie męczy i czyta się wartko. Nadal daleki jestem od zachwytów, które przeważają w opiniach, jest sporo lepszej literatury na rynku, ale tę...

To jest pierwsza książka Pani Cherezińskiej jaką przeczytałem i raczej ostatnia. Przestrzegam, tych co jeszcze nie smakowali, a dadzą się zwieść pochlebnymi recenzjami. Fabuła banalna, liniowa i do bólu przewidywalna, postaci drewniane i czarno-białe bez żadnego kolorytu, dialogi dramatycznie drętwe i język ... w sumie nie wiem jaki, bo składnia w dialogach jakaś pseudo z epoki chyba usiłująca być, a słownictwo zdecydowanie takie nie jest.
Nie rozumiem ocen i recenzji chwalących produkcje autorki, nie rozumiem po co i dlaczego pisze tego aż tyle, jeśli inne książki są napisane z tą samą manierą, i czemu to się wydaje. No chyba, że jak harlekiny, czyli dla kasy - to jest jakieś wytłumaczenie. Ale żeby to czytać nie widzę żadnego powodu niestety.

To jest pierwsza książka Pani Cherezińskiej jaką przeczytałem i raczej ostatnia. Przestrzegam, tych co jeszcze nie smakowali, a dadzą się zwieść pochlebnymi recenzjami. Fabuła banalna, liniowa i do bólu przewidywalna, postaci drewniane i czarno-białe bez żadnego kolorytu, dialogi dramatycznie drętwe i język ... w sumie nie wiem jaki, bo składnia w dialogach jakaś pseudo z...

Pretekstem do napisania tej książki przez autora jest zobowiązanie, jakie zaciągnął względem przyjaciela, buddysty, potomka rosyjskich Żydów. Efektem tego, że los zetknął go z człowiekiem, którego korzenie sięgają rosyjskiej ziemi, w tym tej najbardziej jej mrocznej w najnowszej historii Rosji części, Syberii, jest swoisty reportaż z podróży.
Rusza więc w sentymentalną 'pielgrzymkę' z Moskwy, aż do jednego z Gułagów pod Tomskiem, a zapiskami z tej podróży dzieli się z czytelnikiem.
W nienachalny sposób ukazuje wiele wymiarów rosyjskiej mentalności, w krótkich esejach i historycznych wstawkach, we własnych refleksjach oraz w przytaczanych wspomnieniach i opiniach napotkanych w drodze ludzi.
W mojej ocenie wartościowe i godne przeczytania, pozostawiające trwałe wrażenie oraz skłaniające do własnych przemyśleń nad rosyjsko-sowiecką skomplikowaną naturą.

Pretekstem do napisania tej książki przez autora jest zobowiązanie, jakie zaciągnął względem przyjaciela, buddysty, potomka rosyjskich Żydów. Efektem tego, że los zetknął go z człowiekiem, którego korzenie sięgają rosyjskiej ziemi, w tym tej najbardziej jej mrocznej w najnowszej historii Rosji części, Syberii, jest swoisty reportaż z podróży.
Rusza więc w sentymentalną...