Przeczytać ku relaxowi.

Po niemrawym, kobieco-ckliwym wprowadzeniu dalej jest tylko lepiej i to z rozdziału na rozdział. Na niespełna 140 stronach intryga zawiązana i rozwijana jest na wzór Agaty Christie i na jej wzór zakończona, choć Warowski-Poirot nie odprawia bufonady przed kompletem bohaterów zgromadzonych w 'Marysiówce' a w warunkach o wiele bardziej kameralnych.

Akcja osadzona w schyłkowym PRL i jak to często w podobnych książkach, pełno jest nawiązań do ówczesnych ikon (Pewex, Baltona, Barbara Hoff, Atari, Spectrum, 'Szpital na peryferiach' i 'Powrót do Edenu' oraz nałęczowski Pałac Małachowskich) - ot takie literackie samodowartościowanie.

Początkowo pewien zamęt wprowadza połączenie narracji 3-osobowej z 1-osobową (zwłaszcza, że ta druga prowadzona z punktu widzenia 3 czy 4 osób),jednak wpływa to korzystnie na kontrukcję książki a dalej - równie pozytywnie - na jej objętość.

Niestety na sam koniec autorka znowu dała się ponieść swojej sentymentalnej naturze. Mimo to doskonały materiał na kryminał z lat '80.

Przeczytać ku relaxowi.

Po niemrawym, kobieco-ckliwym wprowadzeniu dalej jest tylko lepiej i to z rozdziału na rozdział. Na niespełna 140 stronach intryga zawiązana i rozwijana jest na wzór Agaty Christie i na jej wzór zakończona, choć Warowski-Poirot nie odprawia bufonady przed kompletem bohaterów zgromadzonych w 'Marysiówce' a w warunkach o wiele bardziej...

Ocena sporo wyższa niż u średniej książkowych wyjadaczy 😅 Ja dopiero zaczynam bo to była moja pierwsza styczność z książką od wielu lat. Powiem szczerze naprawdę bardzo mnie wciągnęła ta historia. Postacie również fajnie wykreowane, polubiłem panią Ewę Gajską. Będę bardzo ciepło wspominał ten tytuł, polecam gorąco na odstresowanie piękna sprawa 😉

Ocena sporo wyższa niż u średniej książkowych wyjadaczy 😅 Ja dopiero zaczynam bo to była moja pierwsza styczność z książką od wielu lat. Powiem szczerze naprawdę bardzo mnie wciągnęła ta historia. Postacie również fajnie wykreowane, polubiłem panią Ewę Gajską. Będę bardzo ciepło wspominał ten tytuł, polecam gorąco na odstresowanie piękna sprawa 😉

Kieszonkowy klasyczny kryminał z lat 80 tych, lekko napisany z ciekawymi postaciami, dobra rozrywka na kilka godzin.

Kieszonkowy klasyczny kryminał z lat 80 tych, lekko napisany z ciekawymi postaciami, dobra rozrywka na kilka godzin.

Kryminał z posmakiem lat 80 tych. Bohaterka, atrakcyjna i jeszcze młoda matka trójki dziatek, których marzeniem jest posiadanie komputera Atari albo narzeczonego ze strefy zachodniej niespodziewanie dziedziczy willę po krewnej. Śmierć cioteczki jest nieoczekiwana a cała rodzina staje się automatycznie podejrzana. Kim jest morderca? Wątki sięgają nawet w daleką przeszłość staruszki.
Książka ma trochę humoru i również trochę romansu. Można zobaczyć jak to sprawnie działały władze PRL. Optymistyczne.

Kryminał z posmakiem lat 80 tych. Bohaterka, atrakcyjna i jeszcze młoda matka trójki dziatek, których marzeniem jest posiadanie komputera Atari albo narzeczonego ze strefy zachodniej niespodziewanie dziedziczy willę po krewnej. Śmierć cioteczki jest nieoczekiwana a cała rodzina staje się automatycznie podejrzana. Kim jest morderca? Wątki sięgają nawet w daleką przeszłość...